Mbreti i Arratisur ✓

xxxix

''Pra qenke vetem.''Zeri i tij e beri te ngriti koken me te shpejte , e te shihte e habitur drejt deres.''Ku eshte shpetimtari yt?'' Mbylli deren e mbante ate buzeqeshjen e tij te stampuar ne fytyre.

''Cfare do ketu? A nuk u largove ti? Kush te la te hyje perseri?'' U ngrit menjehere e revoltuar.

''Qete, qete!'' Mbante nje qetesi, te shoqeruar me nje buzeqeshje, qe dukej sikur paralajmeronte dicka te keqe.

''Cfare do Austin?''Pyeti duke ngritur zerin.

''Ku eshte shpetimtari yt si fillim?''Pyeti serisht.

''Ne nje mbledhje.''Tjetri perplasi duart i lumtur. 

''Pra paskemi kohe per nje bisede midis nesh.''U ul ne karrigen rrotulluese, ku ajo isht ulur pak me pare, e filloi te rrotullohej. ''Pra Ana!'' Mori pozicionin perpara tavolines se punes, e mori ne stilolaps dhe filloi ta luante duke krijuar nje melodi sherdhuese.

''Mjaft!''Ngriti zerin.''Cfare do Austin?''

''Me ler te te reflektoj pak kujtesen.'' Harkoi buzet e perplasi rendshem stilolapsin.'' Perse babai yt pranoi qe ti te martoheshe me mua?'' Ngriti shikim nga ajo, e sic dukej e kishte kuptuar ku deshironte te dilte ai.

''Sepse De La Fuentet nuk pranuan te bashkepunonin me te.''Shtrengonte duart, e perpiqej te permbante veten.

''Po une perse dua te martohem me ty?''U ngrit nga ajo karrige e doli perballe saj.

''Sepse keshtu duan prinderit tane.'' Dha pergjigje menjehere dhe nje melodi e krijuar nga ai, si t'i thoshte qe kishte dhene nje pergjigje te gabuar, beri te ngrinte koken e te shihte ate.

''Sepse une te dua ty.'' Beri hapa drejt saj, por menjehere ndaloi. ''Sigurisht edhe prinderit, por une hyj me shume ketu.'' Kaloi duart mbrapa dhe filloi te bente ecakje rreth saj.

''Cfare do Austin?''Ngriti zerin, edhe pse tashme ishte e bindur per pergjigjen.

''Ty!''Ndaloi e u kthye nga ajo.''Vetem ty. Kthehu dhe le te fejohemi. Fundja une sapo te kthehem do ta jap adresen tende, babai yt do te te vije te te gjeje dhe meqe je vajza e vetme, le te themi qe mund te ta plotesoje kerkesen qe nuk do qe te fejohesh me mua.'' Rrudhi vetullat, e u afrua me afer saj.

''E cfare te ben te mendosh qe une do te pranoj?''

''Pa mendo pak. Une jam shefi i nje organizate mafie, ndersa i dashuri yt thjesht nje shef kompanie.''Hapi duart si te tregonte se per ke e kishte fjalen. Ana ngriti koken drejt tij. Syte e saj blu... Nuk e kishin ate shkelqimin e meparshem, kur ishte prane Ervierit. Bluja ishte thare. Shikimi i mori nje pamje te turbullt. Ajo nuk mund te lejonte qe ai te lendohej. E kishte kuptuar fare mire se ku deshironte te dilte Austini. ''Dhe ti vazhdon te mendosh.''Buzeqeshi djallezisht.''Ke kohe deri ne mbremje. Dua qe babai yt i dashur te me marri ne telefon dhe te me thoje: Austin eja merre vajzen time!''Trashi zerin si te imitonte ate. ''Mendo vogelushe.Tani, une po largohem. Ke kohe te mendohesh.''Kaloi prane e saj, e mori drejtimin nga dera. ''C'kemi!''Degjoi ate te thoshe, e me pas asgje. Perpak kishte mbizoteruar nje qetesi. Ana mbante veshtrimin te ngulur ne toke. Duhej te largohej. E dinte qe ai do te lendohej, dhe i dhimbte kjo, por te pakten e dinte qe do te ishte mire. Beri disa hapa e u ul ne kolltukun aty afer. Mori fryme thelle, e mori goten me uje qe ndodhej aty prane.

''Kam super lajm.'' Zeri i Ildes komboi ne ate zyre, e Ana la goten mbi tavoline. ''Ana.''U ul perballe saj.''Shiko jam aq e lumtur sa per here te pare te therrita ne emer. Sorre.  Lepurushi me puthi!'' Vendosi duart perballe fytyres e u mbeshtet pas e lumtur. ''Ana je mire?'' Pyeti kur pa gjendjen e saj. 

''Mire.''Beri nje buzeqeshje te sforcuar.

''Ervier.''Bertiti Ilda kur pa ate te hynte.

''Wow! Qetesohu!''Buzeqeshi.''Cfare ka ndodhur? Ke vrave?''

''Cfare thua? Turp te kesh! '' Beri nje fytyre te merzitur. ''Une dhe Aleksi u puthem.'' Filloi te hidhej e lumtur.

''Nese do na trego edhe si u puthet Ild.'' Pa nga Ana i shqetesuar.

''Po ja si ndodhi, une...''

''Op!''E nderpreu.''S'te kerkova te me tregosh. Nejse, besoj se e ke kapur me zor.'' Mbante veshtrimin akoma nga Ana.

''Jo. Ndodhi e kunderta. Ishte ai qe me puthi.''Tha krenare.

''Epo kjo eshte arritje e madhe.'' Tjetra pohoi me koke me shume vetebesim.

''Mire pra po largohem. Mirupafshim.''Mori canten e u largua.

''Ana.''Foli drejt saj, e tjetra menjehere beri nje buzeqeshje te shtirur.

''Dalim?''Pyeti e u ngrit ne kembe.

''Dalim.''Zgjati doren drejt saj. Ana e pa ne mendyshje. Vendosi t'i shijonte sadopak ato ore me te. Kushedi ndoshta nuk do ta shihte me. Ndoshta nuk do te kishte mundesi ta kishte aq afer. Zgjati doren drejt tij dhe e shtrengoi fort. Si t'i thoshte te mos e leshonte, kur ne fakt ishte ajo qe do ta bente. Mori fryme thelle, e doli se bashku me te. E dinte qe ne fund te dy do te dilnin te humburit.

Vazhdon...