တံခါးေခါက္မေနေတာ့ဘဲအိမ္ထဲသို႔ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ႀကီး၀င္လာကာဧၫ့္ခန္းထဲ၌၀င္ထိုင္လိုက္တဲ့ေကာင္ေလးက "ေလးေလး ေရ....."ဟုတစ္ခြန္းတည္းေခၚလိုက္ေလသည္။
ေလးျဖစ္သူမိသားစုအိမ္ေပၚေရာက္လာကတည္းကအေဆာင္မွာသြားေနခဲ့တဲ့ Off အခုမွအိမ္သို႔ျပန္ေရာက္လာျခင့္ျဖစ္သည္။
ေခၚသံရဲ့အဆံုးမွာေတာ့ ဦးေလးျဖစ္သူက ၿပံဳးလ်က္အိမ္ထဲကထြက္လာေလသည္။ရင္ဖတ္ထဲမွာခံစားခဲ့ရတဲ့နာက်င္မႈေတြမနည္းမေနာရိွေနေပမယ့္လည္းသည္းခံကာအံကိုႀကိတ္လ်က္။
ေဘးကခံုအလြတ္တြင္လာထိုင္တဲ့ဦးေလးက
"Off ကေတာ့ထူးထူးဆန္းဆန္း အိမ္ျပန္လာပါလား"
ေျခကိုခ်ိတ္ကာထိုင္လ်က္စကားဆိုလိုက္သည္။
အသက္မပါေသာအၿပံဳးတစ္ပြင့္ဖန္တီးကာ
"ဟိုတခါ ေစ့စပ္ေပးမယ္ေျပာထားတဲ့ေကာင္မေလး။
သူ႔အေၾကာင္းသိခ်င္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ေတြ့ၾကၫ့္ၿပီးလို႔သေဘာက်ရင္လက္ထက္မယ္"
ခံုရဲ့အေနာက္အားမွီလ်က္ ေျပာရွာေလသည္။
သူစီစဉ္ထားတဲ့အကြက္ထဲေရာက္လာတဲ့တူျဖစ္သူရဲ့သေဘာတူညီမႈကိုၾကားလိုက္ရေတာ့အၿပံဳးတို႔ကပြင့္လန္းလ်က္။
"ေအာ္ ဒီမွာအဲကေလးမဖုန္းနံပါတ္....
မင္းတို႔ေတြ့ၾကၫ့္ၿပီး အဆင္ေျပဖို႔ေမ်ွာ္လင့္ပါတယ္"
ၿပံဳးလ်က္ စကားဆိုေနေလသည္။
"အဲတာဆို ကြၽန္ေတာ္ျပန္ၿပီ.
ဒါေလးေျပာခ်င္လို႔လာခဲ့တာ"
ထိုင္ရာမွထကာ မ်က္မွန္ကိုတပ္လိုက္ၿပီး တံခါးဆီေလ်ွာက္သြားေတာ့ အေနာက္ကဦးေလးျဖစ္သူရဲ့စကားေၾကာင့္ေျခလွမ္းတို႔ရပ္လိုက္မိသည္။
"ထမင္းစားၿပီးမျွပန္ပါလား ကြယ္....
မင္းရဲ့ညီေလးလည္းေရာက္ေနတယ္။
မင္းတို႔ခ်င္းမေတြ့ဖူးဘူးဆိုေတာ့ မိတ္ဆက္ေပးခ်င္လို႔"
ဦးေလးျဖစ္သူနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရပ္လိုက္ၿပီးတစ္ခ်က္ၿပံဳးကာ မ်က္မွန္ခြၽတ္လိုက္ၿပီး
"ေတြ့ၿပီးရင္ျပန္မျွဖစ္မယ္
ကြၽန္ေတာ့္မွာရႉတင္ရိွေသးတယ္"
