Chapter 20

728 20 0
                                        

ANG IKADALAWAMPUNG KABANATA:
Uncle

"Russia, France, can you promise momma, you will behave when you get to Daddy Rum's home?"

"I can, but I doubt sis." Russia smirked at his sister.

"You're bad, kuya!" She just glared at him.

"When you get there, mag-filipino kayo, okay? Hindi lahat doon marunong mag-english. Matatakot ang mga bata doon sainyo, sige kayo." Avi said a joked.

"Opo, Mommy Avi." France kissed her aunt's cheek. Avi gave her a tight hug.

"I'm gonna miss you, Empress." Avi whispered to France before kissing her on the cheek.

"How about you, Russia?" Nilingon namin si Russia na parang ayaw pumayag sa sinabi ni Avi.

"I sure can, but I doubt kuya." Ginantihan naman ni France ng ngisi ang kapatid. Mas sanay kasi si France sa Filipino kesa kay Russia.

"Uhm, twins?" tawag ko ng atensyon nila. Lumapit naman sila saakin. Pumantay ako sa height nila at hinawakan sila sa magkabilaang balikat.

I breathed deep before talking. "You will get to see your Papa there. A-And..." napalunok ako. Hindi ko alam ang dapat idugtong doon.

"It's okay, Momma. We will bear in mind that Daddy Rum is our papa. We won't tell anyone. We just want to see him personally. We love you, okay?" France hugged me to assure me. Nakagat ko ang labi ko. We are now at the airport pero parang may balak pa akong dalhin pabalik sa bahay ang mga anak ko.

"Momma, we will be back. We promise." My son kissed my forehead and hugged me. I smiled at his gesture. My son, kissing my forehead mostly means, 'trust me'.

"Ano ba 'yan. Parang ang tanda niyo na. Para ipaalala ko sa inyo, five palang kayo, okay? Act like a real five year olds. Kung ayaw kayong pagbigyan doon sa nga gusto niyo, umiyak lang kayo, okay—?"

"Avi!" Saway ko. Tinuturuan pa ang nga mga anak kong mag-tantrums. Buti sana kung dito. Nakakahiya kila Tito.

"Totoo naman ah! That's an act of a normal five year old kid. You were even worse when you were five."

"Just shut it." Tumayo na ako.

"So, aalis na kami, ah." Paalam, pero mas mukhang paalala ang dapat itawag sa paraan ng pagkakasabi ni Rum. Na parang sinisigurado kung payag parin ako. Ngumiti lang ako.

"Please, take care of them. I trust you." Tumango naman si Rum. Lumapit ako sakanya at niyakap.

"If something bad happens to my kids, I'll bury you six feet under the ground." Bulong ko pa bago humiwalay sakanya.

Tinawanan lang naman niya ang banta ko. "Don't worry. I will take care of our children." At nang-asar pa ang gago.

"Sana all, naka-crush back." Sinundot naman ako sa tagiliran ni Avi na siniko ko pabalik. Isa pa itong bruhang 'to.

"Oh sige na. Alis na kayo. Baka magbago pa ang isip nitong si Paris, mahirap na." Sakto rin namang tinawag na sila kaya nagpaalam na sika.

"Goodbye Momma and Mommy Avi." France waved.

"Please, say goodbye to Daddy Gavin and Daddy Ivoss for us." Russia said.

"Noted, King." I kept waving and smiling at them until they're gone out of my sight.

I eventually sighed. Just what is good with byes?

(Third Person's Point of View)

He's Not Mine To Keep [COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon