collision || Furkan Korkmaz

1.3

Çantamı alıp üniformamı çıkarmadan dağılmış topuzumla hastaneden çıktım. Bugün arabam olmadığı için taksi çağırıcaktım ama çıkmadan önce çağırmayı unutmuştum. Telefonumu çıkarıp taksicinin numarasını bulmaya çalıştım.

"Pişt!"

"Kız baksana." Furkan'ın sesiyle kafamı kaldırdım. Arabası biraz ilerimde duruyordu. Camını açmış bana sesleniyor allahın manyağı!

"Ne o Ceydayı mı almaya geldin?" Gözlerini devirdi.

"Hayı-."

"Asel! Eve mi gidiyorsun?" Arkamdan Mert'in bana seslenmesiyle arkamı döndüm.

"Evet. Sende mi nöbetteydin?" Kafasını salladı.

"Bırakayım istersen seni de?" Ağzımı açıp cevap vereceğim sırada Furkan çoktan arabadan inmiş elini omzuma atmıştı.

"Ben bırakacağım, gerek yok." Mert'e gülümsedim. Çocuğa rezil olmuştum, rezil.

"Görüşürüz o zaman Asel." El salladım.

"Görüşürüz." Furkan elini çekip arabaya bindi. Ben de arkasından bindim.

"Napmaya çalışıyorsun Furkan?"

"Napıyormuşum?"

"Salak ayağına yatma. Ne demek istediğimi gayet iyi biliyorsun." Kafasını hafif bana döndürdü.

"Bir şey diyeceğim. Üniformalı daha bi' güzel oluyorsun he." Güldüm.

"Furkan! Sorumu geçiştirme." Koluna vurdum.

"Gözüm tutmadı."

"Ama kısmetimi kapatıyorsun." Tabii ki bilerek yapıyordum. Hoşlandığım kişiyi kıskandırmayacaktım da kimi kıskandıracaktım?

"Kısmet mi? O çocuktan kısmet mi olur kızım? Kısmetli erkek dediğin 2 metredir." Kahkaha attım.

"O zaman yakışıklı basketbolcu arkadaşlarınla tanıştır beni." Gözlerini devirdi.

"Yürü git salak." Gülüp kafamı cama yasladım.

Eve varınca kemerimi çözüp Furkan'a döndüm.

"Sen gelmiyor musun?" Kafasını salladı.

"Hayır." Dudağımı büzdüm.

"Neden?"

"Ne o? Çok mu istiyorsun gelmemi?" Yine koluna vurdum.

"Kızım bak morarıcak kolum. Sonra fanlarımı üstüne salarsam bitersin."

"Hah! Fanlarıymış. Neyse gelmiyosan gelme." Arabadan inecekken arabayı kitleyip arkasına yaslandı.

"Napıyosun?" Yine kolundaki aynı yere vurdum.

"Furkan!" Bana döndü.

"5 dakikacık daha birlikte dursak ne olur yani?" Gülümsedim. Önüme döndüm.

"Yakında Amerika'ya taşınabilirim." Tekrar ona döndüm.

"Ama neden?" Gözlerinin içine baktım.

"Asel, fark etmeden de olsa birbirimizi kıskanıyoruz. Tamam Cedi ve Işıl gibi veya Metecan ve Eda gibi değiliz belki ama başka yönlerden birbirimizden hoşlandığımızı belli etmiyor muyuz sence?" Duraksadı bir süre. Uzanıp elimi tuttu.

"Ben seninle bir adım atmadan burdan gitmek istemiyorum."