Gök Gürültüsü Altında Aşk

Mert ve Cesur

Ve yine aydınlanıyor ufuklar
Kandiller birer birer yanıyor gök kubbenin o engin semalarında
Uzaklardan çok uzaklardan bir alev yükseliyor
Haber vermek için geldiğini cümle aleme, ateşler yakılıyor! 
Her şey yavaş yavaş hazır ediliyor ki
Yanacak olanlar da öylece tüm ziynetleriyle beklesinler
Uzunca bir süre bekleyip bekledikçe çürüyüp kangren olanlar
İşte onlar bugün alevlere teslim olacaklar
Umulmadık, hiç de beklenmedik şekilde oldu her şey aslında
Bir anda tüm karanlığın dehşetini yırtıp ışığıyla aydınlıklar yayan
Sanki biz bilmezmişiz gibi o yalancı ışıkları
Gel git akılları biz bilmezmişiz gibi
Yine sokulacak yanımıza da bizi yalanlarıyla büyüleyecek
Ateşler yakılıyor bak orada!
Yakmak için o ince aydınlığa aldananları
Nasıl da düşman bilecekler beni görenler
Işığa düşman, aydınlığa hasret benim asıl!
Bunca zaman yanmadı mı içimiz ta derinden
Fakat sesimiz dahi çıkmadı bir ah demedik
Yandıkça için için yandık
Dışarıda dişleri görünen bir tebessüm bıraktık
Bir kabuktan ziyade ne kaldı ki geriye
Şimdi kalkmışlar eğer o karanlık mağandan çıkarsan o ince ışığa bakarsan kabuğunu da yakarız diyorlar!
Varsınlar yaksınlar
Bin yıldır aşka aşık ben
Bin yıl gibi gelen bir gecede kilolarca gözyaşı döken de ben
Ateşten mi korkacağım
Cehennemden geçmiş
Zebanileri dost bilmiş dert anlatmış ben
Kalbimin ritmi değişti diye ateşlere mi atılacağım
İşte bakın yakıyorlar orada koca koca alevler
İbrahimi yakmada dahi aciz kalan alevler
Benim aşkla kavruk kabuğumu mu yakacak
İşte buna şaşılır!
Hazır edin dünyanın tüm odunlarını, kömürler gelsin hatta denizler benzin kesilsin
Öyle bir ateş yakılsın ki güneş kudursun kıskançlığından
Bir tek ben atılayım o ateşe, bedenim doldursun ateşi
Ateş olayım!
Bir ışık uğruna
Kalbimi aydınlatan cesur mert bir ışık uğruna
Ben ateş olayım ve yakılayım aşka tabi tüm gönüllerin adına
Kül olayım da külüm savrulsun öylece gök kubbeyi sarmalasın!