Jenny Valeska 🎡

1.Bölüm "Kız Kardeş."

Uçak havaalanına indiğin de işte buradaydım, Gotham'da....

Tuhaf bir havası vardı ve garip bir şekilde hoşuma gitmişti. Şimdi, önce bir hotel bulmalıydım. Daha sonra ise abilerimi bulmalıydım ama bunu nasıl yapacağımı bilmiyordum. Bavulumla öylece sokakta gezerken etrafı tanımaya çalışıyordum. O sıra da karşıma biri çıktı. Erkekti ve benim yaşlarımdaydı.

"Bakar mısın?" Ona seslendiğim de bana döndü.

"Evet?" Dedi sorgulayarak.

"Ben burada yeniyim de, buralara yakın bir yerde hotel var mı acaba?" Diye sordum.

"Evet, var. İstersen oraya götürebilirim seni." Dedi gülümseyerek. Bu teklife hayır diyemezdim çünkü Gotham şehrini hiç bilmiyordum.

"Çok iyi olur, teşekkür ederim." Dedim gülümseyerek.

Birlikte hotele doğru yürümeye başladık.

"Senin adın ne?" Diye sordu bana yürürken.

"Jenny, senin?" Dedim.

"Bruce, tanıştığıma memnun oldum." Dedi. Ona gülümsedim.

Birlikte hotelin önüne vardığımız da ona teşekkür edip hotele girdim. Resepsiyona gittim.

"Merhaba ben Jenny Valeska, tek kişilik boş bir odanız var mı?" Diye sordum. Kadın bana korkarak bakmıştı. Neden korktuğunu anlamadım, yanlış bir şey mi söylemiştim acaba?

"Şey, yanlış bir şey mi söyledim?" Diye sordum.

"H-Hayır söylemediniz, işte o-odanız....120.oda." dedi kekeleyerek. Ona anlam veremeden anahtarımı aldım ve odaya gittim. Güzel bir odaydı ve hoşuma gitmişti. Eşyalarımı dolaba yerleştirdikten sonra odanın balkonuna gittim. Çok güzel bir manzarası vardı Gotham'ın.

"Onları nasıl bulacağım ki ben? Her yerde olabilirler...." diye düşünüp bir an umutsuzluğa kapıldım. O sıra da kapı çaldı.

"Girin!" Diye seslendim. İçeriye elinde çok güzel ve özenilmiş yemeklerin olduğu bir tepsiyle bir görevli girdi.

"M-Merhaba, ben size yemek getirmiştim bayan V-Valeska." Diye kekeledi.

"Jenny diyebilirsin adım bu." Dedim.

"Peki Jenny hanım, yemekleriniz burada...." dedi. Ama ben daha hotele yeni gelmiştim ve yemek de sipariş etmemiştim?

"Ben yemek sipariş etmedim, yanlış gelmiş olabilir misiniz acaba?" Diye sordum.

"Hayır, bu yemekler size özel...." dedi. Yüzün de anlam veremediğim bir korku vardı. Ama bu yemekler hoşuma gitmişti ve fazlasıyla da açtım.

"Teşekkür ederim." Dedim. Tepsiyi aldım ve görevli odadan çıktı. Tepsiyi alıp balkonda ki masaya oturup yemeye başladım.

"Neden görevliler benden korktu ki?" Diye kendi kendime söylendim.

O sıra da aklıma bir ihtimal geldi. Görevlilere soy adımı söylemiştim ve abilerimin soy adıyla aynı olduğu için benden korkmuş olabilirlerdi.

"Aman, umurum da değil. Eğer hep korkularından bana iyi davranacaklarsa korksunlar zaten!" Dedim gülerek. O sıra da odanın içinde ki televizyonda ki haberlerin sesi geldi.

"Valeska ikizleri artık Arkham'da değiller, dışarı da ellerini kollarını sallayarak geziyorlar. Lütfen herkes dikkatli olsun ve evinden çıkmasın. O ikisini yakalayıp tekrar Arkham'a geri kapatacağım!"

Diyordu James Gordon diye biri haberde. Onu tanımıyordum ama söyledikleri komiğime gitmişti.

"Nah yakalarsın!" Dedim ve kahkaha attım. Sonuçta Gotham'ın iki suç prensinden bahsediyordu ve onları yakalaması neredeyse imkansızdı.