Hermione Granger ve Draco Malfoy.
Onların aşkı bir imkânsız gibi görünüyordu ama bunu umursamadılar. Gözlerden uzak bir şekilde yaşadılar.
Onlar, aşklarını 100 mektubun içinde yaşadılar.
Yayımlanma Tarihi: 6 Temmuz 2020
mektup doksan dokuz | gün iki bin beş yüz elli yedi
5 yıl sonra
Hermione'nin Bakış Açısından:
Draco akşam Karagöl'de buluşmak istemişti. Bunu neden istediğini anlamamıştım, okul zamanı Hogwarts'da ne işimiz olabilirdi ki?
Savaştan sonraki yıl okula geri dönüp eksik kalan yıllarımızı tamamlamıştık. Bir süredir de Seherbaz olarak çalışıyordum. Hayatlarımızın belli bir düzene oturması güzel hissettiriyordu.
Karagöl'e geldiğimde Draco'yu çimenlerin üzerine oturmuş bir şekilde buldum. Bu görüntü beni yıllar öncesine, ilk öpücüğümüzü paylaştığımız ana götürmüştü. Dudaklarımda oluşan büyük gülümsemeyle adımlarımı ona yönlendirdim. Geldiğimi fark ettiğinde yanına oturmuştum.
"Acaba beni buraya getirmendeki amaç ne, Malfoy?" dedim imalı bir ses tonuyla.
"Güzel bir gün," dediğinde kaşlarımı çattım. "Buranın anlamı ikimiz için de çok büyük. Bir kez daha hatırlatmak istedim bu yüzden."
"Unutmam mümkün değil," diyerek cevapladım. Biraz tuhaf görünüyordu, endişeli gibi. "Her şey yolunda mı?"
"Her şey fazlasıyla yolunda," dedikten sonra ayağa kalktı ve kalkmam için elini uzattı. Uzattığı elini tuttum ve kalktım, neler olduğunu anlamamıştım. Etraftaki sessizliğe gömülmüş suyun sesini ve ateş böceklerini duyabiliyordum. Bu sesler beni geçmişe götürmüştü tekrardan.
Draco cebinden bir kâğıt çıkardı ve bana uzattı. "Oku, şimdi." Aklım çok fazla karışmıştı, kötü bir şey olmasından korkuyordum. Elindeki kâğıdı aldım ve açıp okumaya başladım.
06.10.2003
Hermione Granger. Sana âşık olacağımı söyleseler kesinlikle inanmazdım. Ama şimdi seninle buradayım ve hiç olamayacağım kadar mutluyum.
Bugün ilk mektubumun üzerinden yedi yıl geçti. Bu yedi yıllık süre içerisinde sana yaşattığım hayal kırıklıkları ve acılar yüzünden senden özür dilerim. Gerçekleri göremeyecek kadar kördüm o zamanlar. Sen ise buna rağmen bana yardım etmeye her daim hazırdın.
Bugün burada buluşmak istedim çünkü burası sana olan duygularımı saklayamayıp ilk kez gösterdiğim yer. Bu yüzden bunu burada yapmak istedim.
Hermione Granger, seni ömrümün sonuna kadar seveceğime yemin ediyorum. Sen de ömrünü benimle paylaşacağına dair bana söz verebilir misin?
Benimle evlenir misin?
Draco Malfoy
Şok olmuş bir şekilde bakışlarımı kâğıttan çektim ve Draco'ya baktım. Bir dizinin üstünde, elinde bir yüzükle karşımda duruyordu. Hiç beklemediğim bu teklif karşısında ağlamaya başladığımın farkında bile değildim.
"Ne dersin, Granger? Ömrünün geri kalanını benimle geçirmeye hazır mısın?"
Göz yaşlarım yanaklarımdan süzülmeye devam ediyordu. Kısık ve titrek çıkan sesimle cevap verdim.
"Hiç olmadığım kadar hazırım." Draco rahatlamışçasına derin bir nefes bıraktı dışarı. Ayağa kalktı ve yüzüğü kutusundan çıkararak parmağıma taktı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hiç beklemeden kollarımı boynuna sardım, göz yaşlarımın boynunu ıslatmasına izin verdim. Bu kadar mutlu olacağımı asla tahmin edemezdim. Kollarını belime dolamışken kulağıma fısıldadı.
"Sana söz veriyorum, Hermione. Bundan sonra seni üzecek bir şey olmayacak. Sen ve ben, her zaman mutlu olacağız."
