Mbreti i Arratisur ✓

xii

U ngrit edhe ajo akoma duke buzeqeshur dhe u gjend tashme perballe tyre.

''Nuk do me urosh mire se ardhjen?'' Hapi krahet drejt tij si ta ftonte ne perqafim. Tjetri u afrua dhe e perqafoi.

''Sikur do te vije javen tjeter ti?!'' U drejtuan drejt shtepise.

''Epo doja t'ju beja surprize. Ne fakt ate vellain tim idjot e mora ne telefon, por nuk ma hap, ku eshte ai idjoti?'' Hapen deren e shtepise dhe hyne te tre mbrenda.

''Nuk e di!'' Ngriti shpatullat. 

''Pershendetje jam Ana. '' Iu drejtua Ana duke i zgjatur doren , kur e vuri re qe Ervieri nuk kishte ndermend t'i prezantonte.

''Abiela!'' E perqafoi. ''Me fal qe ju prisha romanticitetin.'' Si ne faj duke buzeqeshur pafajesisht i kerkoi falje.

''Jo! Nuk kishte dicka te tille.'' Refuzoi menjehere Ana. Ervieri buzeqeshi lehte.

''Pra? Syjehile cfare do ketu ti? Nuk besoj se erdhe ashtu kot, nje jave perpara.'' Tjetra iu hodh ne perqafim. Ana u ul perballe tyre duke i veshtuar. 

''Do jua them kur te vije vellai im idjot. Ku eshte eshte ai meqa ra fjala?'' Hodhi syte neper shtepi si ne kerkim te tij.

''Ne kompani.'' U pergjigj qete.

''Cfare kompanie?''Pa e habitur drejt tij.

''Timen. Do praktike.'' Tha me pas kur pa shikimin e saj kunfoz.

''Nejse.'' Ndryshoi teme.

''Pra...Ma thuaj mua cfare do t'i thuash Endrjuse?'' Kerkoi te dinte perse kishte ardhur.

''Do ta merrni vesh kur te jete ketu.Do t'i pelqeje shume ajo qe do t'i them. Do te hidhet nga gezimi.'' Buzeqeshi, edhe perse e dinte mjaft mire reagimin e vellait.

''Cfare?'' Ky ishte reagimi i Endrjuse kur mori vesh se perse motra e tij kishte ardhur.

Kishte ndenjur ne kompani i merzitur pa bere asgje. Qendronte kot ne zyre. Ishte penduar perse kishte folur pa u menduar me shume. Kishte ndenjur aty pa e vene re se si ora kishte kaluar. Pastaj kur e kishte pare, kishte menduar te dilte me Ninen ne nje darke. E sigurisht qe nje telefonate i kishte shkaterruar jo vetem diten, por sic dukej edhe jeten. 

I habitur nga ardhja e se motres kishte shkuar se bashku me Ninen, dhe sec dicka dukej se do t'i thoshte ajo atij, e dinte qe nuk do t'i pelqente. Buzeqeshja djallezore ia vertetonte kete. E kishte injoruar kete dhe gjithsesi ishte ulur ne ate kolltuk, ku motra e tij qendronte perballe tij. Dhe ja ku i kishte thene ate qe sic dukej do t'i shkaterronte jeten.

''Po.''Ngriti zerin e lumtur.''Do te te martojne. Do behesh me grua!'' buzeqeshte e vetekenaqur kur shihte gjendjen e te vellait.

''Po pra!''Rrotolloi syte , e u mbeshtet duke kryqezuar krahet. ''E thua sikur jam nje femije, e i tregon lotren tende te preferuar.'' Abiela u ul prane tij.

''Cfare ka vellai im i preferuar?'' Kapi lehte faqe e tij duke ia shkundur.

''Une jam vellai yt i vetem.'' Ia largoi duart nga fytyra rendshem.

''Jo jo! Eshte Ervieri, por ke te drejte, ti nuk je aq i preferuar.'' E pa me inat te vellain.

''Kujt i lindi kjo ide per ate zot!'' Ngriti duart lart, si te lutej.

''E kujt tjeter pervec mamase? 'Djali u rrit tani. Duhet te marri drejtimin e kompanise, por qe ta beje kete duhet te martohet. Gruaja e ben me te pergjegjshem.''Ndryshoi zerin teksa perpiqej te imitonte fjalet e mamase.

''Po po!'' Shfryu Endrju. ''Po babi cfare tha?'' Pyeti kurioz.

''Cfare thua moj grua? Ti e di qe une isha i pergjegjshem  kur u takuam bashke.''Trashi zerin e perpiqej te dukej si zeri te babait te saj.''Jo i dashur, une e di. Por se kujt i ka ngjare ky djale.'' Holloi zerin si te imitonte mamane kesaj rradhe. ''Pastaj mamaja u afrua afer tij duke i rregulluar kollare, e isha e sigurte qe me shume mundesi do te fillonte ndonje skene +18, e duke qene se syte e mi nuk e durojne dot, hyra dhe i prisha romanticitetin.''Mburrej sikur kishte bere dica me shume vlere.

''Po pra.''Rrotulloi syte Endrjua, ndersa Ervieri buzeqeshte.

''Nuk largoheshe dot Abiel? Ne menyre qe te mos e shihje pra.'' Iu drejtua Ervieri kesaj here.

''Jo! Por ata ia dolen te me lagonin gjithsesi. Babai me tha te vija te lajmeroja Endrjune, por nuk me tha perse, dhe nuk e di perse nuk me tha perse dhe cfare te thoja.'' Filloi te levizte duart.

''Po pra. Por e dinte moj idjote qe i kishte pergjuar.''I solli lehte ne krah.

''Nejse.''Anashkaloi serisht temen.''Cfare mendon vellai im sybojqielli?'' Kapi perseri faqet e tij.

''Por...jo. A nuk i the ti qe edhe Ervieri qe eshte me i madh se une, nuk eshte martuar!''Drejtoi duart nga Ervieri, si te gjente justifikimin perfekt per te mos bere ate cfare prinderit i kishin kerkuar.

''Po . Nje jave me i madh.''Ironizoi Ervieri.

''Nuk do te shkoj, kur ta gjej vete nusen, do te shkoj te drejtoj kompanije.'' Tha mendueshem.

''Prit nje sekond!'' Mori vemendjen Nina.''A nuk punon me Ervierin ti? Cfare kompanije thua?''Tjetri u percoll. Sic dukej e kishte harruar fare qe perpara disa oreve e kishte prezantuar veten si ortak i Ervierit.

''Te Ervieri? Oratk?'' Filloi te qeshte Abiela. ''Jo! Ai nuk ka pune atje.'' 

''Cfare? Atehere cila eshte puna ime ne ate kompani?'' Filloi te shihte e nevrikosur nga Endrjua, ku i fundit i solli motres se tij perseri ne krah, por kesaj here duke perdorur pak force.

''Nina degjo!''U ngrit drejt saj. Nina e injoroi. Kishte gabuar mendimet ne lidhje me te.

''Nese ti Ervin del ndonje polic tani nuk do te cuditesha fare!'' Pa Ana drejt tij, i cili buzeqeshi lehte.

''Meqe ra fjala. Kam takuar nje polic. Ishte kaq i mire. Neser do ta takoj.'' Shihte nga telefoni , e ulur ne divan.

''Cfare do besh ti cfare?'' ngriti zerin Endrju.

''Pusho more! Do e takoj. Neser!'' Buzeqeshi  e lumtur.

''Sa kemi qe njiheni?''Pyeti Ervieri duke mos reaguar njelloj si Endrju.

''Sot!'' Pohoi qete.

''Cfare? Ti takohesh sot, dhe neser do te dalesh ne takim? Jo!'' Mohoi me koke.

''Nese nuk me lejon ta takoj, te betohem qe do te shkoj t'i them mamase qe pranove.''Pa kercenueshem drejt tij.

''S'do ta beje!''Pa nga ajo.

''Po me sfidon?''Pyeti Abiela.

''Do ta mohoj.'' Anashkaloi pyetjen e saj.

''Vertete vella. Atehere me degjo. Shkoj une atje. I them qe je dakort, dhe ajo fillon pergatitjet , do te kete derguar ftesa dhe me pas cfare do te besh ti, do te jesh i detyruar. Ose prit nuk eshte nevoja te shkoj atje. Do t'i them nga telefoni.'' Hapi kontaktin e mamase se saj dhe ia tregoi. Tjetri u mendua.

''Ne rregull!'' U dorezua, e tjetra u hodh.''Por do te vijme edhe ne me ty. Te gjithe.''Theksoi fjalen 'te gjithe' dhe buzeqeshi djallezisht, ndersa tjetres i ngeli buzeqeshje ne fytyre. 

''Nuk kemi neser pune ne?'' Pyeti Ana.

''Jo neser.''Buzeqeshi djallezisht drejt saj Ervieri.

Ndersa Abiela ,epo s'kishte zgjidhje tjeter vecse te pranonte.

Vazhdon...