TAKINTI(TAMAMLANDI)

19. bölüm

Büyük bir eve geldiğimizde etrafı incelemeye koyuldum. Pencerelerde korkuluk yoktu. Alp'in evinde korkuluklar vardı ve kapıları kitliyordu. Bu benim için büyük bir şanstı.

"Nisan . Gelsene "diyen Halise ablaya baktım .

Arabada uyumuş Burak'ı kucağına aldı . Ne kadar da tatlı görünüyordu öyle .

"Ha şey geliyorum"

Beraber yürürken etrafı inceliyodum.

" Şurdaki ağaç " dedim ve kocaman olan ağacı gösterdim

" Ne kadar da güzel "

"Evet Burak ve dayısıorada oyun oynuyor " dedi ve güldü .

"Gidebilirmiyim"

"Tabi  ben Burak'ı yukarıya koyup gelirim yanına . Hem gelirken kahve de getireyim sohbet etmiş oluruz "

"Peki teşekkürler" dedim ve ağaca doğru ilerledim .

Ağaca yaklaştığımda çok yaşlı bir ağaç olduğunu anladım . Elimi ağacın kocaman gövdesine sürdüm . Etrafını dönerek inceledim .

"Sarp
Burak"

Ağaca kocaman yazılmış isimlere gülümsedim . Dayısını seviyor olmalıydı. Ağaçta olan kuş yuvasına dikkatle baktım . İçinde ötüşen dört civciv. İkisi birbirine sarılmış gibi yan yana ötüşüyorlardı. Can'la biz . Gülmeye başladığımda gülmem dona kaldı. 

Sen napiyosun Nisan . Senin kaçman gerekirken hayalindeki şeylere mi gülüyorsun. Şimdi tam vakti . Hızlı adımlarla etrafıma bakıp koşmaya başladım . Koş Nisan .

Evden çıktığımda az ileride olan ormanlık alana koştum. Acaba yokluğumu anlamışmıydı. Ya Sarp'e haber verdiyse . Bu düşünce korkusuyla daha çok koşmaya başladım . O beni bulmamalıydı. Ormana girdiğimde etrafımda deliler gibi dönmeye başladım . Ne tarafa gitmem gerekiyordu . Ayaklarımın zonklamasına aldırış etmeden ileriye doğru koşmaya başladım . Ayağıma ağaç parçasının takılmasıyla kendimi yerde buldum . Acı içinde bacağımı tutup bağırdım .

"Lanet olsun"

Ayağa zar zor kalkarak yürümeye başladım . Bacağımın acısıyla yüzümü buruşturdum. Tam vaktini buldun Nisan düşecek . Bacağımın ağrısı beni yavaşlatırken Sarp'ın benj deli gibi aradığı gözlerimin önüne geldi. Belki de çok yaklaştı . Ana yola çıktığımda etrafa bakındım . Üstüm başım çamur halde araba gelmesini beklemeye başladım . Beni görenler kesin bir deli olup hastaneden kaçtığımı düşünecektir.

Uzaktan bir kırmızı araba görünürken ayağımın acısına aldırış etmeden yerimde zıpladım.

" Lütfen dur , lütfen"

Araba durdu ve içinden uzun boylu takım elbiseli bir adam çıktı .

"Ne oldu size ,siz iyimisiniz "

" Ben iyiyim lütfen beni evime bırakın " dedin ağlamaklı çıkan sesimle

"Tabi buyrun" 

Koluma girmesine aldırış etmedim . Haliyle kimse bana Sarp kadar zarar veremezdi . Bu adam da kötü birine hiç benzemiyordu. Kapıyı açıp beni koltuğa oturttu ve hızla arabaya bindi .

"Evet hanfendi adres "

Adresi verdikten sonra arabayı geriye alıp gittiği yönün tersine ilerledi.

"Siz iyisiniz demi isterseniz bir hastaneye gidelim"

"Gerek yok ben bir an önce evime gitmek istiyorum "

"Endişeli görünüyorsunuz bir sorun mu var"

"Yo-"

Telefonun çalmasıyla ikimiz de sustuk .

"Efendim hayatım ,eve gelirken bı işim çıktı onu halledip gelicem bı sorun mu var "

Adamın suratına baktığımda catilan kaşlarıyla arabayı kullanıyordu .

"Nasıl biriydi bana tarif edermisin " dediğinde bana baktı .

Gülümsedi , gülümsedim.

"Tamam hayatım . Üzülme sen ben halledicem "

"Hanfendi sizin için sorun olmassa verdiğiniz adrese bir saat sonra gidebilirmiyiz "

Çatık kaşlarımla ona baktım

"Bi sorun mu var "

"Oğlum hastalanmış . Annesi de biraz endişeli . Onları alalım ilk seni bırakır sonra da hastaneye geçeriz olur mu " diye bana baktığında kafa salladım .

Sarp'tan kurtulayım da bu kaç saat olursa olsundu. Arabayı geri döndürdüğüde içimdeki mutlulukla gülümsedim. Aileme kavuşuyordum işte . Kaçmıştım. Kurtulmuştum o katilin elinden. Ayaklarımı izlerken arabanın ani freniyle öne savruldum. Kafamı kaldırdığımda arabaya yaslanmış bana bakan Sarp'ı gördüm .

"Lanet olsun " dedim kısık sesle.

Vücudumun her yanının titremesiyle yanımda oturan adama baktım .

"Lütfen yardım edin beni bu adama vermeyin "

Çatık kaşlarla bana baktı .

"Sakin ol ben halledicem " dedi ve arabadan indi .

Sakin ol Nisan halledicekti işte . Sarp'e yaklaşıp sarılmasıyla donakaldım. Ben ,ben oyuna gelmiştim . Arabanın kilit sesleriyle yerimden hopladım. Kapıyı açmaya çalışsam da açamadım . Korku tüm bedenimi sararken bana bakan gözlere baktım .

Takım elbiseli adam Sarp'ın arabasına binip yoluna devam ederken Sarp arabaya yaklaşmaya başladı .

"Hayır ,hayır " diyip camalara vurmaya başladım .

"Gelmeeee"

Kilitleri açıp benim olduğum tarafa geldi . Kapıyı açtı ve içeriye eğildi. Tek taraflı bir gülüş yapıp suratıma iyice yaklaştı . Ağzından dökülen kelimelere artık tamamen inandım . İnandım çünkü bunu artık başaramayacağımı biliyordum

"Benden kaçamazsın "

Bir bölümün daha sonuna geldik . Yorumlarınızı bekliyorum teşekkürler