Jenny Valeska 🎡

8.Bölüm "Terk Edilmek?!"

Jerome ve Jeremiah'nın arasında onların kolları beni sararken kendimi hem çok güçlü hem de güvende hissediyordum. Hayatım boyunca hep yalnız olmuştum ve ne aile ortamı görmüştüm ne de güven duygusunu tatmıştım. Evet belki için de bulunduğum aile normal değil, evet için de bulunduğum aile de seri katiller var. Ama olsun, onlar benim ailem. Ne olursa olsun ağladığım da, mutlu olduğum da, suç işlediğim de, ölümden döndüğüm de vb. durumlar da hep onların yanındaydım. 16 yıldır yalnızlığı öğrendim ve artık onlara ihtiyacım var. Onların kalbinde ki sevgiye ihtiyacım var. Ve şuan söz veriyorum, ne olursa olsun Jerome ve Jeremiah'yı karşılıksız seveceğime söz veriyorum.

O an o kadar rahat ve huzurluydum ki, gözlerimi kapatıp huzuru hissetmeye çalışıyordum. Ta ki Jerome ve Jeremiah birbirlerine sarıldıklarını fark edene kadar. İkisi de bir an da kendilerini geri çektiler. Onların bu haline kıkırdamaya başlamıştım. Güldüğüme bakmayın, o ikisinin barışmasını her şeyden daha çok istiyorum.

"BU İKİ OLDU İNEK!" Dedi Jerome. Jeremiah ona gözlerini devirdi. Ben ise gülüyordum.

"Mantıken tam olarak sana sarılmış olmuyorum, aramız da Jenny vardı soytarı." Dedi Jeremiah. Bu sefer Jerome Jeremiah'ya göz devirdi.

"Yine başladı anlamadığım dil de konuşmaya, daha fazla IQ düşüremeyeceğim." Dedi Jerome ve ayağa kalkıp odasına gitti.

"Ben de bir Ecco'ya bakayım." Dedi Jeremiah. Onun bu dediğine şaşırdım. Daha geçen günler de Ecco umurunda değildi, şimdi iki kelimesinden biri "Ecco".

"Birileri Ecco'yu umursamaya başlamış, yoksa-" Derken Jeremiah sözümü kesti.

"Ecco hayatını bana adadı, yanlış düşüncelere kapılırsan televizyon izlemeni engellerim küçük kız kardeşim." Dedi Jeremiah.

"Tamam, tamam! Yeter ki televizyoncuğumla arama girme!" Dedim. Jeremiah bana güldü ve Ecco'nun yanına gitti. Ben de su içmek için mutfağa gittim. Su bardağını alıp su doldurdum ve kana kana içtim. Meğer çok susamışım ama farkında değilim.

O an aklıma Bruce geldi. Oda da öylece duruyordu, acıkmış olmalıydı. Dolaptan bir kaç malzeme alıp bir ekmek arası yaptım ve tabağa koydum. Tabağı elime alıp onun olduğu odaya giderken "Acaba şu delirtme gazını ne zaman Bruce'a sıkacaklar." Diye düşündüm.

Odaya geldiğim de Bruce'un elleri bağlı olarak sandalyeye oturduğunu gördüm. Yanına gidip ellerini çözdüm ve ona yaptığım ekmek arasını verdim. Bruce bana anlamaya çalışır gibi baktı.

"Acıkmışsındır diye yaptım, acıkmadıysan yanında durabilir." Dedim. Bruce bana gülümsedi.

"Hayır çok iyi yapmışsın, çok acıkmıştım. Teşekkür ederim Jenny." Dedi Bruce gülümseyerek.

"Önemli değil, bir şeye ihtiyacın olursa söyleyebilirsin." Dedim gülümseyerek.

"Tamam." Dedi Bruce. Birbirimize son bir kez gülümseyerek baktık ve ben odadan çıktım. Salona gittim ve televizyonun karşısına oturdum. Haberleri izlemeye başladım. Haber de Jim Gordon ve kedi kostümü gibi giyinmiş bir kız vardı. İkisi de Bruce'u arıyorlardı. Haberlerden sıkılınca yerimden kalktım ve ortalığı toplamaya başladım. İşim bittiğin de belim ağırmaya başlamıştı. Merdivenlere yönelecekken yer de Jerome'un benim için çizdiği resim vardı. Onu gülümseyerek elime aldım ve güzel ve görünür bir yere yerleştirdim.

Daha sonra yukarı çıktım. Ecco'yu görmek için odaya girdiğim de Jeremiah'nın başını Ecco'nun dizine koymuş bir şekil de uyuduklarını gördüm. Sessizce içeri girdim ve battaniyeyle üstlerini örttüm. Orada ki işim bitince tekrar sessiz bir şekil de odadan çıktım.