8. bölüm

35.8K 1.1K 342
                                    

Odama giren Canı görmemle daha çok ağlamaya başladım.  Yanıma gelip hızla ellerini belime sardı.

" şşşş sakın ol ben burdayım. Ağlama güzelim tamam "  diye bana teselli veren Canın omzuna akıttım gözyaşlarımı.

Olanları ona anlatamazdım. Sonuçta Alp tehlikeli biriydi. Can ise sinirli.  Bu olanları duyunca kendini tutamayacağını biliyordum ve Alp ona zarar verebilirdi.

Ayağa kalkıp beni ileriye itip kendi de yanıma uzandı. Kolları yine beni saçmalarken kafamı göğsüne koydum. Kafama öpücük kondurdu. Uyumama rağmen hala uykum vardı. Onun kollarında olmak bana huzur vermişti. Kafamı daha çok gömüp gözlerimi yumdum.

Sarp Alp 'ten

Onu öpmemle kafama yeni jeton düşmüştü.  Ben ne yapmıştım.  Hızla dışarı çıkıp dışarıya ilerledim.

Onu öpmek, dudaklarımın onun tenine değmesi, azda olsa kokusunu çekmem değişik bir  duyguydu. Bu kadın bana napıyordu böyle. O küçücük bedeni,  küçük elleri,  ela gözleri beni benden alan gülüşüyle bana napmıştı. Siyah adamı nasıl da beyaza çeviriyordu.

O bütün kötülüklerimi unutturan, siyahım beyaz olan sevgilim. Nisanı gördüğüm günden beri hep kalbim sızlıyor. Ona bakan, gülen, gülüşünü gören herkesi öldürmek istiyordum.  Öldürüyorum da. Bu kız hem iyilik hem kötülük yaptırıyordu bana.

Onun için sırf Beşiktaşı bile tutuyordum. Aslında bu takımda bizi ifade ediyordu. O beyaz ben siyah.

Çok düşündüm. Onu sevemezdim.  O meleği sevemezdim.  Ona kötülük bulaştırmak, tehlikeye atamazdım.

Çok kez dur dedim şu kalbime.  Dur.

Ruhsuz bir adamı nasıl da bu hale getirmişti.  Ben ki bakışları ile korkutan adam.  Çoğu kişi bana Ruhsuz der. Evet Ruhsuzdum. Ama onu tanıdım. Bu ruhsuz adamı bir anda insana çeviren meleği tanıdım . Ne olursa olsun o benim ve benim kalacak .

O kabul etmese bile

TAKINTI(TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin