Amar De Nuevo ✔

Pecado 11

It's already past one and we're here walking papunta sa apartment nila Akiko. I've decided na ihatid siya dahil anong oras na rin and delikado na ang ganitong oras. Lalo pa't babae siya kahit ba na astig siya kung tignan babae pa rin siya at maaari siyang mapahamak.

We're walking silently na, kanina nag uusap pa kami about dun sa isang common subject namin and about sa party but now tahimik na ulit kami.

Medyo na iilang akong mag salita or mag tanong hindi dahil kabado ako or something. It's just baka kasi may masabi ako na ikagalit niya at mag away pa kami. Well matagal naman na ang last na away namin, and it's like nung birthday party pa ni Jonas and nung umaga rin naman na yun nag kabati kami. But I don't want us to have fight again, ayoko lang becuase she's my friend and ayokong inaaway ang kaibigan ko.

"Bakit ang tahimik mo ata?" Tanong niya kaya naman gulat akong napatingin sakanya habang nag lalakad pa rin siya at nasa likod ang mga kamay. Pagak akong natawa at umubo ng pasimple.

"A-ayoko lang mag salita baka kasi may masabi ako na ikagalit mo." I truthfully tell her. Tumungo tungo naman siya na para bang naiintindihan ang sinabi ko at pinag patuloy pa rin naman ang pag lalakad.

"Hindi ako magagalit kung ganun, ano bang gusto mong sabihin? Or itanong? Just ask me, it's okay I'll try to understand." She said bago huminto sa pag lalakad at humarap sakin kaya naman napahinto rin ako sa pag lalakad at humarap sakanya.

Naka tingin lang siya sakin, well mukha naman hindi nga siya galit more like calm lang siya. I compose my thoughts bago ko itanong ang gusto kong itanong sakanya.

"D-did you and S-seirra once had a fight?" Kabadong tanong ko habang naka tingin pa rin sakanya. Walang nag bago sa reaction niya ganun pa rin calm and parang hindi naman siya na bothered sa tinanong ko.

Ngumiti siya bago pinag patuloy ang pag lalakad kaya naman sumabay ako sakanya. Mukhang malalim ang iniisip niya kaya hindi ko muna dinagdagan ang mga tanong ko sakanya. It's just that matagal na rin tong tumatakbo sa utak ko and hindi ako makalma kung hindi ko malalaman ang totoo.

"Yes, it was a huge fight between me and her but that was a long time ago." She later on said.

"About saan?" I ask again. Ngumiti siya sakin at muling humarap sa nilalakaran namin.

"A guy, a scumbag fucking guy."

"But matagal na yun and I think nakalimutan niya na rin naman ang ayaw namin na yun, or not? I don't know i just want to forget my past so hindi ko na lang inaalala."

"But hindi mo pa rin siya makalimutan." I said to her, pertaining to her ex boyfriend na niloko siya.

"Hah! It's hard to forget someone who was your everything then boom, I just wake up he had broke my heart."

"Bakit ba kasi pag nag mamahal lagi na lang ibinibigay ang lahat lahat, hindi ba pwedeng mag tira ka ng para sa sarili mo?" I told her then sinipa sipa yung batong naka harang sa dinadaanan ko.

"You know Emil, when it comes to love lalo na pag love na love mo talaga hindi mo kasi mamamalayan yun yung buong buo mo siya na mamahalin yung ibibigay mo sakanya lahat lahat mo. It's the nature of us subconsciously hindi natin namamalayan buong puso mo na pala siyang minamahal kasi handa kang ibigay sakanya pag laanan siya ng oras mo."

"Kahit na."

"Kahit na ba sabihin mong mag titira ka para sa sarili mo pag nag mahal ka, akala mo lang may natira kang pag mamahal sa sarili mo yun pala yung pag mamahal mo na yun naibuhos mo na pala dun sa taong mahal mo, kasi inaasahan mo mamahalin ka rin niya ng sobra yung kagaya ng sayo yung ibubuhos lahat ng pag mamahal sayo. Marupok ganun. Gets mo ba?"