ရိုက်ကွင်းနောက်တစ်ခု ကူးချိန်
ကားပေါ်မယ် phကလိ နေရာက
သူ short flimလေးတစ်ခု ကြည့်မိတယ်..။
ချစ်သူအချင်းချင်း
အပြန်အလှန်ရေးပို့ကြတဲ့
မေတ္တာစာတဲ့..။
ဒီမှာတင်ပဲ
သူ့ စိတ်ထဲ ထောင်းခနဲ ဖြစ်သွားတယ်..
အိမ်ကလူကြီး ဆရာရှောင်းကို ဖြစ်တယ်.။
ချစ်သူဘဝကို ကျော်လို့
အကို့ကိုသာ ရလာတယ်..
သူဖြင့် တခါမှ ရည်းစားစာ
မဖတ်ဖူးလိုက်ဘူး..။
သူကတော့ ထားပါတော့..
နဂိုကတည်းက စာရေးဖို့မပြောနဲ့
စကားပြောရင်တောင်
အပိုင်းပိုင်း ပြတ်နေတဲ့သူမို့
ထားတော့..။
ဆရာရှောင်းကတော့
မတူဘူးလေ..။
အရာရာ အသေးစိတ် အနုစိတ်နိုင်လွန်းတဲ့
ဒီဆရာရှောင်းဟာ သူနဲ့ကျ
တစ်စက်ကလေးတောင် Roမနေဘူး..။
အမြင်ကတ်ကတ်နဲ့
အဆုံးသတ်သွားတဲ့ short flimကို
ဆရာရှောင်း ဆီ ပို့လိုက်တယ်..။
ပြောစရာမလိုပဲ နားလည်မယ်လို့
ထင်ပါတယ်.. ။
ညဘက် အိမ်ပြန်ရောက်တော့
စကားပြောဖို့ ဟန်ပြင်နေတဲ့ အကို့ကို
ကျော်လို့ မသိဟန်ဆောင်ပီး
ရေတန်းချိုးတယ်..။
ထမင်းလဲ ထွက်မစားပဲ
တန်းပါအိပ်ပစ်လိုက်တယ်
နားလည်နိုင်ဖို့ သူမျှော်လင့်တယ်..။
တရေးနိုးတော့ အကျင့်ပါနေတဲ့လက်က
တဖက်ခြမ်းကို လှမ်းဖက်လိုက်ပေမဲ့လို့
အကို့ကို မဖက်မိဘူး...။
ခြေသံဖွဖွနင်းလို့ အောက်ထပ်
ဆင်းကြည့်တော့
စာကြည့်ခန်းဆီက မီးရောင်ပြပြကို
တွေ့ရတယ်..။
နှုတ်ခမ်းကို အသာတွန့်လို့ ပြုံးလိုက်တယ်
အကို နားလည်သွားပြီလို့ ထင်ပါတယ်..။
--------------------
မနက် သူ နိုးတော့
အကိုက ရှိမနေတော့..
ခေါင်းရင်းဘက်က ph ကို ယူလို့
Dateကြည့်လိုက်တယ်..။
Ah..သူ မေ့နေခဲ့တာ
ဒီနေ့က
အကို့ပန်းချီအတန်း ပြန် စမဲ့နေ့..
ဝရံတာဘက် ထွက်လို့
အိမ်ရှေ့ကို ကြည့်တော့
ကားလဲ ရှိနေပြန်တယ်..။
