Reigning of Ice Queen ( Completed)

Kabanata 37

Kabanata 37

Elisha's POV

It's been five days since they left. The palace seems so empty. My heart so...

I felt like my strength is being drained. Whenever I look into their eyes all I can see is a lie. Everyone is a liar and it's...so bad...

Kahit papano ay hindi ko napapabayaan ang kaharian ko. Maayos ang panumuhay ng mga tao, maliban kang tuwing uulan dahil malaking abala ito para sa mga nagtitinda sa labas.

I can't even differentiate the rain from magic and the natural one, siguro ay dahil sa pagod? Stressed?

Sobrang nalulungkot ako kapag may umaalis kaya ayoko ng may dumadating e, because they'll definitely leave someday though you're happy with them you must set them free.

Sa ngayon ay gumagawa ako ng kasulatan para sa mga bagong opisyal na naitala noong isang araw. Sinusuri silang mabuti kaya baka sa susunod pang taon silang mabigyan ng pwesto, ngunit magbibigay naman kami ng kaunting tulong para sa kanila dahil alam kong pinaghirapan nila kung nasaan sila ngayon.

After I place my pen on the table I heard three knocks from one of my servants. I already remove Caine as mine, kaya hindi ko na siya makikita panigurado ay kay Misu na iyon lagi nakatapat. That's a relief for me 'cause I can't stand to a person who's always lying.

Marahan niya itong binuksan at yumuko.

"Mahal na Reyna, kakarating lang po sa akin ng balita na may napadpad daw pong sirena na nagmula pa raw po sa Fail Ocean at hinahanap po kayo, ang ngalan po niya ay —"

"Sheana Weeds?" My mouth suddenly uttered without any hesitation.

Tila nagulat naman ang tagapagsilbi dahil kilala ko ito, maski ako ay nagulat din ng bigla kong sabihin ang pangalan na iyon.

Hindi ko naman na pinatagal at nagpunta mismo sa garden kung saan siya naroroon.

Naabutan ko itong nakatulala at para bang malalim ang iniisip sa kawalan.

Tumikhim ako dahil nagbabaka-sakaling maramdaman niya ang presensya ko pero hindi ito natinag kaya mas nilakasan ko ang pagtikhim ko. Nagulat naman itong tumayo at muntikan pang matumba.

Hindi naman maalis ang tingin ko sa mga binti na mayroon siya. May binti siya?!?! Akala ko ba ay sirena ang bisita ko?!

Halos matumba naman siya sa pagkakatayo kaya pinaupo ko na siya kahit ako'y hindi pa rin makapaniwala sa nakikita.

I slowly sit down on my wooden chair in front of her. I want to show her my hospitality so I offer her a tea.

"A tea a day will keep the teatea to y—" napahinto naman ako sa pagsasalita ng maalala na ito pala ang paboritong linya ni Vamy.

Halata namang nagtataka ito kaya itinuloy ko na lang ang pagbuhos sa tea cup niya.

"...You know I didn't went here for a tea," paninimula niya na nakapagpatigil sa pagsasalin ko.

At first I wasn't sure about her motive here but then I remember how she struggled to swim just to go here.

"It's how I show my hospitality so kindly cooperate?" Sabi ko at ngumiti ng hilaw.

"I can't..."

"Then I can't return your favor," halos pabulong kong saad at tsaka nilapag ang tsaka ko matapos higupan.

"Pero binigyan kita ng kaliskis ko! You don't know how much it means for us! And you will never know!" Sigaw nito na halos mangiyak na.

Medyo nakonsensya naman ako ng ipaalala niya ito pero wala naman akong matandaan na pina-iyak ko siya ah