I Won't Give Up

Chapter 29

Chapter 29: (Ala akong maisip)

Jushua's POV

Bestfriend?!?

They Were bestfriends?

"Who would have thought na dito ulit tayo magkikita. In a..." That Alliyah gazed around the old warehouse at sandali pang nandiri. "Very Unusual... Dirty... Place" Dahan-Dahang dagdag nito.

"I agree" natatawang ani pa ni Tita Arianne na di na mawala ang ngisi sa labi. "Who would have Thought na dito nga tayo magkikita. After. Mo akong... Tinraydor!" binigyang diin niya pa ang huling salitang binanggit na naging dahilan para malito ako.

Ano ba talaga ang Nangyari noon?!?

Kita ko ang Pagbabago ng mukha nung Aliyah. Kung kanina ay kalmado ang mukha at boses niya. Ngayon ay makikita mo na ang pagsisisi at hinanakit mula dito.

"Well... I did that!  For the greater Good!" bagaman mahina at nanginginig ay binigyan ito ng Diin nung Aliyah na para bang umaasang maiintindihan ito ni Tita Arianne ngunit isang sarkastikong tawa lang ang natanggap niya mula sa tita ko.

"PFFT!  Hold on a Second" pinipigilan talaga ni Tita Arianne ang pagtawa ngunit hindi talaga nito mapigilan. "Panong naging Mabuti ang pagpatay sa asawa at pagtago sa anak ko sa mahabang panahon Aliyah! Tell me!" nung una ay natatawa pa siya habang sinasabi ang mga iyon ngunit di kalaunan ay napalitan na ito ng gigil.

"So Alam mo na Pala" Aliyah said that painfully and glanced at Jessa who can't look back at her while holding a gun tightly. Natawa si Tita Arianne.

"Inakala mo ba na matatago mo talaga ang anak ko saakin?" sarkastikong natawa si Tita Arianne. "Gayong lumalaki siyang medyo hawig sa Ama niya!" gigil nitong sabi.

Wala nang naisagot si Aliyah doon. Nagkaroon muna ng sandaling katahimikan. Tanging paghikbi ni Jessa ang naririnig sa buong lugar. Paghikbi na wala pa man ay parang pinapapili na siya kung ang Totoong ina ba niya na siyang naghirap para maipanganak siya?  Or ang umampon sakanya na pinuno lang siya ng kasinungalingan?

"Alam mo? Pinagkatiwalaan kita eh!" pambabasag ni Tita Arianne sa katahimikan. "Kasi! Nung nalaman mong nabuntis ako!  Ng kuya mo, agad mo kaming tinulungan ng kuya mo na tumakas kasi alam naman nating magkalaban talaga ang pamilya natin" I saw pain registered in Tita Arianne's face. A tear even escaped from her eye while saying those.

"Ikaw lang ang Tanging tao!  Na nakakaalam kung saan kami nagtatago at ikaw lang ang nakakaalam!  Tungkol sa pagbubuntis ko!" pagpapatuloy pa ni Arianne. "Pero ikaw!" putol nito tsaka pinahiran ang pisngi niyang bumabaha na ng luha. "Ikaw... Ikaw din pala ang magiging dahilan para mahuli kami!" umiiyak sa galit na dagdag ni Tita Arianne.

"Hindi mo ako naiintindiha---"

"Then Ipaintindi mo!" sigaw ni Tita Arianne na siyang ikinagulat ni Aliyah. Nanginginig man ay unti-unting inangat ni Aliyah ang kanyang mga kamay na para bang inaabot si Tita Arianne. "Huwag kang Lumapit!" gigil na ani Tita Arianne nang makitang humakbang papalapit si Aliyah.

"I thought that was the right choice!" mahina ngunit may diing sabi ni Aliyah na ngayon ay nakababa na ang mga kamay. Kitang-kita mula dito sa pwesto ko ang patuloy na pagluha ni Aliyah, pati nadin ni Tita Arianne.

"Paanong... Paanong ang pagsusumplong samin!  Na naging dahilan ng pagkamatay ng asawa ko na Kuya Mo!  Paanong iyong ang naging tama saiyo?  Can you hear yourself?"

"Aria---"

"At di ka pa nakuntento!  Itinago mo pa ang anak ko sa mahabang panahon. Bakit mo ginawa yun?" nanginginig na tugon ni Arianne, agad na lumapit si Jessa sa kaniyang tunay na ina para aluin ito at painumin ng tubig. Sakit, iyan ang makikita sa mga mata ni Aliyah ngayong pinagmamasdan niya ang dalawa.