Anlaştık?

1. KİTAP SONU -46. Bölüm.- Her şeyin bittiği yer.-

Şaşırdınız dimi ehihoha neyse iyi okumalar :D

Not: Acayip duygusallı bölüm bilginize , başlarının keyfini çıkararak okuyun :.dd Aslında öyle komikte olmadı ama sonu acıklı oldu ağlatacak kadar değil ama nys by . Bölüm pek içime sinmedi ama bence de ben susayım

Karşımda duran altı göze, duvarda dikilen dört göze , pörtlemiş , iki gözle bakıyorum . Banyodan sonra  –benim deyimimle Kerem’in beni yarı çıplak görüp affetseydim kötü yollara düşeceğimiz olaydan sonra- yaklaşık bir saat geçiyor.  Ben üzerime yeni bir pijama geçirdikten sonra ıslak saçlarımı yukarda topluyorum. İki saat önceki halimden pek eser kalmasa da en azından kokmuyorum !

Pekala belki birazcık daha kokuyor olabilirim nede olsa bir hafta yıkanmadım ben. Bir hafta! Yatağımda bok götürüyor o da ayrı bir durum ama. .

Ay acaba iyi mi yaptım? Tam tamına bir saat 45 dakikadır olayın iki tarafını düşünüyorum. İlk taraf, iyi yaptım. Diğer taraf, kötü yaptım. Zaten başka seçenekte yok ama her neyse. Bari o tokatı mı atmasaydım? Ama ne yapabilirdim?

Bunlar neden bana bakıyor?

Ben bundan sonra ne yapacağım?

Olmadı bir Anlaştık der yolumuza devam ederiz.

“Pislik adam. Ah, ah. Ay ben de Kerem’i iyi bir adam sanırdım. Resmen şu  hikayelerde ki bad boylardan  farkı yokmuş!” diyor Yağmur. Hepimiz Yağmur’a bakarken, “Ne var? Wattpad okumaya başladım size ne.”

“Kerem o bad boylardan değil. “ diyor Begüm.

Evet son dakika gündemi ise Kerem’in bad boy olup olmaması.

“Nasıl değil? Görmüyor musun kıza ne yapmış.  Rüyam da görsem korkarım.”

Yağmur’un sözüme kaşlarımı çatıyorum. Tamam tipim berbat olabilir ama artık kokmuyorum! Koku önemli.

“Kerem genellikle şu kötü görünümlü iyilerden canım. “ diyor Begüm. Kötü görünümlü iyi. “Hatta nasıl barışacaklar biliyor musun? Şimdi . ..”

Begüm başında bir baloncuk oluşmuş gibi yukarıya bakarken bizde onun baktığı yere bakıyoruz.

“Kerem yaptığı eşekliği anlar. Elin de bir demet çiçekle Zeynep’in kapısına dayanır.  Zeynep kapıyı son derece güzel bir şekilde aça—“

“Yanlış!” diye durduruyor onu Can. “Kapıyı Aksel açar. Aksel kızsızlıktan dayanamayıp artık ne yaptığını şaşırdığından çiçekleri alıp Kerem’in boynuna atlar ve kızsal bir sesle ‘İşte benim Kerem Sayer’im der ve orada onu delicesine öpmeye başlar.”

Ben hariç herkes sesli bir şekilde “OHA” deyip Aksel’e gülmeye başlıyorlar.

“Lan bak.” Derken Aksel Can’ın ensesine bir şaplak atıyor. “Ne diyon lan sen. Bak olay aynen şöyle oluyor. Kerem elinde bir demet gülle Varol malikanesine geliyor. Kapıyı Zeynep aynen şu haliyle açıyor ve Kerem  yaptığı hatayı anlayıp geri dönüyor.”

“Aksel!” diye uyarıyor Yağmur onu.

“Ya susun bi be! “ diye bağırıyor Begüm. Öyle bir bağırıyor ki odada ölüm sessizliği olurken kimse bir süre konuşmuyor.  Dakikalar birbirini kovalarken Melis hapşuracak gibi oluyor. Bana bakınca ağzımla ağır çekimde “Hayıııraağa” diyorum.

Melis son anda kendini toparlarken Begüm hepimizi son kez kısık gözlerle süzüyor ve devam ediyor.

“Kerem..”