TAKINTI(TAMAMLANDI)

30. bölüm

Ellerim titrerken Alp'e baktım . Ya mantıklı bir cevap verip bizi bu durumdan kurtaracakti . Ya da beni bu evden götürecekti . Zorla ..

"Aslında ben de bilmiyorum . O arabada ben de vardım . Ve yaralıydım . Ne olup bittiğini bilmiyorum "

Can komik bişey varmış gibi güldü .

"Nisan boyunda , Nisan'ın saçlarının aynısı, Nisan'ın kıyafetlerinin aynısı . Sence de biraz fazla tesadüf yok mu burda " diyip tek kaşını kaldırdı.

"Bu durum hakkımda pek bir bilgim yok " dedi Alp sert bakışlarıyla

"Halbuki olmalı . Ben o kıza sarıldığımda . Kokusunu içine çektiğimde hastanede bu Nisan değil diye bas bas bağırırken sen emindin . Nisan olduğuna emindin " dedi

"Çünkü Nisan gibiydi "

"O gün kız kardeşimi neden siz getiriyordunuz eve " dedi ablam

"Konuşmamız gereken şeyler vardı "

"Neydi o konsuma " dedi Can

"Bu ablamla aramızda olan bişey "

"Ablam bizden bişey saklamaz emin ol . Aranızdaki her neyse bunu bize de söylemeniz gerekir "

"Ablan isterse kendi söyler " dediğinde bütün kafalar bana döndü

Ben mi . Cidden mi . Ne diyeceğini bile bilmeden herkes ağzımın içine bakıyordu .

"Yani ben hatırlamıyorum " dedim lafı geveleyerek

"Sen nerdeydin şimdiye kadar kızım " dedi babam

"Hastanede" dedi Alp

"Peki bunu sen nerden biliyorsun " dedi Can gözlerini kısarak

"Tahmin "

"Hastanede olamaz . Geldiğinde üstü başı çamurdu"

Derin bir nefes aldım ve konuyu kapatmak üzere konuştum

"Uyandığımda bir evdeydim . Kimse yoktu evde ve ormana yürüdüm . Kayboldum . Yağmur yağınca da bu hale geldim . Hiçbir şey bilmiyorum ve artık şu konuyu kapatın . Canımı sıkıyor" dedim Alp'in yüzüne bakarak

"Peki boynundaki morluklar " dedi Alp

İçim titrerken yuzune bakakaldım . İğrenç bir adamdı . Olanları hatırlayınca migdem bulandı

"Kazada oldu büyük ihtimal " dedi ablam

Alp kafasını sallayıp bana bakmaya devam etti . Can bunun farkına varmış olacak ki öksürerek dikkat dağıttı .

"Sizin toplantınız falan vardır belki"

"Beni kovuyor musun" dediğinde ikisine baktım . İyi şeyler olmayacaktı

Ellerini birbirine vurdu Can ve gülümsedi " kim bilir belki"

Babam o tok sesiyle "Can" dediğinde Can hızla ona baktı

"Bütün olanların sorumlusu bu adamken benden ona hoşgeldiniz çay mi kahve mi diye sormamı beklemeyin " dedi sinirle

" Terbiyesizlik yapma Alp beyin bu durumla ne ilgisi var "

" Eğer Nisan'ı o gün o arabaya bindirmeseydi bu olanlar olmayacaktı . O kız hala kafamda zaten . Bu kadar tesadüf size de fazla gelmiyor mu " dedi

Alp gözlerini kısmış bir Can'a bir babama bakıyordu. Sanki bu olayda o yokmuş da sadece dinleyiciymis gibi bir hal takiniyordu .

"Saygısızlık etme . O misafir " dedi ve sert sesiyle babam son noktayı koydu .

Ne Can bir daha konuştu ne de ailedeki diğerleri.

"Neyse ben gideyim huzursuz ettim kusura bakmayın " diyip ayağa kalktı.

"Akşam yemeğine kalsaydiniz efendim "

Can sinirle nefes alıp verirken hızla salondan çıktı .

"Yok sağolun " diyip kapıya doğru ilerledi .

Ben de yerimden kalkıp odama ilerledim . İçeriye girdiğimde dolabımın kapısını açmış içindeki paketleri almış Can'ı görmemle kapıyı hızla kapattım .

Ona doğru yaklaştım ve elindekileri hizla aldım . Ona sinirle baktığımda aynı sinirle o da bana baktı

"Ver sunu "dedi ellerini açarak

"Söz verdin Can " dedim sert sesimle

"Ablaaa" dedi bağırarak "ver şunu"

Yüzüne baktım . O kadar sinirliydi ki hareketleri bile değişmişti. O . Karşımdaki sanki benim kardeşim değildi. Avcunun içine hapları bıraktım

"Eğer bunlari içersen bir daha yüzüme dahi bakma " dedim keskin bir dille

"Eğer bunları icmessem herkese zarar vericem " dedi gözlerini kapatıp

Ellerini tuttum . Elindekileri aldım ve dolaba geri koydum .

" Hatirlamicaksin sinirli olduğunu o zmn " dedim

"O ne demek " dedi

"Dışarı çıkalım biraz" dedim gülerek

Ne olursa olsun sana bu illeti unutturacaktim benim küçük kardesim

Evet yine ben shgxgxgdghdhd. Bu bölümü 'bitterlibiramm' adlı okuyucuma armağan ediyorum . İyi okumalar 💋