K-Pop Academy 2

Chapter 21: It's enough

Chapter 21: It's enough

Jungkook's POV

Isang buwan na kaming cool off ni Krisha. Ewan kung cool off pa rin o break na. Gustuhin ko man syang kausapin hindi ko magawa.

"Hyung, pasama nga sa convinience dun sa kanto." Aya ko kay Hoseok hyung. Lumabas kami at pumunta sa convinience. Kumuha ako ng ice cream at coke. "Wae?" Tanong nya. "Trip ko lang. Kumpleto tayo ngayon, magmeryenda tayo." Sagot ko.

Pag-uwi namin ay nanonood sila ng movie. Drama ang pinapanood nila at lahat sila ay nag-iiyakan. Hindi nila kami napansin na pumasok kaya binaba ko muna ang mga binili namin. Lumapit si Hoseok hyung sa kanila at naglabas mg panyo.

"Waaahhhh! Huhuhu!" Nag-iyak iyakan si Hoseok hyung at niyakap si Jin hyung at Namjoon hyung. "Waaaahhhh!" Napatingin naman silang lahat sa kanya at palihim akong tumatawa.

"Bakit namatay yung babae?" Tanong ni Hoseok hyung. "Babo!" Sabay-sabay nilang sabi sa kanya. Binatukan ni Namjoon hyung si Hoseok hyung. "May ice cream dito tsaka coke." Pagtawag ko sa atensyon nila.

Pinause muna nila amg pinapanood at nagkanya-kanya ng kuha ng ice cream. Kumakain ako nang may tumawag sa akin

(Sino to?)-ako

(Si Shin to.)-sya

(Ahh shinto shinto.)-ako

(Babo!)-sya

(Wae? Munje?)-ako

(Si Krisha...)-sya

(M-mwo?)-ako

(Mwolla. Umiiyak kanina pa.)-sya

Pinatay ko na ang call at tinapos ang kinakain. "Pupuntahan ko si Krisha." Paalam ko sa kanila.

Pumasok ako sa kwarto nila at nakita ko syang nakaupo. Umiiyak lang sya. Nakatalikod sya sa akin kaya agad ko syang tinawag. "Noona.." Sambit ko pero hindi sya kumibo. Lumapit ako sa kanya at naupo sa kanyang harapan. "Waeyo?" Tanong ko pero di pa rin sya kumibo. Pinilit kong tanggalin ang kamay na nakatakip sa mukha nya pero mas malakas sya. "Galit ka pa rin ba?" Tanong ko. Lumapit pa ako sa kanya at niyakap sya tsaka ko tinapik-tapik ang balikat nya.

Tinulak nya ako kaya kumalas ako sa pagkakayakap. Tumayo sya at naglakad papunta sa pinto. Bumagal ang paglakad nya hanggang sa matuba sya. "Noona!" Napasigaw ako bigla dahil nagpanic na ako.

Agad ko syang nilapitan at binuhat pabalik sa higaan. Nakabaluktot sya at nakaharap sa akin. Nakita ko ang dugo sa kanyang higaan.

Agad akong lumabas para magtanong sa mga kaibigan nya.

"Ella, kapag ba may period nahihimatay talaga?" Tanong ko sa kanya. "Hinimatay si Krisha?! Sira bat di mo sinabi agad?" Natatarantang tanong nya at pumasok agad sa kwarto.

"Baka sumasakit yung ulo. Kanina pa kasi umiiyak tinatanong namin ayaw naman kumibo." Sabi ni Ella. Lumabas na sya dahil busy sila sa kanya-kanyang assignment.

Naupo lang ako sa tabi nya habang nagcecellphone. May tumawag sa messenger ko. Abala hanep!

(Annyeong!)-sya

(Tsk! Wae?)-ako

(Ok na ba kayo?)-sya

(Hindi pa.)-ako

(Sana maging ok na ka---)-sya

Pinatay ko na ang call. Araw araw nya akong tinatanong kung ok na kami. Nakipag-ayos na ako sa kanya ano pa bang kailangan nya?

Gumalaw si Krisha at bigla syang humawak sa hita ko. "Noona?" Tawag ko pero mukhang tulog pa sya.

Isang oras na akong nagbabantay at hindi pa rin sya nagigising.

"Jungkook, kumain ka na ba?" Tanong ni Anne. "Aniyo. Mamaya na ako kakain babantayan ko muna si Krisha." Sagot ko. Lumabas sya at pagbalik nya ay may dala na syang noodles. "Kumain ka na muna." Sabi nya at kinuha ko naman ang pagkaing dala nya. "Kamsa!" Sabi ko.

Dalawa ang noodles na inabot nya na nakalagay sa tray. Maya-maya lang siguro gising na si Krisha. Kumakain ako nang minulat ni Krisha ang mga mata nya.

"Noona, gwen chan ah?" Tanong ko. Hindi sya kumibo pero nakatitig lang sya sa akin. "Noona?" Tanong ko ulit. Bumangon sya at bigla akong niyakap. Hindi ko sya mayakap dahil sa noodles na hawak ko. "Waeyo?" Tanong ko. Umiling lang sya. "Masakit ba yung ulo mo?" Tanong ko. "Ne." Sagot nya.

Binaba ko muna ang noodles na hawak ko at kumuha ng napkin. "Magpalit ka." Sabi ko at inabot sa kanya kaya tumayo na agad sya. Sinamantala ko nang kuhanin ang bedsheet at inilagay sa laundry basket.

Pagbalik nya ay tumabi sya sa akin at niyakap ako. Agad akong kumuha ng noodles at sinubuan sya. Habang kumakain kami ay nakita ko ang pagpatak ng luha nya.

"Uy noona, kanina ka pa iyak nang iyak ano bang problema? Galit ka pa rin?" Tanong ko. Umiling sya. "Tama na." Sabi nya. "H-ha?" Tanong ko pabalik, ok gwapo ako pero nabigla ako sa sinabi ni Krisha. "Tama na to." Sabi nya.

"Noona, di kita maintindihan." Sabi ko at medyo naiiyak na rin ako. "Pinunasan nya ang mga luhang namumuo sa mga mata ko. "Wag kang umiyak. Tama na to ok? Tama na yung isang buwang hindi natin pansinan. Tama na yung isang buwang walang usap. Tama na yun." Sabi nya. Hindi pa rin ako kumikibo. Hindi ko alam paano lulunukin ang noodles na nasa bibig ko ngayon. Ngumiti lang sya sa akin. "Balik na tayo sa dati." Sabi nya.

"N-noona..." Tanging yun lamang ang nasabi ko. Niyakap nya ako ulit. Akmang hahalikan nya ako nang subuan ko sya ng noodles. "Wae?" Sabi nya habang nakairap sa akin. "Kain muna tayo." Sagot ko. "Kain kain, naiiyak ka lang eh." Pang-aasar nya. "Aniyo!" Pagtanggi ko. Tinatawanan nya lang ako. Tumayo ako at naglakad palabas nang tawagin nya ako. "Ahh napipikon hahahaha!" Napangiti nalang ako, ang tagal kong di nakita yung ngiti na yun. 1 month feels like 1 year.

Bumaba ako para kumuha ng tubig. "Ok na si Krisha?" Tanong nila. Tumango ako habang napapangiti pa rin. "Uy hanep, may ginagawa yata yung dalawa." Sabi ni Mia. "Kumakain. Nagsusubuan bawal ba?" Tanong ko. Nagtawanan lang sila.

Umakyat na ako at binalik ang seryosong aura. "Wala bang juice?" Tanong nya. Aba ang lakas ng loob. Pinisil ko ang pisni nya. "Bawal juice. Meron ka, bawal maasim." Sabi ko.

Nagsubuan lang ulit kami hanggang sa matapos kaming kumain.

"Noona..." Tawag ko sa kanya na kasalukuyang nakaharap sa cp. "Mianhae." Sabi ko. "Sorry rin, nawalan ako ng tiwala sayo." Sabi nya. "Pero syempre may tiwala pa rin ako, nabigla lamg ako nun." Pahabol nya. "Di ko alam kung defensive ka o nililinaw mo lang." Sabi ko habang nililigpit ang pinagkainan. "Nililinaw lang." Sagot nya. "Sige nga kung talagang may tiwala ka sa akin kiss nga." Pabiro kong sabi.

Lumapit sya sa akin at hinalikan ako sa pisngi. "Eh wala defensive talaga." Sabi ko pa. Wala nang-aasar lang ako. Hinalikan nya ulit ako pero sa labi na. "Ok na?" Tanong nya. Hindi ako sumagot pero nagpout lang.

Lumabas ulit ako para ibalik ang pinagkainan. Nakangiti lang ulit ako. Di na ako nakita ng mga kaibigan nya. Nagdecide na akong maghugas ng pinagkainan. Nakakahiya kaya, ako na yung bisita tapos di pa ako mag-uurong. Pagkatapos kong mag-urong ay sumunod pala si Krisha sa akin.

May bumusina sa labas at pagtingin ko ay si Jin hyung. Tinignan ko ang phone ko ay kanina pa pala sya tumatawag. "Noona, uwi na muna ako. Pahinga ka muna, wag ka nang iiyak ah. I Love You." Sabi ko at hinalikan sya sa noo.

"Mianhae." Sabi ko kay Jin hyung nang makasakay na ako. "Kumain ka na?" Tanong nya. "Hyung, pafall ka." Umirap sya sa akin. "Hindi kita pakakainin." Sabi nya. "Oy sira joke lang naman." Sabi ko. "Lakas mo mang-asar ngayon, ok na kayo noh? May pakiss pa eh." Sabi nya. "Lahh nainggit ka nanaman." Sabi ko. Umirap lang ulit sya. Sige lang hyung kaya mo yan.

▪️▪️▪️▪️▪️

Naiinggit na talaga ako hahahaha.

Vomment
Support
Follow