SELA'S COLLECTION OF CLICHÉS III

Chapter 4

Abby's POV

KINABUKASAN

Pagbaba ko ready na ang breakfast namin. Nakatayo malapit dun si Sela habang may kausap sa phone.

"Morning. Kumain ka na." Sabi ni Sela. Nakalimutan niya na ba yung kagabi? Sana naman.

"Sige na Kuya, tumawag ka nalang mamaya. We're fine here. Wala kang dapat ipag-alala. Bye." Sabi niya at binaba niya na ang phone.

"Si Miguel ba yun? Kamusta na siya?."

"He's fine. Miss ka na daw niya." Upo niya. Nagpray siya at kumain na kami.

"Ikaw ba nagluto ng lahat ng ito?."

"Yup. Don't worry, walang lason yan. After pala nito sumama ka sakin sa mall."

"Magsashopping tayo?." Excited kong tanong sa kanya.

"Oo. Pero, may isang kondisyon."

"Sige, ano yun?."

"Since ako ang magbabayad, ako ang pipili ng lahat na para sayo. Take it as a gift narin."

"S-sige."

Wala akong pera
Walang magarang sasakyan
At kung sasabihin ako ay simpleng tao lang
Alam ko namang sadyang magkalayo ang ating mundo
Pero aking maipapangakong
Araw gabi kaya kitang pagsilbihan
Hatid at sundo ako ay lagi lang nandyan
Pangako sayo ay dinadi kita iiwahanan

Andito na kami sa mall. Parang mamahalin nga ang mga damit dito pero parang masyadong formal.

"Ayan, ayan, saka eto. Sukatin mo."

"Eh kasi Sela, di naman ako nagdidress--"

"Sige na, try mo lang. For a change." Kaya pinilit ko nalang na sukatin pero majority nun hindi rin pala niya magugustuhan. Pero may ilan ilan naman. She's forcing me to smile pa habang suot suot ang mga damit na yun.

"Last na talaga, pag ito di bumagay sakin uwi na tayo." Dabog ko.

..

Sela's POV

Tagal naman. It's just a yellow dress.

"Sela--" Nagulat ako nang makita siya that I felt my heart racing along with my breath. Ang ganda niya, and her smile. Tsk stop it Sela. Stop staring.

Mahal kitang labis
susubukan ko kahit
Wala akong palasyo na abot hanggang langit
At sa bawat araw na tayo'y magkasama
Dala ko ay ligaya ha
Oh aking prinsesa

"Ang ganda ko no?."

"H-hindi ah."

"Talaga lang? Eh titig na titig ka nga haha."

"Ano--kasi, naalala ko lang na kailangan mo ng facial. Tama. Saka yang buhok mo, parang alambre."

"Sige." Go naman siya.

Aking mundo ay tila bang nakidlatan
Sa panaginip ay lagi kang nakaabang
Hindi makatulog hindi ka maalis sa isipan ko
Kaya aking maipapangako
Malayo man ay atin paring pupuntahan
Kahit ang pera ko ay kinse pesos lang
lahat ay gagawing lupang makasama ka lang