O gemi gitti
O liman eskinin defterinde küflendi
Yıkıldı tarumar oldu parçalarına ayrıldı
Külleri savruldu gecenin yeliyle
Karanlığa teslim oldu.
Geriye ne liman kaldı
Ne gemi
Ne de deniz
Sanki deniz çekilde kendi içine
Eleminden kum kustu geriye
Kanıyla doldurdu boşluklarını
Hevesi körfezde martılara yem oldu
Bir suret dahi kalmayana kadar geriye
Kavruk dumanlarla bezendi
Şimdi yokluk yer etmiş bir sahibe
Geriye en çok o kaldı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gök Gürültüsü Altında Aşk
ПоэзияBu bir şiir günlüğüdür. Şiirlerim aslında kendim. Hissim. Duygum. Fakat sadece benim değil senin de duygun. Aşk, acı, ihtiras, bunalım ve melankoli. Bir şiirde olmadı gerektiği kadar mecaz ve şairane üslup. Basitliği kenara bırakın. Gerçek bir duygu...