Mbreti i Arratisur ✓

xxxi

''A mund ta di cfare bere atje?''Bente ecakje ne ate zyre ku arrihej te kumbonte zeri i tij. Ilda filloi te hidhte shikim ne tavan teksa levizte syte sa andej-kendej. ''Ilda?''Ngriti zerin drejt saj, e menjehere fitoi vemendjen e saj. ''Cfare po mendon?'' Pyeti me qete.

''Po mendoj se cfare t'i bej asaj asistentes tende.'' U pergjigj , ndersa tjetri e pa cuditshem.

''A mund ta dij perse e the dicka te tille?'' Qetesoi nervat, e u ul qete ne karrigen e tij te punes.

''Po sigurisht. E thash ashtu kot.''Ngriti shpatullat si te kishte dhene nje pergjigje mjaftueshme te qarte e shpjeguese.

''Ashtu kot?!''Qeshi frikshem.''Ashtu kot?''Vazhdonte perseriste te njejtat fjale. ''Per ate 'ashtu kot''Beri thonjezat imagjinare me duar. ''Jemi te dashur.''Ilda buzeqeshi menjehere.''Vetem perpara atyre.''Shtoi me te shpejte duke pare entuziazmin e Ildes.''Prej asaj qe the, mua me duhet te jap gjithe ato sqarime. Per ta mohuar nuk mundem tashme.'' Perplasi lehte doren mbi tavolinen e drunjte.

''Perse?'' Pyeti drejt tij kurioze.

''Nuk mundem , sepse gjeje cfare. Une i kisha mbledhur per t'i thene qe te gjitha jane genjeshtra dhe ti del dhe iu thua qe jemi te dashur. Ne fakt u cudita si nuk me puthe!'' Nxorri duart perpara si te ishte vertete i cuditur.

''A te te puth tani?'' Nxitoi hapat e u ul ne nje nga karriget qe ndodheshin anash tavolines se tij te punes, e u zgjat drejt tij me nje buzeqeshje ne fytyre.

''Jo! Cfare thua?''Mohoi me te shpejte e shihte i habitur vajzen perballe.

''Mire more!'' U step mbrapsht dhe u mbeshtet ne karrige.''Tjerit me lusin.'' Tundi doren ne ajer.

''Mendo si te rregullosh kete qe sapo bere.'' Drejtoi gishtin kercenues drejt saj.

''E di une. Mendon se nuk e mendova?'' Ngriti shikim drejt tij, e zgjati doren te merrte nje stilolaps qe ndodhej ne mbajtese, e filloi ta rrotullonte, ndersa tjetri e pa pyetes. 

''Pra?''Pyeti i paduruar , e njekohesisht i merzitur pasi ajo nuk po i kthenete pergjigje, por vazhdonte te rrotullonte stilolapsin.

''Pra...Do te martohemi dhe ja!'' Perplasi stilolapsin mbi tavoline duke krijuar nje zhurme kercitese, e me pas u shoqerua edhe me nje te perplasur te deres, ku u duk edhe asistentja. 

''Cfare do Paloma?''Pyeti Aleksi drejt saj, pa e prishur qetesin e duke u mbeshtetur ne karrige.

''Te pakten nuk me lodhi ta gjeja une.'' Tha me ze te ulet Ilda ne menyre qe te mos e degjonte njeri dhe kerciti gishtat e kaloi floket mbrapa si te priste momentin e duhur.

''Aleks cfare me the mua ti?'' Ngriti zerin e saj Paloma.''Me the qe nuk ishte e vertete.''

''Nuk kam perse te te jap ty sqarime.'' Ia ktheu indiferent.

''Nuk ke? Kaq shpejt i ke harruar Aleks? Kaq shpejt?'' Filloi te qante.

''Zoti Aleks. Ne rregull? Zoti Aleks.'' I acaruar , e korrigjoi duke ngritur zerin.

''Me tradhtove mua per kete sorren?'' Drejtoi gishtin nga Ilda. Ilda ngriti koken si per te vertetuar nese vajza i ishte drejtua asaj dhe kur pa doren qe vazhdonte qendronte ne drejtim te saj, u ngrit me te shpejte duke e kapur rendshem doren e Palomes, e kaloi mbas shpines, teksa e uli ate gjunje duke e bere te bertiste, nga dhimbja qe iu shkaktua ne krah, e ne kembe. 

''E para.''Shtrengoi me shume doren duke e bere ate te qante me shume.''Mua mos mu drejto ne ate menyre. Zonjusha Ilda do te me thuash.E dyta. Te dashurit tim mos mu drejto ne ate menyre.''Me doren tjeter i kapi rendshem floket, ndersa njeren kembe e vendosi ne kemben e Palomes.''E treta. Kjo eshte per menyren se si mu drejtove perpara se te shkoje ne interviste.'''Shtrengonte me shume doren.''E katerta . Kjo eshte qe the se Aleksi eshte i joti.''Shtrengoi kemben dhe me pas e ngriti perpara saj duke e kthyer perballe.''Dhe e pesta. Kjo eshte per te gjitha ato qe te thash.'' E qelloi me grusht ne pjesen e mollezave duke bere qe Paloma te binte ne toke.

''Ilda cfare ben?''Pyeti Aleksi teksa shikonte Palomen te shtrire ne toke.

''Mos u shqeteso lepurush, do te sherohet shpejt.'' Buzeqeshi ne menyre te pafajshme dhe mori canten u afrua afer Aleksit e puthi lehte ne faqe, e me pas beri te largohej.''Po shkoj t'i jap shokeve te mij lajmin, jo per ndonje gje, por dua ta merrin vesh nga une, e t'i tregoj njeres qe nuk ka gjithmone te drejte. Mirupafshim lepurush.''Kaloi Palomen dhe u largua duke e lene Aleksin te habitur.

''Kled.''Therriti njerin nga djemte.

''Po shef.''Hyri ne zyren e tij nje djal, i cuditur kur pa Palomen te shtrire akoma ne toke.

''Ndihmoje.''Urdheroi. Djali pohoi me koke dhe doli se bashku me Palomen , e cila mezi ecte dhe doren e vazhdonte e mbante ne mollza. 

Aleksi u ul ne karrigen e tij teksa buzeqeshi lehte prej atyre qe kishin ndodhur.

Vazhdon...