MÜNZEVİ (Tamamlandı)

8.

Akşam yemeği için evde hummalı bir hazırlık söz konusu idi.Annem fasülye pilav derken akşam yemeği için en güzel yemekleri yapmıştı.

Ben nasılım bilmiyorum.Sanki bir çıkmaz sokaktayım nereye dönsem duvar. Aklım ve mantığım birbiri ile kavga halinde..

Ne düşüneceğimi ne yapacağımı kestiremiyorum.O gece ağabeyim eve geleseye kadar pencerede beklemiştim.Ne konuştuklarını çok merak ediyordum. Ağabeyim saat 1 gibi gelmiş odasına çekilmişti.

Beynimde soru işaretleri ile o gece sürekli uyuyup uyanmış ve asla uykumu alamamıştım.

Akifle ağabeyimin konuşması üzerinden iki gün geçmişti.Ağabeyim bana her seslendiğinde içimde istemsiz bir korku oluşuyor bir şey olmadığını anlayınca derin bir nefes alıp rahatlıyorum. Bazen hayatımın sonuna kadar böyle olursa diye iç sesimle kavga ediyorum.

Hepimiz akşam yemeği için sofrada yerini aldığında boş kalan sandalyeye hepimiz şaşkınlıkla bakakaldık.

Annem son dakika salata yoğurt hoşaf derken sofrayı hazırlamıştı.Ayağım eskisi kadar kötü olmasa da tam olarak iyi de sayılmazdı. Üzerine basıyor olsam da dikkatli yürüyordum.
Doktor eğer dikkatsiz olursam kırığın yenileneceğini ve bu defa ameliyat olmam gerektiğini söylemişti.

Kulağımda yankılanan zil sesi ile başımızı kapıya çevirdik.Annem heyecanla kapıya doğru koşturdu.Kapının açılıp kapanma sesinden sonra gelen kişiyi heyecanla beklemeye başladım.

Hayır! Hayır! mantıklı düşün, evet işte böyle sakin ol.Derin nefes al.Öyle bir şey rüyanda bile zor olur Hifa aklını başına topla..

-"Ha hayırsızlar beni beklemeden mi başladınız yemeğe.."

Ağabeyim gülümseyerek ayağa kalkarken şakayla karışık konuştu.

-"Anam benim tontonum gelmiş, hoş gelmiş sanki biraz kilo mu aldın sen tontonum.."

Anannem kaşlarını çatıp ağabeyimin ensesine şaplak atarken hepimiz gülümseyerek hoş geldin demiştik.

-"Sen kendine bak hele, benim bildiğim askerde canına okurlar sen aksine kilo almışsın bu ne hal, seni alan yandı.."

Ağabeyim kahkaha atıp anannemi tiye alırken;

-"Ben evlenmeyeceğim ananne eğer benimle evlenecek kim olursa böyle beğensin."

-"Haydi oradan seni, aşık ol da göreyim bakalım öyle konuştuğun gibi oluyor muymuş?.."

Annem kaselere çorba doldururken;

-"Haydi yemeğe, ananneniz burada kaçmıyor ya bol bol hasret giderirsiniz."

Hepimiz yeniden sofraya dönüp besmele ile yemeğimize başlamıştık.
Ama bende iştah diye bir şey kalmamış ananemin ağabeyime söylediği sözde aklım takılı kalmıştı.

"Aşık ol da ben seni göreyim.."

***
Anannem geldikten sonra evin içinde istesem de bana iş yaptırmaz oldu.Başlarda bu hoşuma gidiyor olsa da bir süre sonra yapacak bir şeyler bulamayınca canım çok sıkılmaya başlamıştı.

Gün içinde yemek yatmak ve tuvalete gitmekten ve bazen dedi kitap okumaktan başka pek bir şey yapmaz olmuştum.

Sıkıntıyla elimdeki telefonu bırakıp boş boş etrafı izlemeye başladım.Odam evet odamın düzenini değiştirmeliyim.
Yoksa Akif'i düşünmekten kafayı yiyecektim.