~•AKIL HASTANESİ•~

17.BOLÜM: MEKTUP

17.BÖLÜM: MEKTUP
"Kağıtlara bir şeyler karalamayı seviyorum. Çünkü insana rahatlık verir ve ruhuma dokunurdu."

--

Okumak ve okumamak arasında karar veremiyordum. Ne olacaktı sanki? İşin ucunda ölüm yok ya sonuçta..

Efe'nin mektubunu elime almıştım. 'Biricik Ablacığıma' yazıyordu. Gözlerim dolmuştu, ağlamadan hemen açtım zarfı. İçinden ikimizin olduğu bir fotoğraf ve bir mektup çıkmıştı.

Benim biricik ablama,
Abla ben Efe seni çok özledim. Lütfen gel artık. Ben şu an uyuyorum ama seni çok seviyorum. Ne olur bu mektubumu okur san bana cevap yazar mısın? Biriciğin seni ÖZLEDİ.

Burada ağlamamak için zor tutuyordum kendimi. Ne haldeydi benim kardeşim? Ben neden hiç aramamıştım ki onu! 'Bende seni çok özledim biriciğim' dedim, kendi kendime.

"Bende özledim ama."

"Sen yaşıyor musun iç ses beni unuttun sanmıştım."

"Sen benim tek sahibimsin."

"Sen de benim tek iç sesimsin."

Elime annemin mektubunu aldım, içini açtığımda kredi kartı ve mektup vardı. Kredi kartını kenara koyup mektubu açtım.

Güzel kızıma...
Annecim, güzelim, nasılsın yerin rahat mı birtanem? Çok özledik bebeğim seni. Çokta merak ettik. Bu mektubu aldığında bizi ara olur mu? Kusura bakma güzel kızım o gün seni terslemem gerekirdi ama bebeğim çok acil bir ameliyattaydım. Kendine dikkat et küçük kızım. Biz her ay düzenli olarak yatırıyoruz paranı. Sana gönderdiğim kredi kartında bir miktar para var. Tekrar görüşmek üzere güzel kızım.

Hayır ağlamamam lazım, annemler beni böyle görse çok üzülür, hayır ağlamayacağım...

Artık okuma. Okuma. Sakın okuma.

Babamın mektubunu elime aldığımda doktorum içeri girdi. "Hadi Öykücüğüm bahçeye çıkıyoruz. İlaçlarını içirdiğim zaman on beş dakika boyunca bir şey yeme olur mu?" deyip, ilaçlarımı içirdi. Kafamla onayladıktan sonra dışarı çıktım.

Bahçede tek yürüyen Ateş'i gördüğümde bana bakıyordu. Ben de yanına gidip yürümeye başladım.

"Ne derdin var be Ateş." dedim koluna vurarak.

"Hiç aklıma seninle girdiğim iddia geldi." dedi gülerek.

"İç ses ne iddiası?"

"Bilmiyorum ki ne iddiası iddiaya mı girdiniz kız."

"Saçmalama girsek hatırlarım."

"Ne iddiası?" dedim yüzümü buruşturarak.

"Ne yani hatırlamıyor olamazsın. Eğer sen bana bir ay içinde aşık olursan bir hafta boyunca istediğimi yapacaktın, eğer olmazsan ben sana 1 hafta boyunca istediğini yapacaktım. Galiba kaybettim..." dedi üzülerek.

"Ben ve sana aşık olmak. Ateş Bey ben demiştim kazanamazsın diye. Ne zaman başlıyoruz o zaman?" diyerek kahkaha attım.

"Bugün başlayalım güzelim." dediği an kıpkırmızı oldum.