Reigning of Ice Queen ( Completed)

Kabanata 45

"We're going to stay here for a while. "

"Wait, why? I thought were just going to meet him. Are you his accomplice? You must be really out of your mind huh?" sabi ko habang naglalakad kami.

Dorothy wasn't here because she said she had a headache, which I didn't believe. Siguro kaya hindi siya makapunta ngayon ay dahil sa kahihiyan niya sa'kin. What she said was partly right because I can't even catch a criminal like what they did but I'm sure I can rip off her bones if I wanted to. Hindi lang naman si Vamy ang magaling sa mga ganon.

"Did you hear me? Huy, Elisha!"

Nagulat naman ako sa biglang pagyugyog niya sa akin kaya napalayo ako sa kanya.

"Ano bang ginagawa mo!?"

"Tulala ka na naman e! Ano bang meron?"

"You seriously asking me that question? Bakit hindi mo muna sagutin ang mga naging tanong ko ha? Are you his accomplice? " sabi ko habang pinanliliitan siya ng mata.

"No! Stop asking, malapit na yung magdadala sa atin sa palasyo."

"Sandale. Last one. I just wanted to know what was the things between me and Dorothy, yun lang and I won't ask you more. Please?" I said while holding the end of his shirt.

He was about to say something when a group of men suddenly approached us.

"Detective Ryen, kami po ang ipinadala mula sa palasyo upang sunduin kayo, minabuti po naming tig-isang kalesa na lamang ang sakyan ninyo upang mas komportable," sambit ng lalaking nasa unahan na pakiramdam ko ay parang kilala ko pero hindi ko oang talaga maalala at tsaka hindi naman madalas mag-meeting sa Palit dahil may mga kaalitan itong kaharian.

Tumingin muna ito sa akin bago sumagot.

"That's fine, let's go?"

Nilingon naman ako nito na parang hindi man lang nadinig ang tanong ko at inalalayan pa ako sa pagsakay sa kalesa. Pero bago pa ito makaalis ay hinawakan ko ito sa braso.

"I'll be waiting for your answers..." mahinang sabi ko au binitawan na siya at inayos na ang kurtina sa gilid ko.

Hindi ko kayang tignan ang ekspresyon nito sa sinabi ko. Ayokong madismaya pero gustong umasa na balang araw, iku-kwento niya rin sa akin ang lahat.

Maganda at maaliwalas ang kulay ng mga kalesa dito sa Palit. Maluwag ang loob nito at pwede pang mahiga! Hindi din gaanong lubak-lubak ang mga daan dito at napagtanto ko rin na hindi gaanong kakapal ang yebe dito kaya kahit manipis lang ang kasuotan ay ayos lang pero sa lagay ko ay makakapal na damit ang nadala ko dahila akala ko ay sa Magicis ako dadalhin.

Pagkababa namin ay nagtindigan agad ang balahibo ko sa palasyong natatanaw ko. Hindi kami mismo hinatid sa palasyo dahil iba pa pala iyon. Kinailangan pa naming lumipat ng kalesa upang ihatid kami. Ngayon ay magkasama na kami ni Riyen sa isang kalesa. Mas maliit ito kumpara sa nauna kong nasakyan dahil ipinagbabawal ang masyadong malalaking kalesa papuntang palasyo kaya ang nasakyan namin kanina ay hindi maaaring pumasok rito.

Wala kami gaanong nakitang mga tao sa labas. May makikita ka ngunit sobrang kakaunti. Halatang hindi pa nakakabangon sa unos na nangyari sa kanila. I felt bad about them. They lost their Queen and King.

"You were friends. "

Napatigil naman ako sa paghakbang dahil sa salitang binitawan nito. Siguro akong para sa akin ang mga salitang iyon. Ibigsabihin ay magkaibigan kami ni Dorothy noon, pero bakit ganoon na lamang ang ipinapakita niya sa akin. Bakit parang may lihim itong galit? Sigurado ba si Riyen na kaibigan talaga ang turing nito sa akin? Bakit niya alam? Ano pa ang alam niya bukod doon?