ဆံပင်ကိစ္စကို
ကျေအေးလိုက်ပေမဲ့
မှန်တွေ့တိုင်း စိတ်တိုသွားမိတာတော့ မတတ်နိုင်ဘူးရယ်...
အိမ်ရှေ့က
လူခေါ်ဘဲလ်တီးသံကြားတိုင်း
"အကိုရေ ဘသူလာတာလဲမသိ ထွက်ကြည့်ပါဦး"လို့ အော်ပြောရင်း
ပြေးပုန်းနေရတာကိုက
အလုပ်တစ်လုပ် !
ကြာတော့
ပြေလက်စစိတ်က အနည်းငယ် ပြန်ကွေးလာပါရော...
အကို့လဲ စကားမပြောချင်တာနဲ့
ဝရံတာဘက်ထွက်
ဂိမ်းချည်းပဲဖိ နှိပ် နေလိုက်တယ်...
ဂိမ်းထဲ အာရုံဝင်နေလိုက်တာ
ညဘက်ရောက်လို့ မှောင်စပျိုးတဲ့အထိပဲ ....
တအိမ်လုံးလဲ မှောင်နေပီကို
အကိုတယောက်
မီးမဖွင့်ပဲ
ဘာလုပ်နေပြန်တာလဲ မသိ..
ရုတ်တရက်
ခြေသံတရှပ်ရှပ် ကြားနေရတယ် ..
အကို့ခြေသံက အာ့လို မဟုတ်ဖူးရယ်
အကျိုးနည်း သရဲများလား...?
ဂိမ်းဆော့တာလေး အသာရပ်
နောက်ဘက်ကို မရဲတရဲလှည့်ကြည့်လိုက်တော့...
အခန်းဝ မယ် မတ်တတ်ကြီး!
နဖူးထိပ်မှာ အင်းစာရွက်
တလွင့်လွင့်နဲ့
လက်ကိုလဲ ရှေ့ဘက်ကို
အတန်းလိုက်
ဆန့်ထုတ်ထားသေးတယ်...
ဒီဇိုင်းကာလာ ဘာညာအနေအထားကတော့ဖြင့်
တရုတ်သရဲကားတွေမှာ မြင်နေကျပုံစံပဲ....
တရွေ့ရွေ့နဲ့ လာနေရင်း
အနားရောက်တော့
သူ့ဝတ်ရုံနဲ့ သူတုတ်ပီး မှောက်ရက်ကြီးလဲသွားတယ်...
"အ.....သေပါပီ"တဲ့
အံမယ် သရဲက အကို့အသံနဲ့...
ဒလောက်ဆို သိလိုက်ပါပီ..
မီးထဖွင့်ပီး...
ကားကားကြီးမှောက်နေတဲ့
သရဲနဖူးထိပ်က အင်းရွက်ကို လှပ်ကြည့်လိုက်တယ်...
အနီးကပ်ကြည့်မှ အံမယ်
အိုင်းလိုင်နာတွေတောင် ခြယ်ထားသေးတယ်ဗျား..
ပါးစပ်အဟောင်းသားနဲ့ သူ့ကို ကြည့်ပီး အကိုက မျက်နှာကို ငုံ့ချပလိုက်တယ်...
"မင်းကမှ စကားမပြောတော့...."
"သရဲဘဝပြောင်းလိုက်တယ် ဆိုပါတော့" မရယ်မိအောင်ထိန်းရင်း မေးတော့...
