collision || Furkan Korkmaz

0.8

Hemen kafamı çevirip ne yaptıklarına bile bakmadan kızların yanına oturup telefonumu açtım. Bir daha yapılan maçın tek bir atışını bile görmemiştim. Kafamı telefondan kaldırmamıştım bile. Zaten ne haddime benim Furkan Korkmaz! Tam bir aptaldım. O Furkan Korkmaz, Ceyda gibi kızlara bakmayacakta kime bakacak. Bana mı?

Maç bitince Işıl Cedi'nin yanına gitti. Bunlarda da bir şeyler vardı ama neyse. Sonra Işıl'ı sıkıştırırdık Edayla. Metecan yanımıza gelip oturdu ve Edanın omzuna kolunu attı.

"Naber güzellik?" Eda gülümseyerek cevap verdi ve ikiside sırıta sırıta bir şeyler hakkında konuşmaya başladı. Dinlemedim. Işıl ve Cediye baktım. Işıl Cediyle çok mutlu gözüküyordu ki bu Işıl için beklenmedik bir şeydi. Normalde Işılın böyle ilişki konularında şansı yaver gitmezdi. Birinin yanıma oturmasıyla kafamı yana çevirdim.

"Selam." Furkandı. Kafamı 'selam' dercesine sallayıp önüme döndüm.

"Ceydanın geldiğinden haberim yoktu Asel."

"Bana ne Furkan? Neden her seferinde bana açıklama yapıyorsun." Çantamı alıp ayağa kalktım.

"Ben dışardayım Eda."

Ben size dedim böyle sıkıştığım zamanlarda hemen kaçarım diye. Salonun girişinden hızlı hızlı geçerken biri kolumu tutup soyunma odasına soktu beni. Tabii ki Furkandı. Kolumu çekip yüzüne baktım.

"Ne?"

"Neden her seferinde benden kaçıyorsun?"

"Kaçmamam için tek bir neden söyler misin bana? Sen Furkan Korkmazsın ben ise 3 günde 1 nöbete kalan Eda ve Işıldan başka hiçbir sosyal hayatı olmayan bir kızım. Seni anca Ceyda gibileri paklar, benim gibiler değil." Dedim. Çok yakındık. Fazlasıyla yakın. Onu geriye doğru ittim. Tam ağzını açıp konuşacağı zaman telefonum çaldı. Tanımadığım bir numaraydı.

"Efendim?"

"Asel?" Emre.

"Nerden buldun numaramı?"

"Asel, seni çok özledim."

"Numaramı nerden buldun Emre?"

"İstediğim zaman elde edemeyeceğim şey yoktur. En iyi sen biliyorsun bunu."

"Ah, tabi ki bilirim Emre. Mesela sevgilin varken bir kaç kızı aynı anda elde etmen gibi. Değil mi?" Yüzüne kapadım telefonu. Şu an ne onunla ne Furkanla konuşacak halim yoktu.

"Ben gidiyorum." Dedim Furkan'a. Kafasını salladı. Yine hiçbir şey söylemedi, o kadar şey söylememe rağmen. Kapıyı açıp dışarı çıktım. Metecanla Cedi kapıda bekliyorlardı. Gülümseyip yanlarından geçtim. Kızların yanına geldikten 5-10 dakika sonra da arkamızdan çocuklar gelmişti.

"Asel sen Furkanla gitsen olur mu? Cedinin arabası yokmuş bugün ben onu götüreceğim. Metecanla Edanın da planı varmış zaten. Furkan seni bırakır."

"Gerek yok. Taksiyle giderim."

"Bırakırım. Bin."

"Gerek yok dedim ya. Senin evin bizim eve ters yolda."

"Bin şu arabaya Asel." Furkan'a neden karşı koyamadığımı bilmiyordum. Arabaya bindim. Her zamanki gibi cama yaslandım.

"Bu sabah Ceyda buluşmak isteyince antrenmanımın olduğunu söyleyip bu bahaneyle teklifini reddettim. O da nerden bulduysa salonun yerini bulup gelmiş, haberim bile yok-"

"Furkan."

"Dinle. Haberim yoktu. Sonra gelip bir anda sarıldı. Kim olduğunu ilkten anlamadım bile. Sen bizi gördükten hemen sonra gitmesini söyledim ama bizim olduğumuz tarafa 1 saniyeliğine bile bakmadın." Dinlemeden, etmeden. Aptal Asel.

"Ben san-"

"Sen benim onu çağırdığımı, flört ettiğimizi sanmıştın." Kırmızı ışıkta durduk.

"Ben uzun kızlardan hoşlanmıyorum bu arada çok bilmiş hanım. Senin gibi yer cücelerinden hoşlanırım."

"Ben yer cücesi değilim!"

"Yer cücesisin."

"Sen çok uzunsun. Türkiye standartlarına göre boyum çok kısa değil. Ayrıca eski sevgilimin kulak hizasına geliyordum gayet güzel duruyordu."

"Benim de omzumun azcık aşağısına geliyorsun. Nolmuş yani?"

"Ayısın. Olan bu." Dedim gülerek. Anında eski halimize dönmüştük. Birbirimize sataşıyorduk yine. Bizim evin sokağına girince kemerimi çözdüm. Çantamı arka koltuktan aldım. O sırada Furkanda arabayı durdurdu.

"Kahve içmeye gelebilirsin istersen." Dedim ona dönerek.

"Bak bu teklifi herkese yapmam." Güldü.

"Çok yalvardın. Ağlama diye geleyim bari." Dedi o da kemerini çözerken. Arabadan inince karşıda gördüğüm kişiyle anlık olarak ayaklarım ileri gitmedi. Furkan kolumu tuttu.

"Noldu?" O sırada Emre bize doğru geldi.

"Yeni sevgilin ünlü basketbolcu öyle mi? Ünlü doktordan ünlü basketbolcuya."

"Kes sesini, git burdan."

"Ne oluyor Asel?" Furkan kolumdan iyice tutarak beni biraz arkasında aldı.

"Sevgilimin eski sevgilisi olabilirsin ama şu an yanında yeni sevgilisi var gördüğün gibi." Elimden tuttu.

"Ayrıca Asel senin gibi sevdiği insanı aldatıcak bir insan değil, o yüzden şansını fazla zorlama." Deyip Emre'ye omuz atarak yanından geçti. E haliyle el ele tutuştuğumuz için beni de peşinden sürükledi.