Ağlayarak ruhundaki boşluğu dolduracağına inanıyordu.
Ağladı!
Ağladı!
Ve ağladı!
Boşluk dolmadı.
Hep ama hep aynı netice
Başladığı yere en baştan geri döndü.
Boşluk...
Ağıt...
Göz yaşı...
Yine boşluk.
Suyla dolmayan boşluk yapmışlar dedi.
Üzüldü.
Yine ağladı.
Üzüntüsü dindi mi bilinmez
Sonra düşündü kendi kendine
"Yaşlanmak çok kötü bir şey, hep sevdiklerini yolda bırakıyorsun" diye
Dayanamadı daha çok ağladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gök Gürültüsü Altında Aşk
PoesíaBu bir şiir günlüğüdür. Şiirlerim aslında kendim. Hissim. Duygum. Fakat sadece benim değil senin de duygun. Aşk, acı, ihtiras, bunalım ve melankoli. Bir şiirde olmadı gerektiği kadar mecaz ve şairane üslup. Basitliği kenara bırakın. Gerçek bir duygu...
