Sabah erkenden uyanan Açelya bugünün nasıl biteceğini merak ediyordu. Bugünün programı onun için çok zor ve ağırdı. Yemek yemeye bile zamanı yoktu bu günlerde. Ve gittikçe zayıfladığını fark bile etmiyordu.
Hızlıca bir duşun ardından giyinip aşağı indi. Kahvaltı hazır ama kimse yoktu daha.
Ayaküstü bir şeyler atıştırarak kolunun altındaki dosyaları ve evrak çantası ile evden çıktı.
Arabası hala pert durumda olduğu için taksi ile gitmek zorundaydı. Önce ofisine geçti. Müvekkili ile yeni biten dava konusunda son noktayı koyacaklardı. Ardından yeni aldığı dava hakkında bilgi edinmesi gerekliydi.
En son ise ona ödül gibi gelecek olan programındaki son maddeyi yerine getirecekti. Kerem...
Ofisindeki işleri öğlene kadar halledip yine taksi ile Keremlere gitti.
Ev yine mahşer yeri gibi kaynıyordu. Hemen içeri bir selam verip mutfağa koştu.
Candan tezgahın üzerinde çay koyuyordu bardaklara.
"Candancım Kerem nerede biliyor musun?"
Candan gülümseyerek
"Yukarıda Açelya hanım. Hâlâ uyanmadı."
dedi.
"Tamamdır kolay gelsin sana." dedi. Elindeki dosyalarını mutfak masasına koyup merdivenlere fırladı.
Odaya yavaşça girip kapıyı kilitledi.
Kerem hala yatakta -muhtemelen misafirlerden kaçıyordu- yüzü pencereye dönük uyuyordu.
Açelya yavaşça yatağa yaklaşıp Kerem'in yanına uzandı. Kerem hafifçe kıpırdansa da uyanmadı. Ya da numara yapıyordu.
Çünkü bir anda konuşmaya başladı.
"Seninle her sabah böyle uyanmak istiyorum. Ama senin yatağa sonradan geldiğin sabahlar olarak değil. Geceden uyuduğumuz. Sana sarılıp uyuduğum bir sabaha." dedi ve dönüp sevgilisini bacakları ve kolları arasına sıkıştırıp sarıldı.
Açelya' nın üzerindeki siyah ve fazla da uzun olmayan elbisesi gereğinden fazla toplanmıştı.
Açelya düzeltmek için yeltendi ama Kerem ne yapacağını sezip elini tuttu.
"Ben seninle olmak istiyorum. Ama bir ömür. Her gün her sabah. Her gece..."dedi ve son kelimelerin sonuna çapkınca bakmayı ihmal etmedi.
Açelya yüzünü avuçları arasına aldı ve cevap vermek yerine ufak bir öpücük bıraktı.
Kerem bunu onay olarak sayıp Açelya'yı bu sefer o çekti kendine.
***
Alya hastaneden çıkınca direkt eve gitmek istemedi. Çağrı'ya uğramaya karar verdi. Belki de Ongunlar'ın evine... Arabasına bindi ve Çağrıyı aramak için telefonunu açtı.
Sabah A'nın mesajına cevap vermediği aklına geldi ve hemen bir şeyler yazmaya koyuldu.
Demek yanındaydın. Ayrıca sevgilisinin ne gibi bir rolü olabilir ki? Ve hala neden A ve Z olduğunu açıklamadın. Seni bir gün öğreneceğim A ve senin için hiç iyi olacağını sanmıyorum.
Açelya'yı neden karıştırdığını anlamadı. Z olayını zaten anlamamıştı. Çıkıp Çağrı'yı aradı. Evde olmadığını öğrenince morali bozuldu ve ne yapacağını bilemedi.
Aniden elindeki telefon titreyince irkildi.
Üniversiteden arkadaşı mesaj atmıştı.
"Alya bana verdiğin numarayı araştırdım. Da yinede kendin bir göz at istersen. Bilgilerini atıyorum.
05*********
Gökhan Güngör
diye biri üzerinde görünüyor bu numara."
Alya hafızasını zorladı. Ama bu isim çıkmadı. Ne numarayı ne adamı tanıyordu.
