Mbreti i Arratisur ✓

vii

Zilja qe vazhdonte te kumbonte ne shtepi, ne te njejten kohe vazhdonte te prishte qetesine dhe rehatine e djemve. ,

''Ervier eja hape more kete dere! Kush eshte qe me mengjes?'' I lodhur nga festa e mbremshme qendronte i shtrire ne divanin e katit te pare. 

Tere pertese Ervieri u ngrit nga krevati i dhomes se tij dhe u drejtua drejt shkalleve. Hodhi syte rreth shtepise dhe gjendja e saj ishte thjesht katastrofte. U drejtua drejt deres, e cila vazhdonte te binte dhe e hapi, kur perpara tij qendronte nje vajze brune e qeshur.

''Pershendetje! Kerkoj Anen!'' Zgjati koken pas tij si per ta kerkuar. Ervieri u largua nga dera duke e lene hapur.

''A nuk thoshte dot ajo qe eshte tmerresisht i bukur?!''Mermeriti me vete. Vajza hyri brenda pa e pritur ftesen e tij. 

''Endrju!''Ervieri u afrua te divani ku ai qendronte i shtrire dhe e ceku pak nga shpatullat. ''Nje vajze kerkon nje fare Ana!'' Endrju tere pertese u ngrit dhe hodhi syte drejt vajzes qe qendronte pak larg tij. 

''Ke kerkonit?''U afrua drejt saj, teksa e veshtronte te gjithen.

''Anen!'' Pa e kthyer vemendjen drejt djalit qe qendronte perballe saj, vazhdonte te kerkonte me sy shoqen e saj.

''Ana...''Endrju vazhdonte te mendonte per ndonje nga vajzat e mbremshme me ate emer.''Diana, Denisa, Aurora...''Filloi te permendte te gjithe emrat e vajzave te cilat kishin marre pjese ne feste. ''Dhe asnje Ana.''Perfundoi dhe ktheu koken nga vajza perpara e cila tashme kishte hedhur shikimin nga ai. 

''Degjo ketu ti! E di qe shoqja ime eshte ketu, prandaj me thoni cfare i keni bere?''Kercenushem u afrua drejt tij.

''Nga ta dij une?'' Veshtroi Ervierin, ky i fundit qendronte ulur ne kolltuk, sic dukej po kenaqej me shfaqjen perpara.

''E di qe shoqja ime eshte ketu. Prandaj cfare i ke bere, me thuaj?''Ngriti zerin me shume Nina.

''Cfare t'i bej une asaj?'' Ngriti shpatullat si te thoshte qe nuk dinte gje.

''Ashtu? Ana! Ana!''Filloi te bertiste dhe beri te kontrollonte shtepine, por Endrujua nuk e lejonte. ''Me lesho more! Kur nuk i paskit bere gje, perse nuk me le te kontrolloj?'' E shtuy ate, i cili po e mbante nga krahet.

''Sepse eshte prone private dhe nuk e ke kete te drejte.'' Shihte me sy lutes shokun si t'i kerkonte ndihme. Ervieri shfruy dhe u afrua tek ata.

''Endrju mendohu mire. Ana! A-n-a!''Germezoi emrin e vajzes si per ta bere shokun te kujtohej, ndersa tjetri thjesht tundi koken ne shenje mohimi.

''Vajzat qe erdhen dje nuk quheshin keshtu, jam i sigurte. Mos po thua per Dianen? I therret shkurt Ana?''U kthye drejt saj duke shpresuar qe kishte te drejte.

''Cfare? Jo! Ajo quhet vetem Ana!'' E nevrikosur filloi te bertiste perseri. ''Ana!'' Uleriste.

''Qetesohu karamelke!'' Pushoi se therrituri dhe ngriti shikimin te bjondi qe buzeqeshte drejt saj.

''Si me quajte t'i mua?'' U drejtua drejt tij furhishem.

''Nina!''Degjoi zerin qe do ta njihte kudo. Zerin qe e ndaloi te shkonte drejt bjondit dhe ngriti syte, teksa shihte shoqen e saj qe po zbriste shkallet.

''Ana!'' Duke e harruar plotesisht epitetin nga bjondi , iu hodh shoqes ne qafe.

''Si nuk na shkoi ne mendje?'' Endrjua shihte vajzat teksa buzeqeshnin me njera-tjetren.

''Nuk e kam une fajin. Vajza nuk ma tregoi emrin. Nga ta dija une. Pastaj edhe shoqja e saj nuk u sqarua mire.'' Shfajesoi veten Ervieri.

''Vajze me trembe  thash se ku ishe.''U shpekuten nga perqafimi.

''Mendova qe do te vije me vone.''I tha duke buzeqeshur.

''U arratisa!'' Filloi te ecte ne drejtim te divanit, ku Endrjua ishte shtrire dhe u ul.

''Edhe ti?'' Qendroi aty ku ishte duke e pare e habitur.

''Une te thash.''U shfajaqesua.

''Po babait tend?'' Pyeti duke u ulur prane saj.

''Nuk i thash gje. Sigurishit qe jo! Ai do t'i thoshte babait tend, ose Austinit. meqe ra fjala e ke cmendur djalin.''I ra lehte ne krah duke buzeqeshur.

''Nuk e vras shume mendjen per ate. Nje idjot eshte.'' Kujtoi ate dhe drodhi trupin lehte, si per te zhdukur kujtimet.

''Eshte shume i nevrikosur. Jam e sigurte qe do te beje cdo gje qe te te gjeje. Madje do te te gjeje.'' Ana e pa e cuditur.

''Pusho! Parashikimet e tua dalin gjithmone.'' Rendshem u mbeshtet ne divan.

''Po gjithashtu do te te shpetojne.''Buzeqeshi dhe ktheu shikimin nga djemte qe vazhdonin qendronin ne kembe. ''Patem nje njohje te cuditshme.'' Zgjati doren drejt tyre teksa u ngrit . ''Nina!''U tha duke buzeqeshur pafajsesisht. 

''Ervier!'' Shtrenguan duart.

''Gezohem Nina! Endrju! Buzeqeshi Endrju drejt saj.

''Pra ku do te shkojme ne tani?'' Ana u ngrit drejt tyre.

''Do qendrojme ketu!''Mbante shikimin duke buzeqeshur.

''Cfare?''Pyeten te tre njezerasi te cuditur nga ato qe Nina i tha.

Vazhdon...