Reigning of Ice Queen ( Completed)

Kabanata 15

Kabanata 15

Elisha's POV

Sa mga nakalipas na araw ay maayos naman sila Jaeden at Jaeda, sa ngayon ay hindi pa rin namin natutukoy kung saan sila tunay na nagmula, pero isa lang amg sigurado ko, royal blood runs on their veins. Masasabi ko rin na napalaki sila ng mabuti ni Mrs. Losta katuwang ang kanyang asawa—na sana'y bumuti na ang kalagayan. Simula din ng nakabalik kami dito ay parang naging matamlay ang dalawa, hindi ko naman sila masisisi.

Sinabi ko rin kay Caine na mag-assign ng tig-limang tagapagbantay at tagapagsilbi sa dalawa ng sa ganoon ay hindi sila mag-isa sa bawat pupuntahan nila. Madalang ko din silang makita sa palasyo dahil na rin sa dami ng inaasikaso sa pamayanan. Minsan nga'y gabi na ako nakakuwi dahil ginugugol ko ang oras ko sa labas. Hanggang ngayon ay hindi pa rin mawaglit sa isipan ko ang text na natanggap ko sa mundong iyon. I want to ask Vamy about this pero mukhang hindi na ulit kami magkikita dahil pagkabalik namin dito ay nagmamadali itong bumalik sa kanilang kaharian.

Habang umiinom ako ng tsaa sa hardin ay nakarinig ako ng bulungan ng mga tagapagsilbi.

"Kakaiba talaga ang kapatid ng ating Reyna 'no!?"

"Sus ginoo! Nung nakaraan ay nakita ko na kumakain tapos ay humahalakhak! Nakakatakot!"

"Naku! Aba minsan talaga'y magtataka ka na lang sa asal ng babaeng iyon!"

"Hoy! Ang bibig mo naman Cecilia! Igalang mo pa rin iyon! Naku 'wag lang sanang makarating sa kanya ang pinagsasabi ng ibang tagapagsilbi!"

"Oo nga at tiyak ay lagot na naman tayo!"

"Shhh! Ano ba kayo, baka marinig tayo ng Reyna!"

"Mas gugustuhin ko pa ang ugali ng ating Reyna kaysa sa kapatid n'yang mukhang mapagpanggap!"

"Sinabi mo pa!"

I tardily put the tea cup down. I licked my lips before turning my gaze at my back—where maids are standing. They looked at me with an awkward smile then frown again, I didn't mind the awkwardness instead I made my expression hardened than the usual.

"Care to share, huh?" I stood up and raised my left eyebrow as they move backwards, giving me space to walk.

"Pasensya na po Mahal na Reyna, hindi po namin sinasad—" I cut her off.

"I said, care to share! Not explain!" Tila ba'ya natauhan sila sa ginawa kong pagsigaw na kahit ako'y medyo nanibago rin. Hindi naman sa gusto kong linisin ang pangalan ng Ellison na iyon pero gusto kong mas maintindihan ang pinagmumulan ng lahat.

Halos isang linggo lang naman kami nawala, 'di ba?

"K-kase po....." humunga muna ito ng malalim at tuluyan na n'ya akong hinarap. "Nitong mga nagdaang araw po kase ay talagang kakaiba ang inyong kapatid, lagi ho namin s'yang nakikita na galing sa kwarto ny—"

"Bakit s'ya pumapasok sa kwarto ko?" Pag-uusisa ko.

"Wala naman po s'yanv kunukuha pero yung litrato n'yo po kasama ang mga magulang mo po ay nakataob lagi! Hindi lang po ito isang beses nangyari, paumanhin at hindi po namin agad naipagbigay alam sa inyo." Yumuko s'ya habang patuloy ang paghingi ng tawag kasama pa ang ilang tagapagsilbi na nakasaksi din siguro.

The corner of my mouth quirked up. I crossed my arms over my chest. Even I'm wearing sleeping clothes I can't deny that my figure is still stunningly perfect!

I step closer to them and bend my upper body.

"What do you think she'll do next? Or should I say what do you think she'll do knowing that I'm here?" I almost whispered the last word. Anger filled up my mind.