A Feeling So Strange 2 ✔

CHAPTER 16 : XyHan Moment 2

Xyla’s POV

“NO! I don’t want to sleep in my room!” I said and hug Sehun’s neck tight. Di parin ako bumibitaw sa kanya.

 

“Sasamahan ka namin.” They all said.

 

“If I say no, it’s a no! Period!”

 

 

“Pero nahihirapan na si Sehun Xyla.” I look at him and he smiled weakly. Ayokong bumitaw kay Sehun. Baka mamaya, pagbitaw ko, Makita ko na naman si Mammsie… o kaya, bigla silang mawala at biglang dumilim. Napapikit ako.

 

 

“Pero ayokong matulog don.” They all sighed. Bigla nalang tumunog yung tiyan ko at narinig kong natawa si Sehun.

 

“You’re hungry, Lala?” He ask and I pout.

“I don’t want to eat.” I said pero taksil na tiyan ‘to. Kumakalam na ang sikmura ko. I heard Sehun giggled more.

 

“Your tummy doesn’t lie.” He said. Naramdaman kong inaalis niya ang braso ko sa leeg niya.

 

“No.” I said at ibinalik ito.

 

 

“I won’t leave you.” He whispered making my cheeks heatened. Bakit pakiramdam ko napaka safe ko sa tabi niya? Well, lahat naman sila ganon ang nararamdaman ko. I feel safe with them. Pero kasi… Inalis ko na ang kamay ko sa kanya at tinulungan niya akong tumayo. Nangawit yung mga paa ko. I look at them all and they were looking at me. Iniwas ko ang tingin ko. Mugto ang mga mata ko ngayon at pakiramdam ko, ang pangit-pangit ko.

 

 

“Uhh… pwede bang… pwede bang samahan niyo akong kumain?” Nahihiya kong tanong sa kanila. Ang duwag ko naman. Asan na yung katapangan ko? Nakita ko silang lahat na ngumiti.

“Ano, tatayo nalang tayo dito? Mabubusog ba ako sa mga tingin niyo?” They all chuckled at nauna ng maglakad. Aish! These guys. Naramdaman kong may kamay na humawak sa bewang ko. I look at it and look at the guy beside me.

 

 

“Tara na Lala~” Sehun said and smiled. Umiwas lang ako ng tingin pero inalis ko yung kamay niya sa bewang ko at sa halip ay niyakap ko yon.

 

 

“Baka mamaya, bitawan mo ako.” I said to him as we walk together.

 

“That’s the last thing I’ll do… to let go of you.” Di parin ako tumitingin sa kanya dahil hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko. Kumakabog yung puso ko at nakikiliti ang tiyan ko. Ang init din ng mukha ko. Nakababa na kaming lahat at umupo ako sa dining. Ipinaghain pa ako ni Kyungsoo. Nagsimula na akong kumain pero nakatingin lang sila sakin. Di ko nalang sila pinansin at ipinagpatuloy ang pagkain. Grabe, gutom na gutom ako. I felt so much hunger. I even burp loud at natawa sila. Bigla nalang akong namula.