ATALANTA GIRL (Ongoing)

Chapter 4:The Accident Prone Girl

I ran out of our classroom as soon as the professor said we’re dismissed. I still have another appointment to attend to.

I wanted to improve my social life by turning into an active organization member. This time, I’ll be attending our first meeting this semester.

Naks!

30 minutes na akong late since nagstart na ito kanina pa. Maraming bagong members ng org kaya halos mapuno ang room sa dami ng mga umattend. Dahan-dahan kong binuksan ang pinto at humanap ng upuan, sa pinakalikod nga lang.

Borrrrriiiiiingg... Di ko pala kayang tiisin. Malikot kasi akong nilalang eh. Napapahikab na naman ako. Saka ko lang napansin ang katabi ko. Hindi din pala ito nakikinig. Nag-draw-drawing ito.

Wow! Napanganga ako sa nakita. Shit ang galing niya! Wala sa sariling nakatitig lang ako sa ginagawa niya, following each stroke of his pen.

“Hi!” Maiksing bati niya sa akin saka ngumiti. 

“Ha—Hi!” Oh my! Na star struck ako!

POGI!!!

I didn’t expect that this guy look as attractive as his masterpiece is. He stared at me for a moment and then turned to his piece again.

Though I was still amazed, at pasimple kong sinisilip ang ginagawa niya, I pretended that I am uninterested. Baka kasi isipin niyang papansin ako eh. Hehe. Kahit na sa totoo lang ay gusto ko naman talagang mapansin pa niya ako. Engot lang.

Mayamaya pa’y nakita kong may isinusulat siya sa ibaba ng drawing niya. Inayos na rin niya ang mga gamit saka tumayo.

“Here.”

“Ha?” Pinunit niya ito sa sketch pad niya saka inabot sa akin.

“You can have it,” he said. He smiled and then left.

 “Craig,” binasa ko ung signature niya sa papel.

His name is Craig. Wahhhhhh!!! Akin na talaga ‘to? Di ako makapaniwala.  When will I see him again! Hindi ko namalayang niyayakap ko na pala yung papel at napapangiting para lang tanga. Gaga…! Umayos-ayos ka nga!

I need to know something about him more kaya I packed my stuffs and then went after him as fast as I can. I can’t miss the chance.

Buti na lang nakita ko pa yong likod niya paliko na sa right wing ng building. Mabilis akong tumakbo in order not to miss him. I need to know where his next room is para alam ko next time kung kelan siya i-stalk!

Heha! Ganoon talaga. Ganoon ko din inis-talk yong crush kong Koreano dati eh. Effective naman!

Pababa na siya sa may hagdan nang makalapit ako ng unti. This time dahan-dahan na uli akong naglakad at inantay na lumiko siya para di niya ako makita. Wala pa kasing ibang tao doon kaya magiging obvious na sinusundan ko siya.

 Nang di ko na siya ulit nakikita, I moved faster. Para na akong ninja nito ah! Haha!

 Mabilis ang pagbaba ko sa bawat step ng hagdan. Yari nga lang dahil-----------!!!

 “SHIT!!!” akala ko last na yong step na yun, yun pala may tatlo pang natira eh masyadong malaki yung hakbang ko.

Nauna ung itaas na bahagi ng katawan kong bumagsak sa floor.

Sumubsob pa yong mukha ko sa sahig.

 “Ahhhhhhhhh…” umuungol na pa ako sa sobrang sakit. Feeling ko gasgas na din yong elbows ko kasi ginamit kong pang-protect sana pero hindi naman nagwork.

Hindi ko maigalaw ang buong katawan ko. Hindi ako makabangon. Naiiyak na pa ako kasi feeling ko I broke my nose. Ang sakit grabe!!!

 So much for stalking a guy!!! Huhu! Timang ka kasi! Naramdaman ko pang may lumalabas na liquid sa ilong ko.

 Nosebleed? NO!!! BLOOD? Mahina pa man din ako sa dugo. Medyo nahihilo na din ako.

I can’t even see clearly. Then I heard loud steps coming up. “AHHHHHHHHHHHHHHHHHHH.” I can’t even utter a single word.

 “Miss!” may lumapit sa akin. Dahan-dahan niya akong binaliktad since nakadapa pa rin ako.

 Pero di na kaya ng katawan ko. Tuluyan nang dumilim paningin ko.

 =========================================================

Thanks for reading. <3

Feel free na magcomment at magbigay ng suggestions.