xvi

1.1K 76 207
                                    

''Ku do te qendrosh ti tani?'' Pyeti Abiela duke veshtruar nga Ilda, e cila vazhdonte qendronte e ulur ne divan, akoma e nevrikosur qe djali nuk I kishte buzeqeshur.

''Si ku? Sigurisht qe ketu. Ku tjeter? '' Ktheu shikimin nga ata , te cilet nuk po flisnin me.

''Ilda degjo.''Endrjua u afrua dhe u ul afer saj. '' Une nuk mundem te martohem me ty, madje as te njihem. Degjo! Une...'' Kroi mjekren si ne siklet.

''E di, e di, pelqen ate pislleken atje.''Drejtoi gishtin nga Nina, kjo e cila qendronte indiferente.

''Ilda degjo...''Pushoi pak si te mendohej te formulonte fjaline ne menyren me te mire te mundshme. '' Ne te dy nuk behemi.'' Tha pasi u mendua pak.

''E mora vesh pra.'' Ngriti pak zerin, si per ta vene ne dijeni.

''Atehere perse do qendrosh ketu?'' Pyeti Abiela kesaj here.

''Nuk mund ta harxhoj kete mundesi qe me erdhi vetem sepse vellackoja yt nuk do , pastaj do qendroj pak, jam larg shoqeve me te dashuret e tyre.'' Rrudhi vetullat, si t'i kishte perpara syve. ''Nodshta, kushedi, nuk u be me vellain tend nuk domethene qe nuk mund te ndodhe me ndonje tjeter.'' Ngriti shpatullat. ''Cfare?''Pyeti ku te tjeret kishin ngulitur shikimin mbi te dhe ngriti shpatullat pafajesisht.

''Mire. Super!'' Buzeqeshi Endrju dhe u kthye nga ana tjeter.

''Cfare jeni ju te dy?'' Pyeti Ilda duke drejtuar gishtin nga Nina dhe Endrju .

''Shoke ushtrie.'' U pergjigj Nina pa pritur pergjigjen e Endrjuse.

''Bukur. '' Hoqi shikimin nga ata . 

''Une po shkoj te shoh Brejdin.'' Lajmeroi ata dhe ngjiti shkallet , teksa arrinte te degjonte te qeshurat e atyre dyve.  Shtyu deren, e cila qendronte gjysme e hapur dhe pa ata te dy teksa luanin me duar dhe qeshnin. U mbeshtet ne dere , e kryqezoi duart teksa po shijonte ate pamje. Buzeqeshte here pas here.

''Daje!'' E vuri re Brejdi dhe iu hodh ne krahe. Ervieri e ngriti ne krahe dhe i kapi lehte faqet.

''Cfare po benit ju te dy?'' Pyetu duke hyre brenda dhe e uli ne shtrat duke u ulur edhe vete.

''Po luanim.'' Afroi doren ta guduliste lehte ne bark Ana. Brejdi qeshte dhe levizte duart.

''Daje une do te flej me Anen.'' Foli prere.

''Cfare? Jo ne do te flejme bashke ne dhomen time. Pastaj e pe edhe ate vajzen tjeter qe erdhi dhe nuk mund te shperndahemi keshtu.'' E afroi afer vetes.

''Por...shtepia eshte e madhe, nuk ka dhoma?'' U mendua per pak.

''Sigurisht qe ka, por nuk jane te gjitha dhomat per te fjetur.'' Perkedheli lehte floket.

''Por daje...''Levizte shikimin sa andej-kendej teksa mendohej pak. '' Do te flejme bashke. Te tre. Une , ti , Ana. Une e kam pare dhomen tende , eshte e madhe. '' Ervieri buzeqeshi teksa ngriti syte nga Ana.

''Jo!''Tha me te shpejte. '' Une s'mund te flej me ju. Degjo Brejd. '' U kthye perballe tij. ''Une nuk mundem.''

'' Ka frike se e hame.''I tha Ervieri mjaftueshem qe ajo ta degjonte.

''Ta paska qejfi Ervin? '' Tha mosbesuese. Tjetri ngriti njeren vetullen, e buzeqeshi duke nxjerre ne pah dhembet e bardhe. '' Do te flej me ju. Domethene me ty Brejd.'' Korrigjoi me te shpejte kur pa shikimin e Ervierit. Brejdi u hodh i lumtur. Me pas ndaloi dhe u ul duke fshire ate buzeqeshje  nga fytyra.

''Cfrae ke Brejd?'' E pyeti Ervieri kur vuri re reagimin e tij.

''Daje. Po sikur te me shaje nusja pastaj te me thoje qe kam fjetur me mamin e asaj?'' Tha gati ne te qare.

''Brejd.'' Nuk mund te mos qeshte me mendimet e atij femije.'' Do te jete sekreti yne i vogel mire?'' U afrua Ana drejt tij.

''Mire!''Iu hodh ne qafe perseri duke buzeqeshur.

---

''Qendronin te ulur ne tryeze duke ngrene. Ilda, e cila sic dukej akoma nuk e kishte hequr fiksimin qe djali te buzeqeshte njehere. Si te mos mjaftonte kjo ishin ulur balle per balle, dhe me duar i bente shenje te buzeqeshte, ndersa tjetri kthente koken duke e injoruar.

''Daje kur te vij heren tjeter, dua qe kjo te mos jete ketu.''Kryqezoi duart, e menjanoi koken.

''Sjelljen e paske fiks si te mamase. Me beso nuk do te ecesh ne jete me kete lloj karakteri. '' Tundte pirunin , teksa me pas e nguli ne ushqim.

''S'te intereson ty!'' Ngriti zerin tjetri.

''Dicka te vogel te kerkova, ti e ben sa tragjike, fiks si mamaja jote. Perse nuk je si babai yt. I sjellshem, xhentil.''Rrotullonte doren duke nenkuptuar qe kishte edhe shume vecori te tjera. 

''Dhe une shpresoj qe vajza jote te mos dali si ti, ose do te ngeli ne dere.'' Te qeshura u degjuan , pervec Ildes, e cila i nguli nje shikim te frikshem djalit te vogel.

''Pusho more pinguin. Une s'kam ngelur ne dere.'' Protestoi duke ngritur zerin e ofenduar.

''Ai nuk tha qe ke ngelur ti. Ai tha per vajzen tende.'' Buzeqeshi Ana , ndersa tjetra shtremboi fytyren.

''As vajzen time mos e permendni. Nuk keni te drejte!'' La rendshem pirunin mbi tavoline.

Te tjeret vazhdonin te buzeqeshnin.

Qendronin tashme te ulur ne divane me veshtrimin nga televiziori.

''Daje une dua gjume!'' Shtriqi krahet Brejdi.

''Shkojme dajes!'' U afrua ta merrte ne krahe. ''Eja Ana'' I tha duke i habitur te tjeret.

''Meqe Ana do te fleje me ju, atehe une do te flej ne dhome me Nine.'' Hodhi veshtrimin nga Nina, Abiela.

''Po une?'' Pyeti Ilda.

''Ti mund te flesh ...'' Beri te fliste Ervieri.

''Me Abielen. Po me Abielen.''Nderpreu Ervierin dhe buzeqeshi lehte duke marre keshtu veshtrime kunfoze.

''Mire. Une po shkoj.Cila dhome eshte?'' U ngrit teksa u shkund lehete dhe i pyeti.

''Dhoma ne te majte. '' Tregoi Ervieri.

''Vetem se vella, ta marri vesh Davina qe ajo po fle atje do ta digjte shtepine.'' Qeshi Endrju teksa shikimin e mbante mbi Ninen.

''Nuk ka nga ta marri vesh.'' Nenkuptoi qe te mos i flisnin mbi ate teme.''Ne po shkojme. Naten!''  U drejtua me Brejdin ne krahe , e Anen qe vazhdonte mbrapa tyre drejt dhomes se tij.

''Edhe une po shkoj. Naten!'' Uroi Abiela dhe u drejtua drejt dhomes. 

''Pra?'' Perpiqej te gjente nje menyre si per te vrare ate qetesi midis tyre Endrju.

''Une do te flej te ky divani, ti te ai.'' U ngrit te rregullonte rrobat qe qendronin ne fund te divanit. 

Tjetri nuk beri ze, por beri te njejtin veprim si ajo.

Vazhdon...


Mbreti i Arratisur ✓Where stories live. Discover now