Jenny Valeska 🎡

21.Bölüm "????"

[2 Ay Sonra]

(Jenny'nin Ağızından)

Tam 2 ay önce Jeremiah, Ecco ve ben Jerome'u hastaneden kaçırmıştık. Çünkü Jim her gün Jerome'u ve bizi tutuklamak için orada bekliyordu. Şimdi ise gizli sığınak gibi bir yer de kalıyorduk. Jerome 2 ay öncesine göre daha iyiydi ve enerjikti. Jeremiah ve Ecco ise kendi hallerinde takılıyorlardı. Bense her gün bir odaya kapanıp Bruce'u düşünüyordum. 2 aydır onu hiç görmemiştim. Ona aşık olmamak için çok çabalıyordum çünkü biz asla sevgili olamazdık ya da asla evlenemezdik.

Bir sabah yine yorgun bir şekil de gözlerimi açtım ve hazırlandım. Bizimkilerin yanına gittiğimde kimseyi göremedim.

"Günaydın! Neredesiniz?" Diye seslendim ama yine ses çıkmadı.

O sırada biri arkamdan gelip "BÖÖ!" Diye bir ses çıkarınca güçlü bir çığlık attım. Beni korkutan kişi Jerome'dan başkası değildi elbette.

"Kardeşim, yüzünü görmeliydin!" Dedi Jerome.

"Komik değildi Jerome." Dedim trip atarak.

"Kızdın mı? Özür dilerim." Dedi Jerome. Ona gülümsedim ve sarıldım. O da bana karşılık verdi. Jerome komadan uyandıktan sonra nedense daha çocuksu ve duygusal gibiydi. Ona kıyamıyordum.

"Jeremiah ve Ecco nerede abi?" Diye sordum kendimi geri çektiğimde.

"Jeremiah'nın odasındalar- OHA LAN!" Dedi Jerome kahkaha atarak.

"Yok canım yapmıyorlardır....Değil mi?...." Diye sordum meraklı bir şekil de.

"Bakmaya ne dersin?" Diye sordu Jerome gülerek.

"Yok artık abi! Herkesin bir özeli var...." Dedim ama ben de çok istiyordum bakmak.

"Lütfen, lütfen, lütfen, lütfen bakalım! Hadi Jenny, çok eğlenceli olur!" Diye ısrar etti Jerome.

"Jeremiah bizi öldürür ama-" Derken durdum ve fikrimi değiştirdim; "Aman boşversene, hadi bakalım!" Dedim.

Jerome ile gizli gizli Jeremiah'nın odasına gittik ve kapıdan gizlice bakmaya başladık. Evet Ecco da oradaydı....

"Hassiktir!" Dedim sessizce gülerek. Jerome benim koluma yavaşça vurdu.

"Abinin yanında küfür etme!" Dedi Jerome gülerek.

"Onu bunu boşver de, bunlar bizi görürse yandığımızın resmidir." Dedim.

"Fotoğraflarını çeksene." Dedi Jerome.

"Ne?! Saçmalama abi." Dedim.

"Ya Jeremiah bizi görürse bu fotoğrafı gösteririz ve elimiz de koz olduğu için bize kızamaz." Dedi Jerome sinsice gülerek.

"Olmaz. Hadi gidelim artık." Dedim.

"Çok sıkıcısın böceğim." Dedi Jerome.

"Bu sıkıcı dediğin kardeşin olmasaydı sana kim ilaçlarını verecekti- Dur bir dakika! Sen ilaçlarını içtin mi?" Dedim. Jerome gözlerini kaçırdı ve cevap vermedi.

"Anlaşıldı. Jerome sen beni deli etmek mi istiyorsun ya? Daha yeni iyileştin!" Dedim kızgın bir şekil de.

"Ya Jenny ama o pis ilacın tadı bok gibi. Hem ayrıca neden annemmiş gibi davranıyorsun?" Dedi homurdanarak.

"Öyle davranmıyorum sadece iyiliğini istiyorum. Şimdi....İlacını içecek misin yoksa ben zorla mı içireyim? Sen seç." Dedim.

Jerome cevap vermeden odasına kaçtı ve kapıyı kapattı. Onu umursamadan mutfağa gittim ve ilaçlarını hazırladım. Daha sonra Jerome'un odasının kapısına yaklaştım.