Akşam yemeğe giden Açelya onları çok özlediğini fark etti.
Yemek masasında herkes yerini alınca Candan Hanım servis yapmaya başladı.
"Ee gelin hanım nasıl gidiyor bakalım işler?" diye sordu Ahmet Bey gülümseyerek.
"İyi babacığım. Aynı işte davalar falan. " dedi.
"İyi kızım iyi. Artık evleneceksiniz de. Çalışın o yüzden ikiniz de. Ne sen Metin Beye çok güven..." Kerem'e döndü. " Ne de sen bana. Artık kendi başınızasınız. Ama her zaman da yanınızdayız. Bunu da unutmayın." dedi gülerek.
"Tabii baba. Ben de Açelya da çalışıyoruz. Maddi bir sıkıntımız olmaz. Zaten diğer konularda da sıkıntı çekeceğimizi zannetmiyorum." dedi masanın altından Açelya'nın elini tutarak.
Açelya Kerem'in 'diğer konular ' dan kastını tam anlamadığı için sadece Kerem'e bakmakla yetindi.
"İnşaallah bakalım. Yakında evlenince görürüm ben sizi." dedi ve yemeğe başladı.
"Hayırdır Ahmet Bey? Evlenince 'diğer konularda' sıkıntı mı yaşadınız yoksa?" diye sordu sitemli sesiyle Eslem Hanım.
Ahmet Bey yakalanmış gibi çatalı elinde ağzı açık karısına bakakaldı.
"Yok sultanım öyle demedim. Allah'a şükür biz her konuda mutluyuz. Zaten bir ilişkide sevgi saygı varsa gerisi kendiliğinden otutur." dedi ve gözlerini kaçırıp tabağına döndü.
Gülen Eslem Hanım onaylamazca başını sallayıp Açelya'ya baktı ve
"Tanıştırayım kızım. Bu yaklaşık 30 yıl sonraki Kerem Taran." dedi.
Açelya da buna güldü ve yemeğine döndü.
Yemekten sonra bahçeye çıkıp havuzun kenarındaki oturma grubuna kahveleriyle yerleştiler.
Kerem'in ilk açtığı konu herkesi güldürmüştü.
"Baba düğün işini konuşsak." dedi hemen.
"Düğün mü?"
"Düğün olmayacak mı?" dedi Kerem.
"Tabii olacak da..." Kahvesini yudumlayıp masaya bıraktı ve devam etti.
"Bence siz gençler düğüne kadar hiç görüşmeyin. Biz büyükler halledelim siz de düğünde görüşürsünüz. Yoksa siz böyle her birbirinizi gördüğünüzde yeni şeyler çıkıyor." dedi alaya vurarak.
"Daha akşam nişanlandınız oğlum." dedi Eslem Hanım.
Açelya ve Kerem'in morali bozulmuş gibi önlerine döndüler.
Onları bu halde gören Ahmet Bey gülerek
"Yaparız en kısa sürede. Belli ne sen ne gelin hanım dayanamıyorsunuz."
Bu söz üzerine Eslem Hanım atıldı.
"Ahmeett. Utandırma çocukları." dedi gülerek.
Açelya yüzünü kaldıramıyordu bile.
***
Elinde bıçakla üzerine doğru atıldı. Çığlık atıyor fakat kendi sesini kendisi bile duymuyordu.
Beyaz elbisesi kanla bulanmıştı. Üstündeki bedeni hala ittirmeye çalışıyor, altında debeleniyor ama fayda etmiyordu.
Saçları yüzünü kapatsa da biliyordu kim olduğunu. Son bir kez daha ittirmeyi denedi üstündeki bedeni.
O anda masada duran telefon titreyince beyazlar içindeki katil kalkıp koşmaya başladı.
