Mbreti i Arratisur ✓

xxviii

''Davina? Po ju c'ne ketej?'' Perpiqej te mbante nje buzeqeshje te besueshme ne fytyre, edhe pse i vinte te shperthente.

''Ne fakt ju c'ne ketej? ''Zgjati koken nga Ana. '' Brejdi deshironte te luante , prandaj.''Shtoi, teksa u degjua dhe e qeshura e Kristianit.''Cfare ke ti?''Hodhi shikim e nevrikosur nga ai.

''Deshironte Brejdi apo ti?'' Ngriti njeren vetull me shikim pyetes drejt saj , edhe pse mjaft mire e dinte pergjigjen.

''Mbylle!'' Iu hakerrye, dhe ktheu shikim perseri nga ata.

''Po ju cfare po benit? Te shtrire aty?'' U zgjat teksa shikonte mbulesen qe ngrihej lehte nga era e lehte qe kishte filluar.

''Hic! Shihnim yjet!'' Tregoi me gisht nga qielli teksa ngriti shpatullat lehte.

''Perse valle?''Vazhdonte me pyetjet e saj Davina.

''Patem qejf!'' Tha prere Ervieri.

''Perse u larguat ju?'' Vazhdonte me te sajen.

''O zot Davine! Paske pasur kohe te  shikoje qe keta nuk ishin aty?'' Iu kthye Kristiani kesaj here.

''Mami a do te luajme?'' Terhiqte te emen nga rrobat, si per t'i kerkuar te luanin.

''Shkojme!'' Kapi doren e tij.

''Naten vjehre!'' Pershendeti Anen teksa u largua se bashku me  Davinen drejt lojerave te shumta te vendosura aty.

''A nuk mendon se eshte teper vone qe nje femije sa mosha e Brejdit te jete zgjuar?''Pa oren ne dore dhe iu drejtua Kristianit.

''Ti e di Ervieri. Jane njelloj nene e bir.''U shfajqesua dhe ngriti lehte shpatullat teksa mori drejtimin per nga ata, pasi pershendeti Anen dhe Ervieri.

''Ikim Ana!'' Mori drejtimin per nga makina i acaruar. 

''Erdhen!'' U ngrit Nina kur arriti te degjonte zhurmen karakteristike te makines. ''Mos guxo te thuash gje!''U kthye kercenuese drejt Endrjuse, ndersa ai ngriti duart ne shenje dorezimi. Ervieri zbriti nga makina, teksa i hapi deren dhe u distancua paksa qe te hynte Ana. Hodhi nje shikim drejt saj dhe buzeqeshi lehte.

''Ana!'' Sapo hyri degjoi zerin e Nines qe e beri te hidhej paksa e trembur.

''Cfare Nina?''Pyeti drejt saj.

''Ana...''U afrua drejt saj dhe beri te fliste.

''Eshte lidhur me Endrin, pisllekun.''E nderpreu Ilda, teksa vazhdonte me levizjen e kembeve. Ana zgjati njehere shikim nga Ilda, Endrju dhe me pas nga Nina, e cila i kishte ngulur nje shikim vdekjeprures Ildes.

''Endrju!''Korrigjoi Nina, sado e nevrikosur ishte.

''Cfare?''Bertiti paksa qe te merrte vemendjen e saj. Nina mori fryme thelle dhe vendosi perseri buzeqeshjen e saj, teksa ktheu shikim nga Ana.

''Po.'' Tha e lumtur. Ana buzeqeshi dhe e perqafoi.

''Urime Endrju!'' U afrua Ervieri prane tij.

''Kunat eja te te perqafoj!'' Mori drejtimin nga ai dhe e perqafoi duke buzeqeshur.

''Ne koken tende sybojqielli.'' E kapi lehte nga faqet si nje femije i vogel.

''Te shohim kaltrosh!'' Hoqi doren e tij nga faqja dhe u drejtua serisht nga Nina.

''Si me the ti?'' Ngriti zeri paksa ai. Tjetra buzeqeshi dhe filloi te bisedonte me Ninen.

''O bukurosh!'' U ngrit Abiela, e cila nuk kishte folur deri tani, duke iu drejtua Ervierit.

''Cfare ke bere?''Ia ktheu mosperfilles.

''Turp! Perse nuk mund te komplimentoj vellain tim numer 2?'' Beri si e ofenduar.

''Cfare ke bere thash?'' Pyeti pe te dyten here duke e njohur mjaft mire.

''Keshtu...Hmm...Si te ta them?''Ngurronte t'ia thoshte, sepse ndryshe nga Endrju, Ervierin nuk kishte kush ta ndalonte.

''Ashtu sic eshte, si ndryshe?''Pyeti drejt saj.

''Eshte lidhur me Leonin. Shkurt fare muhabeti!''E pandikuar foli perseri Ilda.

''Faleminderit Ilda!''Ktheu koken drejt saj teksa e pa me nje shikim vrastar, njelloj si Nina.

''E mirepritur!''Ngriti doren drejt saj .

''Cfare?''Bertiti Ervieri kesaj here.

''Po.'' U kthye drej tij.

''Cohu Endrju!'' Beri me dore nga ai, ndersa tjetri sikur e priste ate fjali u ngrit pa pritur te perfundonte fjalia.

Abiela shihte shpresuese nga Ervieri dhe Endrju.

''Op!''Doli perpara Ervieri me krahet e hapur. Ervieri ngriti njeren vetull ne shenje pyetese.''Ku po shkon?'' Vazhdoi me pas.

''Po pra pikerisht!''Foli Nina.''Edhe pse e di, nejse.''Vazhdoi me pas.

''Te rrahim Leonin.'' Tha si pa te keq Ervieri, dhe u perpoq te kalonte, por Ana nuk ia lejonte kete mundesi. Vazhdonte e shkonte sipas drejtimit qe ai merrte.

''Endrju ti nuk ke per te shkuar!'' Tha Nina drejt tij.

''Po pra, pastaj une jam e rritur!''Ngriti zerin Abiela.

''Ti pusho! Te kam thene gjithmone qe te dashurin tend te pare do ta rrah dhe paska qene e shkuar per Leonin.'' Pepiqej te kalonte Anen.

''Nuk do ta rrahesh!'' Urdheroi e vendosur Ana.

''Ashtu?''Ngriti zerin mosbesues drejt saj.

''pikerisht ashtu!''Pohoi me koke.

''Ai eshte edhe polic.'' Vazhdoi Nina.

''Ana hapu!'' Beri me shenje qe ajo te largohej.

''Kurre!''Perplasi kemben ne toke si per te sforcuar mendimin.

''Ashtu?''Pyeti mosbesues.

''Pikerisht ashtu!'' Pa drejt tij. Ervieri ndaloi per pak, teksa pa rrotull dhe me pas buzeqeshi. U perkul ne drejtim te saj teksa vendosi duart mbrapa gjuneve te saj e vendosi mbi shpatull.''Cfare ben more?'' Pyeti e acaruar dhe filloi te luante kembet, e gjuante.

''Po te dergoj ne dhome zonjushe!''Mori drejtimin per nga shkallet.

''Ashtu, e cfare do te me besh?''e godiste me shume.

''Ate qe lash pergjysme!'' Ngjiti shkallet e fundit dhe hyri ne dhomen e tij.

''Ti nuk ke per te shkuar!'' Iu hakerrye Nina , Endrjuse.

''A mund ta merzis une te dashuren time? jo! Madje do te gatuaj.''U afrua afer saj, ndersa Nina pa nga ai e gezuar.

''Di te gatuash?''

''Po.Une po shkoj ne kuzhine, eja!''Shkoi nga drejtimi i kuzhines.

''Faleminderit kunate!''Tha e lehtesuar Abiela, teksa u ul ne divan.

''Asgje!''Pa nga Ilda, sic dukej e kenaqur nga ajo shfaqe.''Ti!''U drejtua drejt saj.''Ke per te ngelur gjithe jeten beqare. Do t'i ngelesh prinderve ne dere. Do te plakesh me ta. Gjithe jeten be-qa-re.''Germezoi teksa me pas e pa mosperfillese dhe u drejtua drejt Endrjuse.

''Ajo eshte parashikuese, ka te drejte.'' Abiela u largua drejt dhomes.

Ndersa Ilda qendronte akoma e ulur ne divan, teksa perpunonte fjalet qe Nina i kishte thene.

''Me beso, rruspije, me mua s'te del parashikimi.'' U ngrit me te shpejte, e sigurte per ate cfare do te bente.

Vazhdon...