I love you, unconditionally

25

"Dr. Velencia and Dr. Ross, set aside your personal problems. We're here to provide care to this community, not to chill or do some unprofessional doings. Understand?"

They both nodded in response. Today is the first day of our medical mission  , maaga palang nag set up na kami at anytime tatanggap na kami ng patients.

"Give our best. Let's work as a team." I reminded.

Gaya nga ng inaasahan namin dumagsa ang tao dito noong mag pakita na ang araw.  Iba't ibang karamdaman at pangangailangan ang nakasalamuha namin.

"Kailan nyo pa po iyan naramdaman lola?" Napalingon ako sa gawi ni Atlas, lumingon din ito saakin noong maramdaman nya ang tingin ko kaya ako na ang naunang mag iwas ng tingin at binalik ang tingin sa ini-interview ko.

We're busy that day, hanggang sumapit ang gabi. Doon ko lang naramdaman ang sobrang pagod noong wala nang nag dadatingang pasyente.

"Finally its over" sabi pa ni Miracle.

"Post con" Sabi ko kaya agad silang nag lapitan.

"What can you say in our first day?" I asked them

"I think" lahat kami ay napalingon kay Atlas noong mag salita sya"We choose the right community. I mean is, nakita naman natin na sa unang araw natin ay dinagsa tayo. This bario need a lot of attention in terms of health. Maybe we can go back here for atleast two to three times in a year?" He answered.

I got his point. Kaya tumango ako dito at inilista ang importanteng sinabi nya sa notepad ko.

"Dr. Ross is right." Pang sangayon ni Dr. Velencia. Bahagya akong napangiti sa iisiping kahapon lang ay nag away sila. "Once in a year is not enough, we need to take action so that we can give them enough attention." Dugtong pa nya

Nag bigay ang lahat ng kanya kanyang suggestion kaya lahat yon ay ni note ko para mapag aralan at mabigyan ng actions.

"Dismissed." Sabi ko pa at tumayo na "Sino ang mag luluto?" Pahabol na tanong ko.

"I can cook" Atlas replied.

"Then, let's cook" sabi ko pa. "The rest, take a rest. Tatawagin ko nalang kayo kapag luto na" nag tanguhan sila bago umalis.

"Yan ha, baka ma fall. Kumapit ng maigi" I glare at Miracle.

Nilagpasan ko nalang sya at dumeretso sa tent na itinayo namin bilang kitchen. Kompleto ang ingredients at iba pang needs namin doon kaya hindi kami mahihirapan mag luto, isa pa pito lang naman kami.

"What are we going to cook?" Tanong ko dito habang nag huhugas ako ng mga karne.

"Adobo and chopsuey? What do you think?" Lumapit pa ito saakin para tignan ang ginagawa ko.

Tumango lang ako bilang sagot at nag tungo sa lamesa para mag hiwa ng mga kailangan, sumunod din ito at tumulong mag hiwa.

"When did you learn to cook?" napatigil ako sa pag hihiwa at tinignan sya sa mata.

"Since you left me" nakita ko ang gulat sa kanya dahil sa sagot ko, maski ako ay nagulat din kaya agad ako nag iwas ng tingin.

Ano bang pinag sasabi ko? Bakit ko nga ba sinabi iyon.

Bahagya pa akong nakonsensya pero hinayaan ko nalang at tinuon nalang ang atensyon sa pag luluto.

Ako ang nag luto ng adobo at sya sa chopsuey. Tinikman ko pa iyon bago pinatay ang kalan.

"Since when did you learn your adobo chief? Mukhang mastered mo na eh. Masarap" Pinag singkitan ko ng mga mata si Miracle, alam ko naman na alam nya kung kailan. Sadyang iniinis nya lang ako.