15. bölüm

29.3K 999 131
                                    


CAN'DAN

Saatlerdir Nisan'ın yatağına yatmış vaziyette bekliyordum. Hala inanmıyordum . Benim güzelim. Gözlerimden yaşlar akarken onu çok özlediğimi farkettim .

Neden biz ?Neden o?

"Allah'ım neden ?" Dedeim ağlamaktan artık çatlamış sesimle .

Yastığına burnumu gömüp ağlamaya devam ettim . Ne çok özledim onu . Şimdi gelse . Onu bir güzel nerdeydin diye kızıp kovalasam . O yine babamın arkasına saklanıp kurtar beni baba dese . Ağladığım yerde güldüren hayallerime bak.

O nasıl giderdi . Beni nasıl yanlız bırakırdı. Kapının açıldığını duydum

"Can"

Ablam . Sinirli halimle ona döndüm .

" Ne istiyosun niye girdin bu odaya "

"Ben ,sen saatlarce burda olunca merak ett-"

" Etme . Beni merak etme"

Gözleri doldu " senin kadar Nisan'ı ben de özlüyorum "

" Özlemek mi " dedim gülerek

"Sen ondan nefret ederdin. Her sabah aglattigini hatırla onu. Neden onu sevmedin. Neden di bu kadar kıskançlık bu kadar küstahlık Selin " dedim bağırarak

" Ben ,ben " dedi ve ağlamaya başladı.

" Sen ne Selin . Söyle. Sen kıskandın onu. Ama o seni çok sevdi . Küstah "

" Noluyor burda "

Bağırışlarımı duyan annem odaya gelip sinirden köpürmüş bana ve ağlayan ablama baktı .

" Selin ne oldu sana . Çocuklar " dedi

" Ne mi oldu anne. Senin bu kızın Nisan'ı özlemiş . Hangi hadle" dedim bağırarak

" O nasıl laf öyle Can o senin ablan"

" O benim ablam değil " dememle yüzümde yanma oldu

Kafam yana düşerken ellerimi yumruk yaptım

" Terbiyesiz . Çabuk özür dile ablandan " diye bağırdı annem

" Sen hep onu koru,onu savun. Aman Selin ağlamasın ,Selin kırılır ,Selin,Selin Selin. Biz senin için neyiz anne . O gün bu çok değerli kızın biraz ağlasaydı nolurdu. Nisan şu an okulunda olurdu o mezerda değil ." dedim ve odadan hızla çıktım .

Kapıyı açar açmaz babamla göz göze geldik . Bitmiş . Çökmüş . Benim babam 10 kat daha yaşlanmış . Çökük gözlerle bana bakıyor . Ayakkabılarımı giyip hızla aşağı indim . Ellerimi sıkarken gözlerimden yaşlar tek tek yere damlıyordu .

Yürüdüm, yürüdüm . Durdum.

Dizlerimin üstüne çöktüm. Toprağı avuçlarıma doldurdum . Nisan YARIKAN yazısına uzun uzun baktım .

"Nisan " dedim son çıkan sesimle

" Seni çok özledim lan. Niye ses vermiyosun yoksa bana küsmüsün"

Saatlerce toprağa sarılı bir şekilde bekledim . Ses yok. Tek ses yok. Bana küsmüş sanki. Hava iyice karardı .

" Özür dilerim . Yarın yine gelicem " dedim ve toprağını öptüm .

Zorlukla ayağa kalktım . Durağa doğru ilerledim . Mert' i görmemle durdum. Ondan sanane Can . Tam yanından geçerken söylediği şeyle yerimde çakılı kaldım

" Nisan Yenge nasıl abi?"

Yorumlarınızı bekliyorum teşekkürler....

TAKINTI(TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin