Leyla'nın en sevdiği havalar bunlar!
Vururken cama buğusu buharın
Uçuşur etrafa doğru sersem damlalar
Gecenin sırrına erişen gündüz gibi
Sefalete mahkum prangalı güneş
Vururken sureti yağmurun sabaha
Gri bir atlı kopar gelir fırtınayla
Leyla üzgün!
Bunalmış...
Bitkin!
Havanın tonu kalbinde bir ağrı
Camın dibine vuran nemle gönlü paslı
Tükenmiş tüm duygularla bomboş bir sayfa
Aydınlık sarı ışıktan dışarıya süzülür bahar
Mevsimlerden serin bir yağmurdur
Koyu renkler damarlarıyla hızla akar
Ah Leylam!
Nasıl üzgün nasıl kırgınsın bilirim.
Kalbin yaza hasretken dolu vurdu çiçeklerine
Sahte sevgilerle acıyla girildi tenine
Yalana muhtaç tesellilerle avuttun kendini
Dört yapraklı yonca gibi tam dört yerinden
Dört koca yıl vuruldun acıyla elinden belinden dilinden.
Ah Leyla !
Kara gözlerinle mağrur bakışlar dağıtan
Hep o mahmur ve telaşlı hallerin
Hele ruhundaki denizle gidip gelmelerin
Kırmızaya batmış kana bulaşmış saçınla
Hayatını ikram ettin değmeyecek bir adama
Yemyeşil ovana kar vurdu
Dört atla girildi bucaklarına
Sen yaza hasretken kaderin kış kesti
Sersem baykuşlar kulaklarına kuruldu
Şimdi yaza kavuşmuşken gözlerin
Tenin güneş altında kardelenler açar
Sen son tesellinle avunurken
Ben senin yolunda kışlara gebeyim
Hiç yaz görmemişken ömrümde
Bahara ümit bağlamıştım tüm kalbimle
Son anda zemheri vurdu kör sefaletime
Dondum!
Yandım!
Kül oldum!
Bir ateş ki soğuk rüzgarlala gelen
Toprağımda kan damlaları türeten
Ahhh Leylam!
Sen şimdi mutlu bir yelkendesin
Fethiye limanlarında benim için kederdesin.
Dar gelmesin sana yağmurun gamı
Zira sen tükettin ovandaki nice kışları...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gök Gürültüsü Altında Aşk
PoetryBu bir şiir günlüğüdür. Şiirlerim aslında kendim. Hissim. Duygum. Fakat sadece benim değil senin de duygun. Aşk, acı, ihtiras, bunalım ve melankoli. Bir şiirde olmadı gerektiği kadar mecaz ve şairane üslup. Basitliği kenara bırakın. Gerçek bir duygu...