Otuz üçüncü gün

42 17 3
                                    

Canlarımmmm.
Son 7.
Mülti Mia (arkadaki barbie fotoğrafı çok komik dndndksndm).
Bambambambaaaaaam.
Final geliyorrrrr.
Nasılsınız?
Yıldızı turunculaştırmayı unutmayınnn ndjdjzkskms.
Bölüm şarkısı: Taylor Swift- Me! ft. Brendon Urie.
👇🏻👇🏻

     Uyandım. Mesaj sesi. Alarm sesi. Ne sesli bir şekilde başladım ama güne. Önce alarmı kapattım. Yataktan kalkıp telefonuma baktım.

A: Günaydınnn

Yıldız: gönaydın sksnwjlsşz

A: gönaydın derken?

A: bir an ben mi yanlış yazdım diye yazdığıma baktım.

Yıldız: yok ya benim farklılığım

A: sen bir akrabanda falan mı kalıyorsun?

Yıldız: hayır, okulda kalıyorum. Yurt gibi yani

A: o yüzden dün yolda yazamayabilirim dedin, çünkü sen zaten okuldasın

Yıldız: doğru

Yıldız: yaw bi git hazırlan geç kalacaksın. Benim öyle bir derdim olmadığı için

A: tamam güzelim, sende hazırlan

A: dünkü kıza güveniyor musun?

Yıldız: hayır

Yıldız: çok takılmadık beraber. Benim oda arkadaşım vefat edince yalnız kalmamam için benimle birlikte vakit geçirmeye çalışıyor sanırım

Yıldız: ama iyi kız bir zararını görmedim

Yıldız: komşuyuz hatta. Yan odada kalıyor

A: anladım

A: Sevgilim sonra yazarım ben sana okula gitmem gerekiyor

Yıldız: tamam, bye

A: bye

      Ayağa kalkıp banyoya gittim. Rutin işlerimi halledip üstümü giyindim ve saçımı açtım. Örgüler açılınca bukle bukle olmuş saçlarım, bende saldım. Yemekhaneye gitmek için odadan çıktım. Karşımda Mia'yı görünce şaşırdım ve gülümsedim "günaydın Yıldız" "günaydın Mia. Beni mi bekliyordun?" "Evet. Hadi gidelim". "İlk hangi derse gireceksin?" "Edebiyat. Sonra hangi dersi canım isterse. Sen Mia?" "Bende seninleyim bugün" tuhafıma gitmişti. Mia'nın saçları sa benimkiler gibi griydi. Kulağıma fısıldadı "Maria benim annem". Gözlerim kocaman açmış ona bakarken şaşkınlıktan ağzım açık kalmıştı. Maria'nın onun annesi olması çok tuhafıma gitmişti.

     Kahvaltımızı bitirmiş sınıfa çıkarken hiç konuşmadık. Ders boyunca hiç konuşmadık. İlk teneffüsümüzde çıkıp adımızı bir sonraki derse yazdırdık ve bahçeye indik. Sohbet edip dolaşırken yanımıza birkaç kişi geldi ve selam verip geri gitti. Her teneffüs aynı şeyleri tekrar ederek tüm dersleri bitirdik ve odalara doğru yürümeye başladık. "Bugün ne yapacaksın?" "Gün bana çok gürültülü geldi. Sanırım esneyip sessizliğe gömüleceğim. Ya da müzik dinlerim" "anladım. O zaman sana iyi eğlenceler. Bir şeye ihtiyacın olursa odadayım. Duvara vurman bile yeterli" dedi ve odasına girdi. Bende yalnızlığımı değerlendirerek kendimi sessizliğe attım. Yatakta uzanırken dinledim, sessizliği. Mesaj geldi ama duymazdan geldim. Hatta bakmadan sessize aldım telefonu. Oracıkta uyuyakalmışım.

Yağmurlu Geceler /Tamamlandı/Wattys2020Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin