Gök Gürültüsü Altında Aşk

BEKLERİM

Kurumuş bir avuç yaprak savrulur durmaksızın yerlerde
Sahipsiz kalmış bir kedi gibi sevgiye muhtaç yıkık o evde
Beklerim gelmeni ruhumda ateşinle kalbim kırık
Her yer aşkla yıkanırken renk renk ışıklar tenimi dağlarken
Mavi renkli kelebekler başımda dans eder onların ömürlerine imrenirken
Bir günüm olsaydı senle geçen
Ve saçlarına konsaydım kelebekler gibi
Şimdi yalnız ve parçalanmış anılarla az biraz bitkin
Beklerim gelmeni ruhumda ateşinle, kalbim kırık
Uzak diyarlardan gelen kuşlar ötüşleriyle mağrur
Sihirli kaplumbağalar rüyalarımda hayatımın kenarında durur
Pembe renkli örtüler dalgalanırken sessizlikte
Kana çalar, iplerden kırmızlar damlar yüreğime
Yalnızlık adı konuşmamış bir evlat gibi bağrımda büyüyen
Acılara gebe anılara mihmandar bitik bir aşık
Beklerim gelmeni ruhumda ateşinle kalbi kırık
Bırak madem beni, aşkın engin denizinde boğulayım
Yalçın kayalar katletsin, cesetim dahi bulunmasın parçalanayım
Gönlüne giremeyeceksem kara toprağa baş koyayım
Derdimi hafifletecek serin toprağa imrenirim
Yakamda iğneyle ilişik bir tel saçın
Ruhundan kopardığım acılar içindeki ışığım
Karanlığa muhtaç kalmış gözleri kapalı bir müziğim
Sesleri duyamayan bir şarkıcı
Kör bir ressam
Felçli bir dansçı
Ateşler içinde kalbim aşık senin o ışık saçan gözlerine
Beklerim gelmeni ruhumda ateşinle kalbi kırık
Her şey mavide kalsın ya deniz olsun ya gök
Her şey ben de kalsın kalbimde saklayım en nadide zamanlarımızı
Dokunuşların zaferle çoştururken gözlerimin aklarını
Beyaz bir güvercin can bulurdu aşkımla konardı dalına
Nasıl da serseri hallerin vardı
Çocuk gibi şen kahkahalarla rüya olurdun zihnime
Bazen üzgün bazen kırgın ama sevginin ateşiyle biraz kızgın
Gözlerinde can bulurken martılar
Ben yaşardım yüz kişilik bir aşkı fakat bırakmadılar kaptılar
Çığlık çığlığa çırpınırken ateşi içimde
Bir hatıra geçti ansızın kalbimde
Nasıl o geceler tükenmek bilmez muzaffer bir galip
Bense sensizlik ateşiyle parçalanmış olmuş koskoca bir mağlup
Sarılar boy verdi bedenimde
Her yanımda hasret çıbanları
Az baygın kendinden geçmiş bir kemanın sesi
Kırılmış bir cam gibiyim parçalarım kayıp
Beklerim gelmeni ruhumda ateşinle kalbi kırık
Bir sarılsan birleşecek tüm kırıklarım
Bir ses etsen geçecek acılarım
Bir defa "seviyorum" desen hayat gökkuşağı gibi renk renk dalgalanacak
Korkutmuyor beni sensiz geçen ölüm günleri
Yok olmuş bir ruh ağır yaralı bir kalp dal gibi bir beden kaldı geriye
Eskiden farklıydım açardım binbir çiçek dallarda
Bir kahkaham dalgalanırdı uzun uzun kulaklarda
Bir kere söyler bin kere güler eğlenir eğlendirirdim
Eskindi hepsi eskidi ben dahi eskidim kurdum
Bilirim gelmezsin
Ama umut ederim yoksa bilirim dayanamam ölürüm
Beklerim gelmeni
Gelmeyeceğini bilerek bile bile bin parçaya ayrılarak
Ve o her bir parçam umutla gözleri yollarda
Beklerim gelmeni ruhumda ateşinle kalbi kırık