letter sixty-two | day three hundred sixty-six

251 35 9
                                    

mektup altmış iki | gün üç yüz altmış altı

06.10.1997

Bir yıl... Sana yazdığım ilk mektubun üzerinden bir yıl geçti ve ben buna inanamıyorum. O zamanlar aklıma gelince dudaklarımda aptal bir sırıtışın oluşmasına engel olamıyorum. O günlere dönmeyi ve o anda zamanı durdurmayı o kadar çok isterdim ki...

Mektuplarını saklıyorum, her gün tekrar tekrar okumaktan sıkılmıyorum. Mektupların ardında hissettiğimiz duyguların ve yaşadığımız olayların izi beni o anlara geri götürüyor. Şu anda yanımda olmanı ne kadar çok istediğimi hatırlatıyor bana. Her şeyin daha farklı olmasını istediğimi hatırlatıyor. Olanları değiştirebilir miydim diye düşündürüyor.

Dayanamıyorum... Sana ihtiyacım var ve bu beni öldürüyor. Bana yazdığın sadece iki kelimeyle bile kalbimi alt üst edebilmen hiç adil değil. Şu an benden nefret ediyor olmanın düşüncesi de beni öldürüyor. Nerede olduğunu bilmemek, ne durumda yaşadığını bilmemek... 

Seni çok özledim, Granger.

D. M.

(Gönderilmedi)

100 letters | dramioneHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin