RHEIN’S POINT OF VIEW
Nakangiting sinalubong ako ni Forelody sa hallway. Dumapo ito kaagad sa ibabaw ng aking kanang balikat.
“Kumusta? Ang akala ko, baka kung napaano ka na.”
“Siyempre, panalo,” masayang tugon ko. “Yvus mnarillaza ang nakalaban ko.”
Iginala ko ang aking paningin sa paligid. Kumunot ang noo ko nang hindi makita ang mga praciens ng mga kasama namin at gayundin si Owlice. “Si Allie, hindi pa ba siya nakalalabas?”
“Kanina pa sila natapos. Ikaw na lang ang nahuli. Nauna na silang lumabas. Ba’t ba napakatagal mo?”
Hindi ko nagawang sagutin ang tanong ni Forelody. Natawa na lang ako dahil masyado yata akong nag-enjoy sa pag-ilag kanina.
Mabuti na lang dahil naabutan ko pa sina Allie na nag-aayos ng mga gamit. “Congratulations, Allie,” pagbati ko sa kanya.
“Congratulations din.”
Inayos ko na rin ang mga gamit ko at sabay na kaming lumabas. Habang naglalakad patungo sa gate, kinausap ko siya tungkol sa kanyang nakalaban.
“He’s a crazy aias mnarillaza,” tipid niyang sagot.
“Paano mo siya natalo?”
Nakatingin na lamang siya sa aming dinaraanan at tikom ang bibig. Mukhang ayaw niya nang magpaliwanag. Ayaw niya talaga ang maraming sinasabi. Kung sabagay, hindi naman ice cream ang pinag-uusapan.
Si Owlice ang sumagot. “Kinuwento niya sa akin ang nangyari kanina. Inilunod niya raw ang kanyang kalaban sa loob ng isang malaking ice cube na pinuno niya ng high-pressured water.”
Nanlaki ang mga mata namin ni Forelody sa pagkamangha at takot. “Pinatay mo siya?”
“Muntikan lang. Noong alam kong nanghihina na siya, binitak ko rin ang ice cube,” malamig niyang sagot.
“Cool!”
Nang makarating kami nina Allie sa gate sa likod, naroon na ang iba naming kasama at si Principal Oak. Pinaglinya niya kami sa kanyang harapan at nginitian.
Tumikhim siya bago nagsalita. “Congratulations to all of you. Dahil sa nagawa ninyong makapasa sa final entrance exam, you are already official students of the Mnarill tes Aleid.”
Nagpalakpakan kaming lahat at nagkangitian para sa aming tagumpay.
Ipinakita niya ang mga nakalagay sa kanyang kanang palad. Gamit ang kanyang sychi mnarill, kinontrol niya ang mga ito papunta sa amin. Noong lumapag ang mga ito sa aming mga palad, unti-unting nagbago ang mga hitsura nito. Mula sa pagiging white stone, ang mga ito ay naging badge.
“Ang mga badge na iyan ay kailangan ninyong isuot sa loob ng paaralan, nakauniporme man kayo o hindi. Idikit lang ninyo iyan sa gilid ng kaliwang sleeve ng inyong damit. Iyan ang simbolo ng inyong mga mahika. Magkaroon man ng pagbabago o wala sa inyong mga mnarillaza type, iyan din ang makapagsasabi.”
Sinulyapan ko ang kay Allie, blue snowflake badge ang sa kanya. Pansin kong bahagya siyang nakangiti habang nakatitig doon.
Gusto ko ring matuwa habang nakatingin sa badge ko ngunit . . . hindi ko magawa. Mas nangingibabaw ang pagtataka ko. Nilingon ko si Forelody na tahimik lang sa aking balikat. Kita rin ang pagtataka sa kanyang mga mata.
Ipinatago muna ang mga badge namin bago umalis. Si Principal Oak ang nag-lead sa amin patungo sa main campus ng academy.
Paglabas namin ng gate, isang passage na nababalutan ng halaman ang aming dinaanan. Ilang minuto rin kaming naglakad bago narating ang isang gate na gawa sa kumikinang na ginto. Kusa itong bumukas nang itapat ni Principal Oak ang kanyang kanang palad dito.
BINABASA MO ANG
Ruihnas
FantasyRhein Gomez - namulat lamang siya sa isang ordinaryong buhay bilang tao. Namumuhay nang simple kasama ang kanyang nag-iisang nakatatandang kapatid, pumapasok sa isang eskuwelahan, nagkakaroon ng kasiyahan kasama ang mga kaibigan, at higit sa lahat...
