iv

1.5K 84 134
                                    

Njerezit qe ndodheshin aty mbanin ne fytyre nje buzeqeshje te sforcuar, ku dukej qarte nerveria qe ndienin per njeri-tjetrin. Nje burre i moshuar , me nje gote shampanje ne dore, shkonte sa me nje tavoline ne tjetren , si per t'i falenderuar qe ndodheshin aty, duke e quajtur nje nate te lumtur, pasi sipas tij po fejonte vajzen e vetme. 

''Z. dhe Znj. Brawn. '' Iu drejtua ciftit te cilet u bashkuan serisht ne feste. 

''Z. Duarte! '' Ia ktheu Kristiani , teksa mori goten duke e uruar. 

'' Ju falenderoj qe jeni ketu. '' Buzeqeshi.''Mora vesh qe keni bere bashkepunim me De La Fuentet.'' Xhelozia arrihej te dallohej ne te. Ai ishte perpjekur shume per bashkepunim me ta, por nuk ia kishte arritur. Dhe tani, te gjithe njerezit thone qe fejesen e vajzes po e bente vetem per bashkepunim me Alvarez, vetem per pushtet, e intrige. ''Perse nuk erdhen me ju ?'' Ktheu goten me shampanje qe mbante ne duar.

''Ju e dini qe ata nuk pelqejne te dalin ne publik. '' Nderhyri Davina. 

''Po, thjesht mendova mos ndoshta kane ndryshuar mendje.'' Ktheu me fund goten, teksa afer tij u afrua nje roje duke i thene dicka ne vesh, gje qe e beri burrin te nevrikosej, e te largohej me shpejtesi. 

''A largohemi? U merzita. Pastaj jam ne merak edhe per Brejdin.'' U kthye nga Krsitiani duke e pare me nje shikim lutes.

''Te kam thene ndonjehere 'jo'?'' Davina u hodh e lumtur. Mori canten dhe kapi doren e Kristianit.  Zbriten katet dhe ne katin e pare , afer deres dalluan burrin e moshuar, i cili dukej qe po qertonte nje burre tjeter te shendoshte, i cili mbante nje qese me akull mbrapa kokes, dhe nje djale te ri, i cili kalonte duart nder floke, e bente ecakje. Dolen jashte pak larg tyre, ku mund t'i degjoje mire ato cfare thoshin.

''Me prit sa te marr makinen.'' E puthi me te shpejte Kristiani dhe u lrgua ne drejtimin e parkingur vete pasi nuk kishte asnje roje. 

''I pate kamerat? '' Kurioze per biseden e tyre, qendronte aty qetesi duke degjuar. 

''Kane ndaluar filmimin. Mesa duket zonjushe Ana ka hyre ne dhomen ku ndodhen monitoeret, dhe madje atje gjendem edhe nje roje , i cili vazhdon te qendroje pa ndjenja. '' Djali qe dukej sikur ishte krahu i djathte i tij, mori guximin te pergjigjej. 

''Po kete si e kaloi?'' Zgjati doren nga roja qe qendronte i ulur, me doren ne koke.''A nuk ia dhate paisjen qe ju thash?'' Uleriste nga rojet qe tjera, qe mbanin koken ulur.

''Po zoteri. Ia dhash. Ai thote qe nje djale e ndihmoi.'' Foli perseri roja krah tij.

''Po zoteri. Une e njoh zonjushe Anen. Por erdhi nje djal. Ishte shume i bukur. Shume i bukur. Nuk e di se si por e dinte per paisjen qe kisha dhe me ndaloi. '' Davina hodhi shikimin nga roja e habitur. Ndoshta nuk ishte ai.

''E kane rrembyer. Te dashuren time e kane rrembyer!'' Djali i ri, ndaloi ecakjen e tij dhe u kthye nga roja duke e kapur prej jakes se kemishes. 

''Jo zoteri. Dukej sikur zonjusha iku vete. Madje kishte edhe nje arme . Djali i bukur e mori armen e saj per te me lene mua pa ndjenja. '' Kujtoi ate cfare i kishte ndodhur.

''Ku dreqin e gjeti armen?'' Ngriti zerin perseri burri i moshuar.

''Kur kishte lene rojen pa ndjenja. Rojen qe ruante kamerat. ''Shpjegoi prseri roja qe qendronte krah tij.

''Po rojen qe i vendosa ne dere , si dreqin e kaloi? '' Djali i ri dukej i nevrikosur.

''E kishte ndihmuar shoqja e saj. '' Djali dukej sikur nuk u habit nga ajo cfare degjoi. Ishte bere pothuajse e zakonte per te.

''Nina. Sigurisht! Nina.'' Tha perpara se te nisej me furhi drejt nderteses.

Makina ndaloi perpara saj. Shkundi lehte koken dhe hyri ne vendin e pasagjerit, teksa mendonte per biseden e degjuar. Mbante shikimin perpara, duke mos degjuar ato cfare Kristiani i thoshte. Shkundi lehte koken, kur degjoi Kristianin ta therriste dhe mori telefonin teksa i re numrit te Ervierit. 

Ndaloi makinen perpara shtepise se tij dhe hoqi rripin e sigurimit. Hapi deren dhe doli jashte, gjithashtu edhe vajza. U drejtua drejt deres se shtepise, kur degjoi telefonin te binte. Ia zgjati celesin vajzes, duke i bere me shenje te vazhdonte perpara.

''Po Davine?'' Vazhdoi te ecte pak larg hyrjes se shtepise.

''Ervi! Ashtu...Degjo! Do te te pyes per dicka por dua te me thuash te verteten?'' Edhe pse mendonte se e dinte pergjigjen e pyetjes , perseri shpresonte qe ai t'ia mohonte.

''Cfare Davine?'' U kthye teksa vuri re qe vajza hyri ne shtepine e tij. 

''Mos ndoshta ke rrahur nje roje? Mos ke rrembyer ndonje vajze kur erdhe ketu? Apo mos ajo erdhi me ty? ''Pyeti me te shpejte, teksa kishte edhe vemendjen e Kristianit.

''Hmmm.Jo?''Doli me shume si pyetje, pergjigja e tij.

''Atehere c'me thua per faktin qe roja qe ishte goditur nga nje djale, permendi dy here faktin 'i bukur.' Oh prit! Tre here.''Beri nurmin tre me gishta, edhe pse po flisnin ne telefon. Kristiani buzeqeshi.

''Sa mbresa i paskam lene! ''Tha si i zene ngushte. 

''Ervi?''Ngriti pak zerin ne shenje qortimi.

''Mire mire. Po ja kur dola , pasi te solla ty fustanin, nje vajze me drejtoi armen dhe me kercenoi qe ta merrja ne shtepine time. Me pas u detyrova te rrihja edhe rojen jashte. Kaq ishte! '' Ngriti lehte shpatullat.

''Ne shtepine tende?'' Largoi pak telefonin nga veshi nga zeri i larte qe erdhi nga ana tjeter e telefonit. As nuk donte ta mendonte gjendjen e Kristianit ne ato momente.

''Turp Davine! Une thash me kercenoi t'i me pyet mua per punen e shtepise ! Do te lajmeroje shoqen dhe do vije shoqja ta marri pa merak. Ti nga e more vesh? '' Afroi serisht telefonin dhe u kthye edhe njehere si per te pare vajzen.

''Ervi. Degjo! Ajo vazjes eshte fiks ajo qe ti po perpiqesh t'i largohesh. Dhe kam frike se ajo do te te beje pjese te sajen.'' Uli pak zerin ajo, shqetesimi i te ciles dallohej ne te.

''Ajo eshte...''Beri te pyeste, edhe pse e dinte mjaft mire pergjigjen.

''Po!''Ia pohoi duke e nderprere.

''Mos u shqeteso Davine! Nuk ka gje qe me kthen mua atje. Pastaj ajo do te largohet!'' Vazhdoi te ecte me hapa te ngadalta drejt deres per te hyre ne shtepi.

''Gjithsesi ti bej kujdes!''E paralajmeroi.''Po e mbyll tani. Arrita ne shtepi.'' Hoqi rripin dhe doli nga makina se bashku me Kristianin.

''Puthe  Brejdit!'' Mbylli telefonin dhe shtyu pak deren, te cilen bjondja e kishte lene hapur. Mori fryme thelle dhe hyri brenda. Fundja ajo do te largohej. As nuk do t'a shihte me.

Vazhdon...

Mbreti i Arratisur ✓Where stories live. Discover now