Arkadaşlar 43 bölüm yanlışlıkla bir sonraki bölüm olarak atılmış ilk önce 43.bölümü sonra bunu okumanızı istiyorum. Teşekkürler 🤗
Saatlerdir ağlamam bişeyi değiştirmiyordu.Belki binici kere aramama rağmen telefonu hala açmamıştı.Salaktım.Nankördüm.Güzelim diyişi kulaklarımda çınlarken derin bir iç çektim.Onca kelimeyi nasıl kullanmıştım öyle.Kalbini kırmıştım.Beni çok seven adamı ben bir dakikada kendimden uzaklaştırmıştım.
Kafamı ellerimin arasına alıp salaklığıma ağladım.Kalbimdeki boşluk saatler geçtikçe daha da artıyordu.O kadar acıyordu ki.Elimle tutup sıktırıyordum.Sımsıkı tutuyordum ama ne boşluk doluyordu,ne de acısı geçiyordu.Derin bir nefes çekip ayağa kalktım.Yaptığın hatayı düzeltmen gerekiyordu.
Üstümü değiştirip telefonumu cebime attım.Can mutfak kapısından çıkarken bana baktı.Ellerini havluyla kurularken endişeyle yanıma yaklaşıp yüzümü ellerinin arasına aldı.
"iyimisin güzelim"
Güzelim lafını duyduğumda haykırarak ağlama isteğimi bastıramayarak ağlamaya başladım.
"şşşş.Sakin ol bi.Ne oldu"
Gözyaşlarımı silerek ona sarıldım .
"Bişey yok.Nefes almam gerek.Erkenden dönücem"
"Ben de geleyim"
Hayır anlamında kafamı salladıktan sonra kapıyı açıp ayakkabılarımı giydim.Son kez Can'a sarılıp merdivenlerden aşağı indim.Dışardaki rüzgar yüzüme vurduğunda gözlerimi kapatıp nefes aldım. Üşüyordum ama bu üşüme onun eksikliğiydi.Rüzgarın sertliği değildi.
Yürümeye başladığımda ilerdeki arabadan üç takım elbiseli adam çıkarken durup bir adım geri kaçtım.Adamlar bana doğru yürümeye başladığımda geriye dönüp hızlı adımlarla yürümeye başladım.Arkama anlık dönüp baktığımda adamların da hızlandığını farketmemle koşmaya başladım.Gördüğüm sokağa dalarken arkamdan bağıran üç adamla başa çıkmaya çalışıyordum.Kalbimin ritimleri artarken elime telefonu alıp Alp'i aramaya başladım.Telefonu sürekli meşkule atarken kapandı.Telefona donuk donuk bakarken içimden hep aynı şeyi tekrarladım.HAKETTİN
Evet haketmiştin.Adamlardan biri sokağın başında karşıma çıkarken geriye döndüm ve koşmaya başladım.Diğer adam karşıma çıkarken ortada kalıp kaçmanın yollarını aramaya başladım.Bi çözüm yolu bul Nisan.
"Yaklaşmayın"dedim bağırarak
"Sakin olun Nisan hanım"diyip elini uzattı gözlüklü olan"biz Alp Bey'in adamlarıyız"
Alp'in ismini duymamla kalbim tekledi.Nefes almam güçleşirken zorla yutkunarak konuşmaya çalıştım.
"Nerde o"
"Nerde olduğunu bilmiyoruz.Sabah arayıp buradan ayrılmamazı söyledi.Ve sizin de dışarı çıkmamanız konusunda bizleri tembihledi"
"Beni ona götürün"
"Bunu yapamayız Nisan Hanım.Alp Beyin kesin emri var tehlike geçene kadar dışarı çıkmayacaksınız"
"Beni ona götürün "dedim bağırarak
"Alp Bey sizinle görüşmeyeceğini,hayatınızın eskisi kadar güzel yapmak için elinden geleni yapacağını söyledi.Şimdi lütfen Nisan Hanım.Eve geri dönün."
Donuk suratımla adamların yüzüne bakarken yere oturdum.
"Nisan Hanım-"
"Patronunuzu arayın.O gelene kadar buradan kalkmayacağım"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TAKINTI(TAMAMLANDI)
Teen Fiction" benden ne istiyorsun " dedim ağlamaktan çatlamış sesimle. " sadece " düşünür dibi elini saçlarında dolaştırırken " seni sevgilim " dedi. Karanlık odada gök gürültüsü ve şimşeklerin çakmasıyla onu daha net gördüm. Şu anki hissettiğim şey, onda...
