TAKINTI(TAMAMLANDI)

9.bölüm

Gözlerimi açtım . İlk gördüğüm yüz Can. Küçük bir tebessüm edip bana doğru düşmüş olan yüzünü öptüm . Benim küçük prensim . Kapının açılmasıyla o tarafa baktım .

" Beyfendi . Ne yaptığınızı zannediyosunuz siz " diyen hemşireye çatık kaşlarla baktım .

" Noluyo lan " diye gözlerini açmaya çalışan Can' a doğru hızlı adımlarla geliyordu .

"Hastamızı neden bu şekilde rahatsız ediyosunuz . Siz gibi refakatçılara özel koltuklarimiz var gördüğünüz gibi " dedi ve koltukları işaret etti .

Can yüzünü buruşturup" pek de rahat gözükmüyor" dedi

" Zaten siz rahat edin diye bunları koymadık beyfendi. Bizim öncülüğümüz hastalarımız " dedi çatık kaşlarıyla

Can tam bir şey söyleyecekken araya girdim .

" Yeter"dedim

" Neyse ben bı telefon görüşmesi yapayım geliyorum " dedi ve beni öperek odadan çıktı .

Hemşire kontrolleri yaptıktan sonra odadan çıktı. Doktorlar durumumun iyi olduğunu söyleyip taburcu olabileceğimi söylemişler .

" Hadi bakalım güzelim. Bir an önce çıkalım artık burdan. Sabahtan beri arayan arayana . Herkes seni bekliyor " dedi küçük bir sitemkarlıkla .

Kapını aniden açılmasıyla o tarafa döndüm. Alp

Bı anda sert rüzgarların soğukluğunu bedenimde hissettim. Tüylerim diken diken oldu. Yerimden hareket edemiyordum. Yine gelmişti .

" Bı sorun mu var Alp Bey" dedi Can kaşları çatık bir şekilde.

" Sen eve taksiyle dön . Ablanı eve ben götüreceğim"

"Bunu neden yapıyorum " dedi kaşlarını daha da çatarak.

" Çünkü ablanla konuşmam gereken şeyler var " dedi o soğuk sesiyle .

Benimle ne konuşacaktı. Bunun derdi neydi .

" Neymiş o" dedi tek kaşını kaldırarak.

"Tamam Can . Sorun yok " dedim sesimin titrememesine önem vererek .

Bu adam tehlikeliydi . Ne tehlikelisi , bu adam bir katildi. Ya benim küçük kardeşime de zarar verirse . En iyisi onunla gitmek olacakti .

"Ama abl-"

"Sorun yok dedim "

Can koluma girerek beni hastaneden çıkardı . Alnıma bir öpücük koyup kulağıma sessizce " dikkat et " dedi ve taksiye bindi.

Alp hızlı bı şekilde arabasına geçip yerine oturdu . Gözlerimi devirebildiğim kadar devirdikten sonra ürkekçe arabaya bindim.

Yola çıkalı on beş dkk olmuştu ama ikimizin de ağzını bıçak açmıyordu. Ben zaten bu adama tek kelime etmezdim ama onun benimle ne konuşması gerekiyor onu merak ediyordum .

Kafamı yana çevirdim. Dişlerini ve direksiyondaki ellerini sıkmış yola bakıyordu. Bir anda firene basmasıyla öne savruldum.

Deli gibi direksiyona yumruklar atıp bağırmaya başladı . Korku seviyem daha da artarken şu cümleler çıktı ağzından .

" Bizi dinleyip herşeyi duyduğunu neden sakliyosun . Bulamayacağımı mı zannettin "....

Evet farkındayım kısa bı bölüm . Ama bazılarınızın ısrarlarına dayanamayıp bu gün kısa da olsa bı bölüm atmak istedim . Desteğiniz için şimdiden teşekkürler okuyucularım...