Mbreti i Arratisur ✓

xv

''Rakelush ti ketu?'' Rrotulloi syte dhe e shtyu me dore ne menyre qe te kalonte dhe sapo hyri brenda u perball me ta te cilet ishin ngritur.''Ervi!'' Bertiti e gezuar, perplasi duart dhe u afrua me vrap tek ai teksa i hodhi duart rreth qafes e e perkuli pak ne menyre qe ta puthte ne faqe.

''Ilda?'' I habitur edhe nga reagimi i saj , ia hoqi duart dhe po e mbante nga krahet . ''Cfare ben ketu?'' Pyeti serisht.

''Ta dija qe ishte ti ai qe do te martohej me mua, do te kisha ardhur pa menduar dy here.'' Buzeqeshi dhe e shihte mashkullin perballe saj tere adhurim.

''Ilda qetesohu! Cfare martese thua?'' E pa i habitur.

''Mos ti je ?'' Kthyen koken te gjithe nga Abiela, e cila i ra ballit me dore. 

''Cfare?'' Pyeti Endrjua, edhe pse mendonte qe e dinte mjaft mire pergjigjen.

''Mamaja.''Kaloi duart mbrapa dhe filloi te tundej si nje femije.'' Kur po vinim , me tha qe gruaja jote e ardhshme kishte ardhur, ne menyre qe ju te njiheshit me mire, ia kishte dhene edhe adresen, me tha ta prisnim mire.'' Mbylli syte si te priste ndonje reagim shperthyes nga vellai i saj.

''Perse nuk me the?'' ngriti zerin i nevrikosur.

''Po ja sepse isha e nevrikosur qe takimi shkoi keq dhe mamase i shkruajta vetem nje 'ok' dhe kaq.'' Justifikoi.

''Nuk qenke ti more pisllek!'' Shryu teksa beri dhe nje mimike te merzitur.

''Jo! Eshte pikerisht ai!''E ktheu teksa drejtoi gishtin nga Endrju.

''O zot...''Perplasi serisht duart. '' I paska syte blu. Po marr mamane t'i them qe kjo pune eshte ne rregull. '' Nxorri telefonin.

''Mos guxo!'' U degjua zeri i Nines dhe Endrju, te cilet pane nga njeri-tjetri. 

''Po ti cfare ke pislleke?'' Iu drejtua Nines.

''Mua mos m'u drejto ashtu idjote!'' Foli e acarua Nina.

''Drejtohem si te dua. Pra?'' Ktheu shikimin serisht nga Endrju. '' Nuk me do ti mua?'' Ngrit lehte koken. 

''Nga te te dua une ty? Sot po te njoh!'' Ngrit koken e beri disa hapa mbrapsht. Tjetra e pa shtrembur.

'' Pis! Ik more sikur te dua une!''Kryqezoi duart dhe u tkhye serisht nga Ervieri. ''Po ti? Ke gjetur te dashur?'' Buzeqeshi si e pafajshme drejt tij.

''Nuk kam gjetu, por as ne nuk behemi.'' Mohoi me koke , si me keqardhje. 

''Mire more rrusp!'' U ul ne divan prane vogelushit i cili nuk e kishte prishur terezine.

''Po ju te dy nga njiheni njehere?'' Pyeti Ana. Ervieri buzeqeshi.

''Ervier!''Degjuan Ilden te fliste si me ze te ulet. '' Hunden e ka njesoj.''Preku lehte hunden e djelit, i cili po qendronte ne profil dhe u kthye perballe saj sapo e ndeju ate t'i prekte hunden. '' Syte njelloj si lepurushi vogel. Buzet njelloj, o zot. Faqe , ky i paska te buta, ai me duket jo.''Preku me pas floket e tij. '' Floket i paska si te asaj.'' Shtremboi fytyren dhe po e shihte perseri me imtesi. ''Edhe vetullat njelloj, edhe qerpiket. Vetem floket i paska si te asaj rruspijes. Mos eshte gje ky djali i lepurushit te vogel pisllek?'' Vazhdonte dhe e shikonte djalin. ''Buzeqesh njehere te shoh nese ia ke marre buzeqeshjen.'' Vendosi duart ne cepat e buzeve te tij.

''Ti nuk me thua mua cfare te bej!'' Largoi fytyren djaloshi dhe kryqezoi duart. 

''Nga e njeh?'' Pyeti serisht Ana.

''Po ja. Ilda ishte takuar me Kristianin. Kishin lene nje takim. Dhe Davina e kishte marre vesh dhe kishte shkuar atje me pistolete. Une kur pashe qe pastaj Davina ishte gati ta vriste Kristianin, gjeta vajzen dhe e sqarova. E sigurisht qe atehere nuk i shkeputen kontaktet. '' Kaloi doren mbrapa kokes.

''He more buzeqesh njehere, mos i ke buzeqeshjet me para? '' Zgjaste duart ne buzet e djaloshit ne perpjekje per te nxjerre nje buzeqeshje prej tij. 

''Largohu! Une vetem nuses do t'i buzeqesh. '' Ngrit zerin djali i vogel.

''Behem une nusja jote. Buzeqesh more njehere.'' Insistonte me te sajen.

''Jo! Nusja ime do te jete vajza e Anes.'' Ilda ktheu koken nga ata.

''Vajza e kujt? E asaj sorres aty? Te jap une vajzen time. Ajo do te  dali me e bukur se asaj sorres.'' Ana kryqezoi krahet, e shfryu, dhe perpiqej te mbante veten qe te mos krijonte ndonje shfaqje.

''Jo! Ana i ka syte blu dhe nusja ime do te dali syblu.'' Zgjatej djali te largohej.

''Pse nuk te pelqejne sykafet ty? E ku ka me mire? '' U largua pak nga ai.

''Ka ! Jane blu. Si qielli. Edhe une i kam kaf, si toka, kombimin perfekt.'' Cuditi te gjithe me ato qe djali tha.

''Kush ia meson keto ketij femije per ate zot?'' Pyeti Endrju i habitur, e pa nga Ervieri, i cili ngriti lehte shpatullat si te thoshte qe nuk e dinte.

''Edhe une i kam kaf. Si toka.'' Kembengulte qe ai te buzeqeshte.

''Vetem nje toke ekzistont, jo dy.''Ia ktheu djali i vogel, i cili u fsheh mbas Ervierit.

''Degjo more, vetem njehere buzeqesh. Po e pate buzeqeshjen si ajo rrupsja, nuk te luaj me, po e pate si lepurushi, do te te bej nje foto vetem buzeqeshjen se dua ta var foto ne dhome.'' levizte qe ta shihte vogelushin e vogel.

''Largohu moj! Dhe nena ime nuk eshte rupse.'' Ngriti zerin , ne menyre qe ajo ta degjonte.

''Eshte rrupse. Dhe eja njehere.'' Zgjati doren si per ta kapur.

''Mjaft!'' Ngrit zerin Ana duke mos duruar me.''Eja Brejd shkojme te luajme lart.''Zgjati doren dhe djali shkoi me vrap tek ajo.

''Sorre! Merre, kujdesu per dhendrrin tend.'' U ul ne divan duke kryqzuar krahet. '' Dhe ti pinguin i vogel, kur te shohesh vajzen time te ardhshme qe kushedi se kur do te jete ne barkun tim,  do te duash ate, po ta dish nuk do te ta jap.''Ngrit zerin.

''Nuk e dua!'' Degjoi zerin e djalit. Nxorri gjuhen jashte, e perqeshi.