Reigning of Ice Queen ( Completed)

Kabanata 17

Kabanata 17

Alone

Elisha's POV

My hands are still shaking because of adrenaline rush to summoned my ice daggers. Tha daggers that came from my hand was faster than before because I possessed the ability of wind so when the daggers escaped from my hand they immediately sway with the air. Well, I kinda felt happy for what I did earlier.

After we arrived back to Marforia I told Caine to sent some men on North Palem to inform the guards that I'm already here.

The kids are still on shocked. I can't blame them, my ability was just absolutely amazing!

I have to change clothes. I will lecture them later, what they did is so idiotic. How can they trust someone easily!?

Kahit ako ay namamangha pa rin sa nagawa ko kanina. Those ice daggers were supposed to hit here shoulder but she dodges some of them that's why it happens to hit her left cheek.

Those bruises will heal for about three weeks and it will also ache everytime she closes her eyes, I cast that spell before but I didn't expect that I'll use it to her. Well, she can consult to some healers near their town but it will be a scar if she didn't wait for three weeks. Permanent scar.

Sinabi ko rin kay Caine na ipaghanda kami ng mainit na sabaw dahil hindi pa rin tumitila ang malakas na ulan dito. Pinagpalit ko na din ng damit ang dalawa dahil may scent sa kanilang damit na nakuha kay Clara at naiinis ako dito. Sumunod naman sila agad ng walang reklamo. Si Ayu at Misu ay mukhang nag-uusap ng masinsinan sa labas at hindi na napansin ang pagdating ko pero alam kong naamoy na nila ang scent ko.

Habang nag-iintay sa kanila ay napagpasyahan kong pumunta sa ikatlong palapag ng palasyo, simple lang ang ayos ng palapag na ito dahil dito ang kwarto nina Ama at Ina. Malaki din ang espasyo dito, kumpleto na din. Pinapanatili ko itong malinis hangga't maaari dahil gusto ko kapag bumalik na sina Ama at Ina ay matutuwa sila sa pagbabalik nila. Binuksan ko ang pinto ng kwarto nila at walang pagbabago, gaya pa rin ng dati wala akong pinababago ng ayos dito. Pati ang mga frame ay nandito pa rin, gusto ko din sana kasi na maging buhay pa rin ang mga alaala dito kahit na wala sila.

Pagkatapos noon ay bumaba na din ako sa pangalawang palapag, inisa-isa ko ang mga kwarto dito, mayroong anim na kwarto. Ang isa ay kay Ayu, sa katabi naman no'n ay 'yung kay Clara. May ilang hakbang lang ay kwarto na ni Misu, sumunod ay yung dalawang kwarto ng kambal at ang pinakamalayong kwarto ay ang akin. Ang kwarto ni Clara ay may kaunting hawig sa akin kaya alam ko ang bawat sulok nito.

"Mahal na Reyna nakahanda na po ang mainit na sabaw!" Sigaw ni Caine mula sa baba. Pinapayagan ko minsan si Caine na kausapin ako ng pormal dahil matagal na din naman kaming magkakilala.

I saw the kids are patiently waiting for me there.

Pagkatapos kong humigop ng sabaw ay umakyat na ulit ako ng kwarto at iniwan ang dalawa doon.

Sa susunod na araw ay aasikasuhin ko na ang mga papeles nila upang ako muna ang maging legal guardian nila. Habang hinahanap ang mga magulang nila ay naiisip ko kung kamusta na ba ang mga magulang ko. Ano na kayang ginawa sa kanila ni Sarra at Mila.

Kahit gusto ko ng burahin sa mundo silang dalawa ay hindi ko iyon magagawa hangga't hindi pa nakakabalik sina Ama at Ina dahil kasama iyon sa naging sumla n'ya na, kung sakaling tapusin ko ang buhay n'ya ay magiging alaala na lang din ang mga magulang ko. Ayoko namang mangyari 'yon. Ni hindi ko alam kung saan sila napunta, walang bakas na naiwan. Kahit gaano pa ako magpakahirap sa paghahanap sa kanila ay hindi ko din sila makikita.

Paano pala kung hindi ko agad napigilan si Sarra noon, may pag-asa kayang kasama ko ang mga magulang ko ngayon? Ang kaharian kaya ay ganito pa rin kapayapa?