Kayıp Gülüşlerin Adresi ✓ Texting

yirmi bir

Selamün aleyküm iman edenler💪

Yıldızı okşayın loo sınır koymak istemiyorum ama her bölüm bin okunmaya ulaşsa da oy sayısı 200'ü geçmiyor bir yıldıza basmak bu kadar zor olmamalı

Pamuk eller yıldızaaaaağhh

Bastıysaak

Bölüme geçelim♡

◆ ◆ ◆

Spor salonundan çıkmış sınıfa doğru giderken Melike'ye aklıma gelen şeyle soru sordum.

"Kanka noldu Akif konuşmuş mu? İkinci kişi o muymuş? Neydi ismi, hah Murat!"

"Az sessiz konuş yanlış anlayacaklar. Evet konuşmuş, biraz da araştırmış ama ondan da bir şey çıkmamış. Kızlarla pek uğraşan bir tip değilmiş." diyen Melike'yle birlikte etrafa baktık duyan var mı diye ama kimse yoktu Allah'tan.

"Hmm anladım kanka. Neyse üçüncü kişiye de baksın. Gerçi yazmıyor artık ya boşverelim. Yazarsa araştırırız olur mu?"

"Tamam sen bilirsin canım." diyen Melike'ye güldüm ve birlikte sınıfa girdik. Bugün akşam misafirler vardı.

Zar zor geçen birkaç dersin ardından dilim damağım kurumuş bir şekilde Melike'yle vedalaşıp çıktım ve abimle yola koyulduk.

Kapıyı çaldım fakat açan yoktu. Bir daha çaldım. Ardından yengem koşarak kapıyı açtı telaşla.

"Hoşgeldiniz." dedikten sonra yüzümüze bakmadan içeriye doğru gitti hızla. Abimle ben tuhaf bakışlar içerisinde girdik eve.

"Hanım hanım nereye gidersin böyle?" dedi abim yengeme ithafen. Ben kıkırdarken yengem üstünde önlükle mutfaktan çıktı ve konuştu.

"İşim var Furkan görmüyor musun?" dedi ve tekrar mutfağa girdi. Abim yengemle uğraşmaya devam ederken ben de odama gidip hızla üzerimi değiştirdim ve mutfağa annemgile yardıma gittim.

Sofraya konulacak tabakları ve çatalları aldım. Annemgil çoktan yemekleri hazırlamıştı. İftara iki saat vardı. Birazdan gelirlerdi bence. Bir yarım saat içerisinde evi toparladıktan sonra herkes üstünü giyinmeye gitti. Tabii en son hazırlanan ben olmuştum. Elbisenin abartı olacağını düşünüp siyah bir etekle buz mavisi bir gömlek giymiştim. Siyah renkli şalımı yaptıktan sonra hızla odamdan çıktım ve sofrayı şimdiden hazırlamaya başladık. O sırada çalan zil sesiyle babam hemen kapıya gitti abimle birlikte. Biz mutfakta beklerken gelen erkekleri salona aldılar. Onlar gider gitmez biz de gelen komşuları karşıladık.

Annem onları odaya alırken kapı tekrar çaldı bunlar da Asaf'gil olmalıydı. Yüzüm yine kızarırken hızla mutfağa girdim. Erkekler yine salona geçince biz de Halime teyzeyle görüştük.

Annem misafirlerle ilgilenirken biz de yengemle yemekleri hazırladık. İftar sofrası kuruldu. Ezanlar okunurken bir günü daha tamamlamış olmanın huzuru vardı üzerimde.

İftarımızı güzel sohbetler eşliğinde yemiş, sofrayı toplamış, şimdi de çay içiyorduk.

"Dün de okulda satranç turnuvası olmuş heralde?" Halime teyzenin dedikleri üzerine şaşkınlıkla birlikte bakışlarımı hemen o tarafa çevirdim.

"Bizim Asaf katılmamış ama Zümra hem katılmış hem de kazanmış."

Ayten teyze hemen atladı.

"Maşallah Zümra kızım akıllıdır."

"Hmm Zümra hiç bahsetmedi bize. Unuttu herhalde. Maşallah bu konularda iyidir" diyen Zeyno yengeme yalvaran bakışlar attım. Yenge bari sen yapma. Mimiklerimi oynatmamam lazım.