~•AKIL HASTANESİ•~

18.BÖLÜM:NEDEN?

18.BÖLÜM:NEDEN?
"Belki de bir hayaldim...
Ya da bir kitap karakteri..."

——

Neden her şey beni buluyordu? Her şeyin geçeceğine inanırken neden tekrar tekrar başa dönüp duruyordum? Ben bu dünyaya ne yaptım da benim suçum buydu?

'Karanlık her zaman olduğu gibi beni içine çekmişti. Soğuk soğuk terler akıyordu bedenimden. Önümde iki tane kapı vardı. Biri siyah bir beyazdı. Hiç düşünmeden siyah kapıya yöneldim. İçeri girdiğimde beni yüzünü daha önce gördüğüm bir adam karşıladı.

"Hoş geldin Öykü." dedi adam buz gibi sesiyle. Gözleri aynı Ateşin gözlerine benziyordu.

"Kimsiniz?" dedim korkak bir şekilde.

"Korkmana gerek yok. Bu senin rüyan." dediği an rahatlamıştım. Doğru söylüyordu bu benim rüyamdı.

"Bak şimdi beynine ikinci bir dalga yollayacağım. Önünde iki video var. Birine bas izlemeye başla."

Sağ tarafta olan videoya dönmüştüm. Ben bakar bakmaz açılmıştı. Videoda biz vardık.Annem,babam,ben,abim,kardeşim. Birlikte gittiğimiz bir yaz tatiliydi. Efe ve abim denize girmişti, babam ileride balık tutuyordu. Annem ve bende sofrayı kuruyorduk. Gözümü açıp kapatmamla başka bir yere gelmiştik.

KAZA GÜNÜNE!

Bu sefer kalbim hızlanmaya başladı. Araç şarampole sıkışmıştı. Kamyon aracı ezip önüne geçmişti. Herkes kanlar içindeydi. Ama abim yoktu?

Bir dakika KAZA. Ne kazası bu? Ailem ölmüştü benim. Evet bu bir gerçekti. Bugün yüzüme garip garip bakmaları o yüzdendi. Sırf ben hatırlayamadığım içindi. Gözlerim dolmaya başlamıştı bile.

Gözümü açıp kapamamla tekrar başka bir yere gitmiştim. Abim? Hastane odasına uzanmış can çekişiyordu.

Daha fazla bu odaya dayanamayıp çıkmıştım. Beyaz odaya girmeli miydim? Yoksa girmemeli miydim?

Biraz düşündükten sonra o adaya girdim beni nelerin bekleyeceğinden habersiz...

İçeri girdiğimde o adam bana garip bir şekilde bakıyordu.

"Ne oldu?" dedim titreyen sesimi kontrol ederek.

"İyi olup olmadığını merak ettim?"

"Neden? Sen kimsin hem. Niye buradasın."

"Ben Ateşin babasıyım..." dediği an kaybolmuştu adam. Etrafımda 360 derece döndüm ama odada benden başka kimse yoktu. Kalp atışlarım hızlanmaya başlamıştı bile.